Y/n POV
Avenger olmak hiç kolay olmadı benim için
Zeki ve rahat dövüşebilmem güzeldi ama mental olarak çökmem an meselesiydi
Özellikle Sokoviada ölen o kadar insandan sonra (bazı kişiler ve Pietro) kendimi hiç iyi hissetmedimO günde Tony ile birlikte laboratuvarda bir şeyler yapıyorduk
Bir anda tansiyonum düştü
"İyi misin y/n" dedi Tony ve oturmam için sandalye getirdi
"Tansiyonum düştü sanırım" dedim
"Bence bugün bu kadar iş yeter dedi gel dinlenmen gerekiyor" dedi Tony
Kafamı evet anlamında salladım ve ayağa kalktım
Kalkar kalkmaz dengemi kaybettim
Ama beni o güçlü kollar tutmayı başarmıştı
"Yürüyebilecek misin" diye sordu Tony
"Yürürüm Tony sakin ol" dedim ve yürümeyi denedim
Ama başım o kadar döndü ki düştüm
Tony koşarak yanıma geldi
Beni gelin tutar gibi tuttu ve odama götürdü
Odaya varınca bana su bir de ilaç içirdi
"Y/n senin için endişelenmeye başladım" dedi Tony
"Bana bir şey olmaz Tony" dedim ve hafif gülümsedim
Ellerini yanaklarıma koyup yüzüne doğru çevirdi
"Benim için ne kadar önemli olduğunu bilsen bunları söylemezdin" dedi Tony
"Sende benim için önemlisin Tony ama cidden iyi olucam İnan bana" dedim
"Gel uzanalım biraz" dedi ve birlikte uzandık
Kafama öpücük kondurup "y/n seni seviyorum lütfen artık kendine dikkat et, seni de kaybedemem" dedi
Kafamı kaldırıp ona baktım ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum
"Bende seni seviyorum Tony" dedim
Saçımı okşamaya başlayınca oracıkta uyuya kaldım...******
Kitabı bitirebilirim :/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avengers İmagine
Fanfictionher karakter kız erkek farketmeksizin olucak... iyi okumalar...<3