Buz dolabının kapağını açtı genç adam. Noodle çıkardı, tüpü açtı ve tencereye su doldurdu. Canı noodle yemek değilde hızle bir şekilde olduğu için yapıyordu aşını. Yanına da gazoz çıkardı. Oturup yemeye başladı. Morali bozulmasın diye ne telefona dokunmuştu ne de televizyonu açmıştı. Sıkıldı, üzüleceğini bile bile telefonun kilidini açıp Twitter'da #hyunjinzorba etiketini arattı "Oh sevimli bir kişiliği vardı zorba olduğuna inanmak çok güç" "Yüzsüz hiçbir şey yokmuş gibi davranıyor" "Zaten bir grupta sevimli biri olduğunda o kişi hep zorba oluyor. Jennie, Nayeon şimdi de Hyunjin" "Hah sizi aptal Stay'ler hala o zorbayı savunuyorsunuz" "Olaylara fazla tepki veriyordu?" "Hyunjin bir zorba değil! Küçücük bir beyni olan bile bunu anlar!" Hyunjin bu tweet sayesinde az da olsa gülmüştü. Onu savunanlar vardı ama bir o kadar da kötüleyen. Olması gereken bu değilmiydi ki zaten? Nefes alsa linçleniyordu ve bu çok normaldi. İlk başlarda ki kadar üzülmüyordu Hyunjin. Şu anki durumu garipti. Üzgün mü, sinirli mi, sakin mi? Bilmiyordu ki ne hissettiğini. Sadece kalbi çok hızlı atıyor, elleri titriyor ve terliyordu. Ama bunların hiçbiri belirli bir duygu yüzünden olmuş şeyler değildi. Bitirdiği noodle tabağını tezgahın üstüne koyup salona doğru ilerledi. Netflix' e geçti dizi-film aramaya başladı. Saat 20.00'ı bulmuştu ve kapı kırılırcasına çalıyordu. Hyunjin koşar adımlarla kapıyı açtı. Karşısında her şeyden çok sevdiği kardeşleri duruyordu. Hyunjin kardeşlerini gördüğünde gülümsedi ancak kardeşleri Hyunjin'e şok olmuşçasına bakıyorlardı çünkü Hyunjin eski Hyunjin gibi gözükmüyordu. Göz altları morarmış, saçları dağınık, dudakları çatlamıştı. Asıl soru neden değil de nasıl olacaktı. Hyunjin bir günde bu hale nasıl gelmişti. Eroin kullanan atarlı bir genç gibi gözüküyordu. Ciddi ortamı Felix bozdu. "Bak biz ne getirdik!" Gülümdüyordu. Felix renkli kişiliği olan ve bunu çilleri ile yansıtan sevimli ve çok güzel bir çocuktu. Hyunjin ellerindeki poşetlere baktı hyunglarını içeri davet etti. Bang Chan "laylaylon" diye dans ederek koltuğa atladı. Herkes bu yaptığına gülmüştü. Ve Jisung da Bang Chan'i taklit etti. Ortam daha da neşelendi. Hyunjin onları kardeşten fazlası olarak görüyordu. Onlar Hyunjin'in her şeyiydi. Az önce ölmek isteyen çocuk şu an yaşamak istiyordu. Hyunjin'in ruh halleri garipleşmeye başlamıştı. 5 saniye önce çok çok üzgünken şu an çok neşeliydi ancak şu an endişelenecek vakit değildi. " Eee ne izliyoruz?" Herkes Lee Know'a baktı "Bilmem siz ne izlemek istersiniz?" I.N. atladı "Hadi anime izleyelim!" Herkes onaylar gözle baktı ancak sorun şimdi de hangi animeyi izleyecekleri olmuştu. "Bence Death Note izleyelim, hem aşırı iyi hem hepimizin ilgisini çekiyor" dedi Jisung. Han da oradan atladı "doğru, hepimizin klasiği" (ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ)(ᵔᴥᵔ) Gece onlar için bitmiş, herkes evlerine dağılmıştı. Hyunjin şu an kendini çok iyi hissediyordu. Sevinçliydi, saat 1.00 olmuştu artık uyuması gerektiğini anladı ve yatağına doğru yürüdü. Ve uzun bir uykuya yavaş yavaş ilerledi
Bölümler kısa olduğu için özür dilerim HİKAYE KURGUDUR, GERÇEK DEĞİLDİR! YAZAR NOT: Bölümlerin kısa olduğunu biliyorum ve okurken de sıkılmamanızı istiyorum. Bölümleri nasıl uzatacağım hakkında tıkanıyor ne yazacağımı bilmiyorum. Bana oy vermeyi ve takip etmeyi unutmayın. Hikayede beğenmediğiniz yerler var ise lütfen belirtin. Saygı çerçevesi altında da eleştirin. Bu hikaye sizin yorumlarınız ile güzelleşecek. Hepinize iyi günler dilerim(*˘︶˘*).｡.:*♡ INSTAGRAM: kpops_tiny_bunny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
