Avengers İmagine

Wanda Maximoff (one Shot)

Y/n POV

Güzel güzel kahvaltı yapıyorduk taki ben Wandanın burada olmadığını farkedene kadar "Vision , Wanda nerde" dedim "odasında morali bozuk sanırım gidip bakmamı ister misin" dedi Vision "gerek yok ben bakarım teşekkür ederim" dedim ve merdivenlerden yukarı çıktım Wandanın odasına doğru yürüdüm.

Kapıyı tıkladım içeriden "gel" dedi Wanda bende içeri girdim "selam" dedim "selam y/n" dedim ve yatağa yanına oturmam için eliyle işaret etti, geçtim oturdum yanına.

"Sensiz kahvaltının tadı olmuyor bil istedim" diyip gülümsedim "hiç havamda değilim kahvaltı için" dedi Wanda "bekle burda" dedim ve koşarak aşağı indim .

"Bir sıkıntı mı var" dedi Steve "hayır sadece Wandaya yemesi için birşeyler koyucam" dedim ve tabağını hazırlamaya başladım , hazırlama işim bitince geri odaya girdim "Tadaaa" dedim.

"Y/n cidden canım istemiyor" dedi Wanda "hadi ama Wanda o zaman bana neden üzgün olduğunu söyle" dedim ve sırtını sıvazladım "sadece Pietroyu özlüyorum" dedi o üzülünce bende üzülüyordum "hayat bu Wanda hepimiz gelip geçiciyiz" dedim "haklısın" dedi .

Önüne dizlerimi çöküp akan göz yaşlarını sildim "ağlama lütfen ve biraz yemek ye senin için endişeleniyorum" dedim ikna etmişe benziyorum ki yemeğini yemeye başladı .

Wanda'nın POV'u
Y/n beni umursuyordu herkes hariç y/n beni bu kadar fazla umursuyordu.

Y/n olmasa naparım bilmiyorum sanki benim bir parçam gibi ama bunu ona nasıl söyleyeceğim bilmiyorum...

Y/n POV
Wanda yemeğini bitirince "kendine dikkat et ben birazdan yanına gelicem" dedim ve tabağı mutfağa götürdüm.

"Onun ilacı gibisin y/n" dedi Vision "nasıl ya" dedim "herkesten çok seni umursuyor seninle vakit geçirmeyi seviyor bence seni seviyor" dedi Vision , gergin bir gülümseme attım acaba gerçekten öyle miydi diye düşündüm "sanmıyorum ama sağol söylediğin için" deyip geri odaya gittim.

"Gel en sevdiğin Sitcomu izleyelim Wanda" dedim "oley" deyip bana sarıldı "iyi ki varsın y/n" dedi Wanda "sende öyle Wanda" dedim.

Televizyonu açıp yorganın altına girip izlemeye başladık , bir süre sonra dayanamayıp sordum "hiç aşık oldun mu Wanda" dedim "ş-şey evet" dedi "nasıl biriydi mesela yani nasıl anladın" dedim o da anlatmaya başladı "çok güzel saçları vardı güneşte parlayan , bakışları kalbimi eritiyordu resmen hele gülüşü içimde kelebekler uçuşturuyordu" dedi Wanda "wow çok güzel biri anlaşılan" dedim açıkçası kıskanmıştım çünkü kimse bana böyle bakmazdı , kim bana bakardı ki zaten hiçbir zaman kimsenin odağı olamadım zaten Wanda da benim gibi birini sevmez diye düşünmeye başladım .

Lanet olsun aklımı okudun dimi dedim kafamdan , Wanda yanımda kafa salladı offf çok kötü batırdım şimdi benden nefret edicek dedim ama tam tersi birşey oldu "o kişi kim bilmek ister misin" dedi "e-evet" dedim , ben değilim kesin dedim ve gözlerim durduk yere dolmaya başladı "sensin y/n sensin" dedi Wanda "hayır bunu sadece aklımı okuyup benim üzülmemi engellemek için yapıyorsun" dedim ve yorgandan çıktım , kapıya yöneldim taki bir güç kolumu tutana kadar .

Güçleri ile beni olduğum yere geri çekti Wanda .

Ama bu sefer gereksiz bir şekilde yakındık , sonra bildiğim hissettiğim tek şey yumuşak bir dokunuştu .

"Bu sana yeterli bir kanıt mı bana inanman için" dedi Wanda bende kafamı salladım "özür dilerim ben sadece" derken Wanda sözümü kesti "biliyorum bebeğim" dedi.

Sonra sarılarak tüm gün sevdiği film ve dizileri izledik...
Tanrım bu kıza bayılıyorum...

-Electra-