(Kamera araç içerisinde Otoban da ilerleyen Ali ile Nazlı yı gösterir)
Nazlı:(Çantasını karıştırır fakat)Off offf yok iştee...
Ali:(Garipser,Nazlı ya göz ucuyla bakar)Neyi unuttun ki...
Nazlı:(oflaya,puflaya)Ya ben hep yanıma alırım kalemimi,uğurlu kalemim o benim yaaa(Bir hışımla atar çantasını arka koltuğa,önüne dönüp kollarını birbirine düğümler)
Ali:(Nazlı nın bir kalem için canını sıkması garibine gider,merakına yenik düşüp)Neden bu kadar üzüldün,b-bi kalem için...sonuçta kalem...
Nazlı:(Başını ağır ağır önüne eğer,kollarının bağı çözülür)(derin bir iç çeker)A-Annem...ilk üniversiteye başladığımda almıştı(Kısık bir sesle)daha doğrusu alıp kargolamıştı...
Ali:Ayrı şehirlerde mi yaşıyordunuz...?
Nazlı:(Buruk bir tebessümle)Ayrı değil,Aynı şehirlerde yaşıyorduk....
Ali:(Sinyal verip en sol şeride geçer)Peki neden kendi getirmedi...
Nazlı:(Kaldırır başını,bakışlarını gezdirir etrafa,acı bir ifadeyle)U-Utanıyordu,benden...
Ali:(Duraksar,bakışlarını yola çevirir yeniden)Üzgünüm...
Nazlı:(Acı bir tebessümle)Yo yo...üzgün olmana gerek yok.Zaten çoğu kişi üzüldü benim için!
(Kamera Adil ile Selviyi gösterir,Kahvaltı yapıyorlardır)
Adil:(Güler yüzle)Biliyormusun Selvi,insan nın evladı gibisi yok bu hayatta,yani dünyada ki tüm gülüşler bir araya gelse,yine de evladının ki gibi etmiyor....
Selvi:(Duraksar,elindeki çatal ve bıçağı tabağının kenarına bırakır)Ya o gülüşü sen bozarsan!
Adil:(Tepki vermez,dili tutulur anlık)S-söndürmeyeceksin o zaman...elinden geldiğince en iyi şartı sunacaksın ona...kendi yaşadıklarını yaşatmıyacaksın....
Selvi:(Gözleri büyür,öfkelenir)Sen ne yaptın peki!!!HE!Beni hiç bir şeyden habersiz tatile götürdün...herkes iyi dedin!(Alnını sıvazlar)Ya daha dün öğrendim her şeyi ben!!!!Ne kadar salakmışım ya..ne kadar saf mışım...Meğersem evladım gibi gördüğüm Ali...evladım olan Öykü...bir çöplükte yaşamışlar...beş parasız...ve sen bana her şeyi farklı anlattın Adil!!!!Hem de her şeyi!(Adil tam söze giricekken)Bana bak!!!Eğer konuyla alakasız bir şey söylersen!!(Masanın üzerinden ekmek bıçağını alır)Seni burada öldürürüm...
Adil:(Buz keser tüm ifadeleri,konuşmaya bırak,gözlerini bile kırpamaz)T-tamam...sakin ol her şeyi anlatacağım sana....hem de her şeyi...tamam mı...sakin ol Selvim...
Selvi:BANA SAKIN ''SELVİM'' DEME!!!!BU İŞ BİTTİĞİ GİBİ...SENİNLE BOŞANACAĞIZ!!!
(Kamera Ferman ile Belizi gösterir)
Ferman:(Belizin kolunu sarıyordur)Neden yaptın Beliz kendine bunu...
Beliz:(Alnını düşünceli bir şekilde ovalar)H-hatırlamıyorum....hem de hiç bir şey hatırlamıyorum...Bi anda gelişti,kendime geldiğimde...yerdeydim...ve kollarımdan...
