Part (1)
"ဒေါက်----ဒေါက် ----ဒေါက် Ri ရေနိုးပြီလား "
Topတစ်ယောက် Riအခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တယ်အခန်းထဲ
ရောက်တော့ အိပ်ယာထဲမှာခြေကားယားလက်ကားရားနဲ့အ်ိပ်
မောကျနေလေရဲ့ ညီအကို၃ယောက်ရှိပါတယ်အလတ်
ကတော့တည်ငြိမ်သလောက်အငယ်ကတော့နဲနဲဆိုးချင်
တယ်အခုလည်းကြည့်ဒီနေ့ကအဖေနဲ့အမေဆုံးသွား
တာသုံးနှစ်ရှိပြီမ်ို့ အဖေနဲ့အမေ့ကိုသွားတွေ့ရအောင်
စောစောထပါဆိုတာကို ဒင်းကကောင်းကောင်းကြီး
အိပ်နေတယ် တွေ့မယ်
"Riရေထတော့ ဒီနေ့အဖေနဲ့အမေကိုသွားတွေ့ရမယ်လေ"
"အင်း5မိနစ်ပဲကိုကြီးရာ အိပ်ချင်သေးတယ်"
"ဘာကို5မိနစ်လဲထတော့seungri ငါစိတ်မတိုချင်ဘူးနော်ထ"
"Arrကိုကြီးကလည်း5မိနစ်လေးထဲကိုညကဆိုင်ကိစ္စ
ကြောင့်နောက်ကျမှအိပ်ရလို့ပါဗျာ"
"မရဘူးထဆိုရင်ထ ပြီးကျမှငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော်"
"မသိဘူးဗျာ ...အိပ်မှာပဲ"
"အေးရတယ်လေ... ကဲကွာ"
"အားးးး ဘာလို့ခြေသလုံးမွှေးကိုလာနှုတ်တာလဲနာလိုက်တာ..."
Seungri အနှုတ်ခံရတဲ့ခြေသလုံးနေရာကိုလက်နဲ့ပွတ်
ပြီးအနာသက်သာအောင်လုပ်လိုက်ရတယ် အကျိုး
ဆက်အနေနဲ့ကတော့အိပ်ချင်နေတဲ့မျက်လုံးပါတစ်ခါ
တည်းကျယ်သွားတယ် စိတ်ထဲကနေသာအကိုTop
ကိုကြိမ်းဝါးလိုက်တယ် အပြင်တော့ထုတ်မပြောရဲပါဘူး...
အကိုကြီးအကြောင်းသိနေတော့လည်း...
"မင်းအိပ်ယာထအောင်လေ ...ဘာလဲထပ်ပြီးနှုတ်ပေးရမလား..."
"အမ်~ရပြီ~မနှုတ်နဲ့ထမယ်ထမယ်...အခုထပါပြီဗျာ...ဘာမှန်း
လည်းမသ်ိဘူး...အကြီးဖြစ်ပြီးတော့အငယ်ကိုပဲနှိပ်စက်နေတယ်"
"Ri...မင်းဘာပြောလိုက်တယ်"
"ဘာမှမပြောပါဘူး တို့အကိုကြီးကချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ပြောတာ
ဟီးး ဟီးး"
Topလက်ညှိုးထိုးကာအံကြိတ်သံကြီးနဲ့
"မင်းနော်...မင်း ငါသိတယ်နော်"
ထိုအချိန် Taeyangဝင်လာကာ
"နှစ်ယောက်က...ဖြစ်နေပြန်ပြီလား"
"ဒီမှာ~Riလေ...နှိုးနေတာကိုမထဘူး"
"အဲ့ဒါဆို...ဘာလို့ခြေသလုံးမွှေးကို...ဆွဲနှုတ်လဲကောင်း
ကောင်းနှိုးလဲရတာပဲကို..."
"ဪ...ငါကောင်းကောင်းနှိုးတုန်းကတော့...မင်းထလို့လား
ပြောလေ"
"အဲ့တာကတော့------"
"ကဲ ~ကဲ~တော်ကြပါတော့ဗျာ...ဒီလိုနဲ့အဖေနဲ့အမေကိုသွား
တွေ့ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး... အကိုTopလည်းတော်တော့
Ri~အငယ်လေး...မင်းလည်းတော်တော့ဟုတ်ပြီလား"
"ပြီးရော...ငါအောက်မှာပဲစောင့်နေတော့မယ်"
"အင်း ...အငယ်လေးမင်းလဲအမြန်ပြင်ဆင်တော့~သွား"
"ဟုတ်ကဲ့...အကိုTae"
ဒီလိုနဲ့ပဲ...ညီအကိုသုံးယောက်...မိဘတွေဆီိကိုသွားတွေ့ကြလေရဲ့...
"အဖေနဲ့အမေ...သားတို့ညီအကိုတွေအဖေနဲ့အမေ့ကိုလာ
တွေ့ပါတယ်... ပြီးတော့ကောင်းကင်ဘုံမှာပျော်နေ
မှာပါနော်...အဖေနဲ့အမေ"
"အဖေနဲ့အမေရေ...Riတို့ကိုစိတ်မပူနဲ့တော့နော်...Riရယ်
အကိုTopနဲ့အကိုTaeလည်း...အဆင်ပြေပါတယ်"
"ဟုတ်ပါတယ်...သားတို့ကိုစိတ်ချလို့ရပါပြီ...အကိုTopနဲ့အငယ်လေး
အဖေနဲ့အမေကိုကန်တော့ရအောင်..."
"ကဲ~အဖေနဲ့အမေကိစ္စလည်း...ပြီးပြီဆိုတော့~Taeyang
မင်းအလုပ်ကိုပဲ...တန်းသွားမှာလား"
"အင်း...အလုပ်ကိုပဲတန်းသွားတော့မယ်..."
"Seungri ~မင်းကရော..."
"ကျွန်တော်လည်း... coffeeဆိုင်ကိုပဲသွားရမှာပေါ့အကို
Topကရော?"
"ငါကတော့...အိမ်ပြန်မယ်ညနေကျမှပဲ...အလုပ်သွားတော့မယ်
Barမှာလည်း...ငါ့ကောင်တွေရှိတော့...အလုပ်က်ိစ္စတွက်က
စိတ်မပူရဘူး...အေးဆေးပါ။"
"ဒါဆိုလည်း...ကျွန်တော်တို့...ဒီမှာပဲလမ်းခွဲရအောင်...အိမ်
ရောက်မှပဲတွေ့ကြတာပေါ့သွားပြီ။"
****************************

YOU ARE READING
Only You (Completed)
Fanfictionတစ်ကယ်တော့လေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကြီးမှာ ကျား;မ ခွဲခြားဖို့မလိုပါဘူး။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးသာ ယုံကြည်စွာချစ်နေဖို့က အဓိကပါ။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ယောက်ျားလေးဖြစ်စေ မိန်းကလေးဖြစ်စေ ယုံကြည်နားလည်မှုနဲ့ရှေ့ ဆက်သွားမယ်ဆိုရင် ထိုသူနှစ်ဦးသားရဲ့ချစ် ခြင်းဟာလည်း ခိုင်မြဲတဲ...
