"W-Wojin?!" Wojin, Hyunjin'e yavaş ve ağır adımlarla yaklaşmaya başladı. Hyunjin ise aynı şekilde gerilemeye. "Uzun zaman oldu, hyunguna sarılmayacak mısın Hyunjin?" Bunu alaylı bir şekilde söylemişti Wojin. Hyunjin ise hiçbir şey söylemeden duruyordu. "Neden geriliyorsun Hyunjin?" Wojin bunları söylerken sırıtıyordu. Hyunjin hatırladı... Wojin'in onları sözlü bir şekilde taciz ettiğini, zorbalıklarını, patron havalarını. Ve en önemlisi de grubun onun yüzünden dağılma tehlikesi altında kaldığını... "Ne oldu Hyunjin?" Wojin daha da yaklaşmış Hyunjin'in kolunu sıkıca kavramıştı. "Korkuyor musun yoksa ha?" Kahkalarla gülüyordu Wojin. Hyunjin daha fazla dayanamayıp Wojin'e yumruk attı. Wojin şok olmuştu. Drama Quen'in içinden bir canavar mı çıkmıştı? Wojin'in burnu kanıyordu. Kanayan burnunu silerek ayağa kalktı. "Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" Hyunjin fırsattan istifade ederek kaçtı. Hızlıca koşuyordu. Ta ki neresi olduğunu bilmediği bir caddeye girene kadar. Burası küçük, halleri berbat evler ile doluydu. Hyunjin buraya nasıl geldiğini bilmiyordu. Daha doğrusu Seul'da böyle bir yerin olduğunu dahi bilmiyordu. Hyunjin etrafına bakındı. Cidden evler berbat halde idi. Hyunjin'in gözleri yaşatmıştır. Korkudan mıydı? Sanırım. Hava kararmaya başlamıştı. Hyunjin bu yüzden evlerin birinin kapısını çalmaya karar verdi belki birirleri ona yardımcı olur diye. Hyunjin gözüne tutturduğu hir eve doğru ilerledi. Bu ev kırmızı boyası yavaş yavaş dökülmeye başlamış, korkulukları gri demir, ve camlarında tül perde vardı. Etraftaki evlere göre daha güvenli gözüküyordu. Hyunjin kapıyı çaldı. Kalbi hızlıca atıyor, elleri hem titriyor hem de terliyordu. Kapıyı küçük bir kız açtı. Kıyafetleri çok eski idi. Küçük çocuk Hyunjin'e baktı ve gülümsedi "Merhaba" Hyunjin de aynı şekilde selam verdi " Afedersin küçük kız ailen nerede acaba?" Küçük kız bir anlık tereddüt ile içeriyi gösterdi. Hyunjin içeriye doğru adımladı. Oturdukları yere gelmişlerdi. Oda da küçük bir televizyon etrafında toplanmış 3 çocuk daha vardı. Hyunjin'in anne-baba olduklarını düşündüğü 2 kişi stresli bir şekilde minderin üstünde oturmuştu. Hyunjin saygılı bir şekilde eğildi. Adam kafasını kaldırıp anlamaz bir biçimde ona baktı. "Kimsiniz, ne istiyorsunuz?" Dedi adam stresli bir şekilde. Kadınsa sonradan anlamış olacak ki "Jiho bir dur. Bu adamı ben tanıyorum televizyondaydı. Neydi, neydi Hah Hyunjin! Sen Hyunjin'sin!" Adam sorgular bşr biçimde Hyunjin'e baktı. Hyunjin ise bu soru işaretini almış olacak ki hemen konuya girdi "Afeeersiniz efendim, ben Hyunjin. SKZ üyesiyim. Kayboldum ve merkeze gitmem gerek rica etsem beni merkeze kadar götürebilir misiniz?" Adam gülümsedi ve olumlu anlamda kafasını salladı. "Bekle beni paltomu alıp geliyorum. Adam hiç sorgulamamıştı. Direk evet demişti. Neden? Çok mu iyiydi yoksa çok mu kötüydü? Hyunjin'in şu an bunları düşünecek vakti ve aklı yoktu. Adam gelmişti. Ve Hyunjin'e hadi işareti yapmıştı. Hyunjin arkasından hızlıca ilerlemişti. Dışarı çıktıklarında "Neden buradasın?" Diye bir soru sormuştu adam. Hyunjin ilk başta tereddüt etse de soruyu cevapladı "Arkadaşlarım ile buluşmuştum, eve doğru ilerlerken sapığın biri bana dadandı. Çok korktuğum için de arkama bakmadan koşmaya başladım. Nereye gittiğimi bilmiyordum. Sadece kaçıyordum. Sonra burayı buldum işte. Ve siz bana yardımcı olmayı kabul ettiniz." Adam anladım anlamında kafasını salladı. Yürümeye devam ettiler ㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜ ㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜㅗㅜ HİKAYE KURGUDUR,GERÇEK DEĞİLDİR! YAZAR NOT: Bölümlerin hep kısa olduğunu biliyorum. Üşengeçleri de göz önünde bulundurarak bölümleri kısa yapıyorum. 40 yıl sonra da bölüm atmayı başardım(▀̿Ĺ̯▀̿ ̿) 👏🏻👏🏻👏🏻 Sizleri seviyorum. Lütfen yorum yapın ve beğendiydeniz oy atın çünkü sahte olan şeylerden nefret ederim. Eğer takipte kalmak isterseniz de lütfen takip edin teşekkürler(*˘︶˘*).｡.:*♡ INSTAGRAM: Kpops_tiny_bunny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
