karan: merhaba unutmamışsın şaşırdım neyse bugün dediğim yere gel orda buluşalım anlatayım herşeyi
dedikten sonra yüzüme kapandı telefon çokk meraklııydım üstümü gidikden sonra çıktım evden dediği yere gittim ve gözlerime inanamadım o -oo dün televizyonda gördüğüm kişiydi nasıl ama neden.........
Ne işi olduğunu bugün öğrenecektim. Gittim yanına hızla oturdum karşısına ne var edasıyla baktım ona telefonunu çıkardı bir kaç şey açtı koydu önüme , bir kadın vardı karşımda çok güzel bir kadın
Zeynep: kim bu kadın neden izliyorum ben bunu
Karan: bu kim olabilir sence tahmin et
Zeynep: sen gösteriyorsun bana kadını nerden bilebilirim .
Karan: bu kadının adı sevgi senin annen olur kendisi sen de anneni hiç görmedin değil mi?
Zeynep : sen nerden biliyosun bunları
Karan: babanla benim babam anlaşamayan insanlar bir zaman ortaklardı ve işler yolun da gitmedi ve ben senin anneni hep biliyordum lakin şimdi soylemeye cesaret edebildim şimdi söylemesem kalbim dayanamazdı , istersen annenin yanına goturebilirim seni?
Zeynep: istiyorum tabi ki ama sana nasıl güvenebilirim ki ?
Karan: şimdi götürebilirim.
Kafamı hızlıca sakladım ve hızlıca arabasına yőneldik kapıyı açıp bindim oda yerine yerleşip gideceğimiz yerin yolunu tuttuk gitmemiz baya uzun sürdü 2 saat yol gittik şehirden uzaktaydı bir tek katlı bahçesi olan güzel bir eve geldik arabayı park etti. İndim arbadan kolumdan tuttu sıkıca beni evin kapısına getirdi
Karan: şimdi git yanına hadi yoksa hep üzülürsün
Tam ilerleyecektim ki kapı açıldı annemle göz göze geldim bana anlamsız bir şekilde baktı nefret dolu bakışları hiç ayrılmadı benden
Sevgi:neden buradasın baban mı yolladı seni
Zeynep: hayır o getirdi beni
Sevgi: karan ve sen siz şeytanların çocuklarısınız, ben bırakıp gittim seni şimdi gidin burdan ben burda çok mutluyum huzurumu bozmayın
Zeynep: anne! Neyse boşver karan gitsek olur mu?
Karan:sen geç arabaya geliyorum ben .
Kafamı sallayıp gittim arabaya
>>>karan<<<
Neden davrandın ona öyle annesiz kalmayı haketmiyo sevgi hanım
Sevgi: o babasının yanın da daha iyi eminim ben buna sen merak etme götür onu burdan.
Sinirli bakarak döndüm arkamı arabaya bindim emniyet kemerimi taktım çalıştırdım arabayı güzel kızdı zeynep de ama zeynep esmer bir kızdı
Zeynep : ne konuştunuz ?
Karan: burdan gitmemi istedi bu kadar.
Zeynep : peki !
Arabayı hızlı sürdüğüm için hızlı gelmiştik onu evinin kapısına getirdim
>>>>>>Zeynep<<<<<<
Zeynep:teşekkür ederim karan hiç görmemiştim annemi sayende bi kezde olsa gördüm saol
Karan: önemli değil zeynep sen iyisen ne mutlu bana.
Arabadan indim kapıyı kapatip elimi salladım hafifçe ve eve girdim babam ilk defa evdeydi bana bakıyordu.
Kemal: nerdeydin kızım merak ettim seni
Zeynep: dışardaydım babacım
Kemal: tamam kızım. Ben odama gidiyorum bişey olursa soylersin.
Zeynep: tamamm baba.
Şömine bölümüne geçip kitabımı elime aldım koltuğuma oturdum kitabımı okumaya başladım o kadar çok dalmımışım ki kitap bitmişti ve saat de geç olmuştu kitabımı kenara koyup odama gittim fazla oyalanmadan yatagima girdim........
Canlarımmm yeni bölüm geldiii çok yorum ve oy atarsanız sevinirim........ Dayanamadım bugün attım bölümü😃😃😃
