Kinaumagahan, nahihiya akong lumabas ng kwarto dahil sa nangyari kagabi. Like who else would cry on someone she just met. I could hardly remember kung ano ano yung mga pinagsasabi ko sa kanya kagabi dahil lumilipad ang isip ko, i hope i didn't talk that much.Before i left my room ay nag text muna ako kay Riela, i asked her kung kamusta na si Angelica or is she awake. But before i could receive her reply ay ni off ko na kaagad 'yung phone ko.
Pagkalabas ko ng kwarto ay nakahanda na ang almusal, nagluto si manang ng egg na pang palaman sa loaf bread.
He's there, gising na siya. When i tried to look at him ay nagtama ang mga paningin namin so i immediately averted my gaze somewhere else.
"Good morning po Manang," i greeted manang after ko mag gargle then agad na akong umupo sa upuan.
"Good morning," halos pabulong ko nang sabi sa katabi ko. I saw him just nod in response.
Umupo narin si manang at nag simula na kaming kumain. "Oh hija, ba't parang namamaga yata 'yang mata mo, umiyak ka ba?"
Napatingin ako kay manang at napalingon din ako sa kanya.
"Kinagat po yata ng ipis,"
Narinig kong tumawa si manang sa sinabi ni Nathan at ako naman, i don't know kung tatawa ako o hinde.
"Totoo ba hija? Kinagat ka ba ng ipis?" Natatawang tanong ni manang kaya napilitan akong ngumiti. I hope i don't look stupid lalo na ngayong for sure mukha na akong frog.
Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya kumain nalang ako at uminom ng coffee.
"Nga pala, kamusta ang paghahanp mo kanina hijo? Nagtagpuan mo na ba ang pitaka?" Tanong ni manang sa katabi ko. Tumango lamang ito habang kumakain.
"Babalik ako ng hospital ngayong umaga at hindi na ako makakapunta ng bayan para makabili ng sangkap, kung ayos lang ay mang uutos sana ako,"
"Ayos lang po," sabay naming sagot kaya agad akong napalingon sa kanya.
"Sigesige nakoo salamat talaga, hijo hija," ngumiti si manang at bumalik na ang attensyon sa pagkain.
"Who's going po? Ako o siya?" Tanong ko.
"I need clothes, so I'm going," sagot niya kaya dahan dahan akong tumango.
"I think i have to get something as well," i answered back. Hindi ko na sasabihin kung ano dahil nakakahiya.
I didn't bring my car with me dahil sumakay lang ako ng Bus, muntik pa nga akong maligaw nung hinanap ko kung saan 'yung resthouse.
Hindi ko alam kung ano ang sasakyan ko papuntang bayan, kaya mabuti na 'yung may kasama ako.
May mga shops naman sa malapit, meron nag bebenta ng mga pagkain, damit at mga native bags na tinatawag nilang bayong. I didn't expect na may mahahanap akong art shop kaya napabili ako kaagad ng mga materials.
Pagkatapos naming kumain ay agad na naghanda si manang ng mga dadalhin niya sa hospital. I saw her cooking some vegetables and putting it right after sa plastic containers.
I'm done taking my bath at nakapag palit na ako ng damit ngayon. I tied up my long hair and done fixing myself. I'm wearing fitted white tops and paired it with skinny jeans and white shoes.
Lumabas na ako ng kwarto at saktong kakalabas lang din ni Nathan ng bathroom. He's now wearing his white shirt and all the exact clothes he wore nung nakita ko siya sa tabi ng ilog. He probably washed it and dried it under the sun kanina.
Umalis na si manang at nagiwan lang siya ng pera at listahan ng mga bibilhin.
"Are you done?" I asked him and he just nod.
BINABASA MO ANG
RIVER FLOWS
Roman d'amourZeya went somewhere to try to forget about the what she calls a mistake, even just for the meantime and that's the place where she thought she could find peace, And she met him.... The man seemed like someone who she can't talk to, but he's that per...