ACIMASIZ HAYAT

-Yapayanlız-

Hayat çok acımasızdı. Hayata dair hiçbir umudum kalmamıştı. Beni hayata bağlayan hiçbirşey yoktu artık ne bir sevgilim , ne bir ailem , ne de bir dostum hiçbirşeyim yoktu. "Yapayanlızdım"

İntar etmek istiyordum ama yapamıyordum korkuyordum. Yanlızlık içime işlemişti. Aylarca hiçbir kimseyle konuşmamış hep içimden kendimle konuşmuştum.

Okuluma gidip geliyor. Dersleri dinleyip eve geliyordum ve o kapkaranlık odama giriyordum o olayı hatırladıkça da yastığıma kapanıp gözyaşlarımı akıtıyordum. O Olay beni hayattan soğutmuştu hayata dair hiçbir umudum kalmamıştı artık yapayalnız tek başımaydım.

-2 yıl önce-

Herşey çok güzeldi beni herşeyden çok seven bir sevgilim, ailem ve dostlarım vardı. Ama bu kaza benim elimden herşeyimi aldı. Hayattaki herşeyimi o gün benim doğum günümdü ben hiçbir şeyden habersiz onların dedikleri yere gelmiştim yani cafeye benim doğum günümü kutlamak için geliyorlardı sevgilim, ailem ve dostlarım ama o kaza onların hepsini benim elimden aldı beni hayatta bağlayan herkesi. Ve o gün benim doğum günüm değil ölüm günümdü artık hayat benim için bir zindan gibi karanlıktı.

O olaydan sonra hiçbir kimseyle konuşmamış. Hep içimden kendimle konuşmuştum. Adımı bile unutmak üzereydim. Bir insanın adımı söylemeyeli tam 2 yıl olmuştu. Tam 2 yıl
Adımı unutmamak için aynada kendi kendime konuşuyordum adımı tekrarlıyordum. "Erva erva erva " bunu alışkanlık haline getirmiştim . kendi kendine konuşanlara deli derlerya işte bende delirmek üzereydim.

Üniversiteye geçeli 2 yıl olmuştu. O olay hem doğum günüm hemde üniversiteyi kazandığım için yapılmış süpriz bir partiydi. Ama o parti benim için tam bir ölüm günüydü. ben orada bitmiş gitmiş ve yapayanlız kalmıştım.

Ailemden kalan mirasla geçiniyordum. Zengin bir aileydik . ama para mal mülk hiçbir değeri yok. Sevdiklerin yanında olmayınca...

Beni hayata yeniden bağlayacak birşey bekliyordum hergün sadece çaresizce bekliyordum.

Yine bir gün okula gitmiş hiç kimseyle konuşmadan evime gitmek için okuldan hızlı bir şekilde çıkmak için hızlı adımlarla çıkışa doğru ilerliyordum. Birden biriyle çarpıştım . yüzümü kaldırdığımda bir çift ela gözle karşılaştım. Bu ela gözler bana ölen sevgilimi hatırlattı. Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Yere düşen çantamı almak için eğildiğimde karşı taraftaki adam yani çarpıştığım adam eğildi ve ellerimiz birbirine değdi. Bir insanın eline dokunmayalı uzun zaman olmuştu çok uzun zaman..

-Buğra-

Çarptığım kız adeta büyülemişti beni. Gözlerinde büyük bir acı görünüyordu. Onu tanımak istiyordum.

Sonunda konuşmayı akıl edip
" özür dilerim ben buğra" diyebildim.
Ama karşımdaki kız konuşmuyordu. Sanki konuşmaktan korkarmış gibiydi. Gözleride dolmaya başlamıştı.

-Erva-

Yıllar sonra ilk defa birisi benimle konuşmuştu. O kişinin gözleri yani buğranın gözleri bana eski sevgilimi hatırlatıyordu ve gittikce canım yanıyordu. Daha fazla dayanamadım ve oradan hızlı adımlarla uzaklaştım.

Yıllar sonra yeniden hayata bağlanabilecekmiydim bilmiyordum. Belkide beklediğim kişi yani beni hayata bağlayacak kişi buğradır.

Karmaşık duygular içerisindeydim. Ben bu düşüncelerle yoluma devam ederken bir kaza gördüm ve o kaza benim elimden herşeyimi alan kaza geldi aklıma gözyaşlarımı tutamadım ve hızla oradan uzaklaştım.

Evime geldim ve kendimi o kapkaranlık odama kapattım. Gözlerimi kapatıp uykuya daldım.

O gün benim doğum günümdü. Arkadaşlarım, ailem, sevgilim beni bir cafeye çagırdılar. Oraya geldim belliki bana süpriz bir parti hazırlamışlardı. Ama etrafta hiç kimse gözükmüyordu. Ne ailem ne sevgilim nede arkadaşlarım ben etrafa bakınırken bir telefon çaldı. Arayan sevgilimdi. Telefonu açtım ama benimle konuşan sevgilim değildi. Ve o acı haberi aldım . Borayı, Edayı , Ezgiyi , Ardayı , anne babamı herkesi kaybetmiştim.

Bir çığlıkla uyandım. Yine aynı kabusu görmüştüm yine o kazayı gözyaşlarımı tutamadım.

O kaza olduktan sonra gergün aynı kabusu görüyordum. Tam 2 yıldır aynı kabusu görüyordum ve her gördüğümde dahada güçsüzleşiyor hayattan soğuyordum. Artık uyumaya korkuyordum. Herşeyden korkuyordum.

Hayata yeniden bağlanmak istiyordum aslında ama korkuyordum ya yeniden hayata bağlanıp yeni arkadaşlar edinip sonrada onlarıda kaybedersem diye korkuyordum.

Yanlızlıktan kurtulmak istiyordum. O kazadan sonra yapayanlız kaldığım hayattan kurtulmak istiyorum.

Kendime iki seçenek belirlemiştim. 1. Seçeneğim hayata bağlanmak, arkadaşlar edinmek 2.seçeneğim ise bu acımasız hayattan çekip gitmek yani
intar etmek.

İlk bölüm Arkadaşlar Vote ve yorum istiyorummm...Fatmaarslan 39794