Zeynep: Özür dilerim pardon
Karan: yok yok ne özürü saçmalama çok iyi geldi bana sarılman zeynep.
Ve el sallayıp eve girdi.
O kadar karanlıkların için
Nasıl beyaz ve masum bir
Melek olabildin zeynebim.
~~~~~~~~ zeynep ~~~~~
Gece kalma olmuştu ve hala ayaktaydım. Karana olan sevgimi anlatmam gerekiyordu artık dayanamıyordum, telefon alıp ona olan hissettiklerimi tek tek yazdım ona ve telefonumu baş ucuma koyup yatağıma yattım.
Sabah 09:00 gibi uyanıp elimi yüzümü yıkamaya gittim. Hemen vakit kaybettmeden filtre kahve mi başlattım o sıra kapı çalmaya başladı, bekletmeden kapıyı açtım karşım da karan duruyodu mahvolmuş durumdaydı
Zeynep: ne oldu geç çabuk içeri ne bu halin karan.
İçeri aldım koltuğa otturtdum, gözlerini gözlerimden ayırmıyordu koyu yeşil gözleri vardı ve yakından güzellerdi, dibimin düştüğünü anlayınca toparlanıp tekrar sordum.
Zeynep: ne oldu karan söylesene.
Karan:neden önceden söylemedin zeynep
Zeynep: neyi önceden söylemedim karan.
Karan: aşkımızı.
Dona kalmıştı ben okumadı zannetmiştim cevap vermeyince salak zeynep.
Zeynep: hemen nasıl söyleyebilirim peki, düşündüm bir süre ve sana olan karşı hislerimin anladım ve söyledim
Karan: bende çokk seviyorumm seni zeynep.
Utançtan kafayı sıyıracaktım,
Karan: ben gitmeliyim bu konu için gelmiştim bende şimdi gitmeliyim istediğin zaman ve bir şey olduğu zaman yaz bana oldu mu canım.
Zeynep: peki
Diyip gülümsedim yolcu edip kapıyı kapadım filtre kahvem soğumuştu yenisini karar verdim ve kahvaltı hazırladım kendime ve kenarına geçtim yemeğime devam ettim.
~~~~ karan ~~~~~~~~~~~
O yazdığı mesaj o kadar güzeldi tekrar tekrar okuyup duruyordum, seni seviyorum demişti bana, ah demesi ne kadar güzeldi şirketde herşey yolundaydı 50 tane çalışan vardı, barlas yöneticiydi herşey çok çok iyi gidiyordu, babam dan ses seda yokdu ne olmuştu acaba korkmuşmuydu. Af Yoktu benim Defterim de bunca zaman yaptıkları, akla sığcak şeyler değildi, ve, bu tr oğul Yaptığı Kabil edeceğim şey değildi k aran Demir ona zaman güvenmemek Konusunda haklıydı, babası olsa dahi. Evdeydim barlası çağırıp bilgisayar oyunu oynamaya çağırdım 5 dakika kapıdaydı demeden eve pat küt girdi
Barlas: naberr canım
Karan: hayvan herif 50 kere dedim düzgün gir şu eve dedim
Barlas:ne oynuyoruz
Karan: maç hadi al başlayalım kardeşim.
Nerdeyse 45 dakika boyunca maç atıp duruyoduk.
Barlas: yenildin oluum görmüyon mu abisi
Karan: barlas sinirliyim boş konuşup durma
Barlas: tamam canımm
Ters ters barlas a baktım gülüp duruyodu kendi konuşup kendi gülüyodu allahım akıllısı beni bulmaz delisi peşimdenılmaz, barlası uğurladıkdan soğuk sonraa girip 15 dakika suyun için de kaldım hemen çıkıp űstűmű giydim o mesaj telefonum çaldı arayan zeynep di
Karan: efendim canım
Zeynep: ıı nabıyosun diye aradım
Karan: duş aldım da öyle sen
Zeynep: çaldı bir dakika.
Beklemeye başladım zeynep yüksek sesle bağırıyordu fazla beklemeden arabaya bindim fazla hızlı sürüyordum arabayı inşallah birşey olmaz diye dua ediyordum, hemen gelip kapıya doğru yürüdüm ışıklar açıktı ilk kez kapıyı tıkladım cevap yoktu biraz daha hızlı vurdum ......
~~~~~~~~ zeynep ~~~~~~~~
Kapı hızlıca vurulup duruyodu, aklıma karan karşımda ki kişi beni iplerle bağlamıştı.
Kuran: nolduu kurtaramıyorlar mı seni çok acıdım ama sana şimdi gidip açayım en iyisi.
Yüzüne maskesini geçirip kapıyı açtı gerçekten de karan dı, karan bi hızla ona geçirmeye başladı beni görmüyordu sinirden kavga ediyolardı, beni bağlayan adam bir anlık boşlukla yerde düştü karan göz ucuyla baktı, karan hemen arta kalan iple o adamın ellerini geçti yüz üstü yerde duruyordu. Koşar adımla yanıma geldi ipleri ve ağzımda ki bandı çıkardı ve sıkıca bana sarıldı.
Karan: canımın içi çok korkuttun beni.
Birşey diyemedim utançtan karan sarılmayı bırakıp bana baktı
Karan: geçti herşey güzelim tamam mı
Zeynep: tamam karan
Deyip gülümsedim ve bende karşılık verip bende ona sarıldım karan yerinden doğrulup hıncını alamamışki tekrar yumruklar tekmeler havada uçuştu, adamın maskesini de çıkardı, çıkardı çıkarmasına ama bembeyaz olmuştu tanıdığı birimiydi. Ve en son olarak bir tane daha vurmuştu elind telefonunu oldu ve kapının önüne gitti bir kaç birşey dedi ve geldi
Zeynep: iyimisin neyin var karan.
Karan: boşver bi zaman anlatırım olur mu canım
Zeynep: peki.
Elimden tutup evden çıkardı beni arabasının kapısını açıp bindirdi beni sonra rica ettim karan 'a soluma bakınca bir tane araba geldiğinizde barlas ve tanımadığım bir adam daha indi ve evin içineiler ortalarına o maskeli adamı arabasınaindirip gittiler karan baş arabasına binip takip gönderdik.
Zeynep : ne oluyoor karan banada anlatırmısın.
Karan: zaman gelince öğrenirsin zeynep hanım şimdi seni benim evime bırakıcam oldu mu, orda dinlen birazcık gelicem bende hemen
Diyim gülümsedi karan bana bir sokağa saptık çok güzel çiçekli evlerle doluydu. Bir tane evin önünde durduk ama bu ev diğerlerinden farklıydı iki katlı beyaz boyalı bir evdi ama bahçesi bakımsızdı karan inelim dediğinde bende heyecanlı bir şekilde atladım arabadan çıktı geçtik ikimizde ama evin içi o kadar hissizdi ki bir tek anı olacak yer yoktu yarı beyaz yarı siyah bir şekildeydi ev karan bana odamı gösterdi ve hemen geliceğine söz söyleyerek evden gitti. Bende merak ederek evi karıştırmaya başladım mutfak da birtane yemek yoktu ne yiyordu bu çocuk, ama dolap dopluydu çüreyecekdi bunlar burda en sevdiğim yemek olan ıspanal yemeği yaptım kendimi kaptırmış olucam ki pilav, sütlaç bir tane de mercimek çorbası yaptım 1.5-2 Saatimi harcamıştım. yoktu aramaya çalıştım ama cevap vermiyordu hemen gelicekti söz vermişti.
Zeynep: ne oldu iyimisin.
Karan: değilim hiç iyi değilim.
Zeynep: anlatmak istermisin dinlerim
Karan: dinlemek istermisin gerçekten.
Kafamı salladım gözlerinin üstü. 5 dakika sustu konuşmadı meraklı gözlerle ona baktım
Karan: bu seni evde bağlı adam abim di maskesini çıkardığın gördüm ben abimi 3 yaşımdan sonra hiç görmedim onu annemle gitmişti annem ölünce koruyucu ailede kalmış, sonra acını çıkarmak için sana bulaşmış aklınca ama ben buna izin veremezdim , vermedim de. Neyse ev muthiş kokuyo yemek mi yaptın.
Zeynep: boş durmak istemedim düşündüğüm kadarıyla ev yemeği yiyen biri değilsin dişardan sipariş ediyorsun.
Karan:doğru yemek çok iyi yaparım ama pek üşendiğim için yapmam.
Zeynep : istersen sofrayı hazırlayım.
Karan: hayır beraber hazırlayalım.
Tabakları ve çatalları koyup iki tane şarap bardağı çıkardık ben ilk öncelik ıspanağı koydum ve itiraz etmeden yedik 20 dakika sonra yemekler bitmişti sıralara gelmişti onları karan döktü. Ve muhabbetimize devam ettik
Zeynep: yanlış anlamazsan birşey sormak istiyorum karan.
Karan : tabi sorabilirsin.
Zeynep: anne-
Karan: annemi sorucaksın annem ben çok küçükken öldü nasıl öldü
Lafı yarı da kalmıştı diyemedi neden öldüğünů diyemedi anlayabiliyordum çocukluğunu geçmişini , benimde annem yarı tarafımı çaldı ama benim annem yaşıyordu.
Zeynep ve karan ............
Ah arkadaşlar nasılsınız bende çok iyiyim toplam 1081kelime yazdım her hafta 1 bölüm yayınlıycamm. Oy ve yorum yap yap mutlu olurum mutlu pazarlaaar <3
