Yakamoz | alpoy |

•1

Aleyna'dan :

Aleyna : Survivor başlayalı 3 ay olmuştu bile. İyisiyle kötüsüyle güzel bi sezon geçirmeye çalışıyorduk . Takım arkadaşlarım ve ben çok azimliydik. Tüm oyunları kazanmak istiyorduk. Birleşme Partisinden sonra çok daha ciddi olmaya başladı herşey. Performansım gayet iyiydi fakat neden daha iyi olmasındı. Takımda tabiki fikir ayrılıkları fazlasıyla vardı. Hatta bunlar boyut atlamış ve takımda herkes birbirinin kuyusunu kazıyordu. Allahtam bunlar oyunlardaki performanslarımıza yansımıyordu . 

Adaya geldiğimizden beri kendimi hep yakın hissettiğim biri vardı. Bizim Deli Poyraz. Fakat son zamanlarda bi haller olmuştu ona bana karşı çok kötü davranıyordu ve bigün dokunulmazlık oyununu kazanıp konseye gittik orda Poyraz benim birleşmede Batuhan'a söylediğim birkaç şeyden rahatsız olduğunu takımımızın sırlarını ona anlattığımı söyledi bense bunu yalanlasam bile bana inanmadı. Çok tartışmıştık orda ve konseyden gözlerim dolarak çıktım. Beni çok fazla kırmıştı o konseyden sonraki hiçbir oyunda birbirimiz yarışırken destek olmadık. Benchten sevdiğim adamın sesini duymamak beni çok yıpratıyordu ama inadımdan da vazgeçmiyordum. İkinci dokunulmazlığıda kazanmıştım ve rahattık. Salı günü iletişim oyunumuz vardı ve ben en çok özlediğim kişinin Cansu'mun mektubunu okumak için ne gerekiyorsa yapacaktım. İletişimde 2 sayımı almıştım çok mutluydum ama skor 9-8 di ve biz gerideydik oyuna çıkan kişi Steven di. Ama oyunu kaybettik ve ben sinirden bi köşede ağlamaya başladım sonra yanıma Reşat Abi geldi.

Reşat: Üzme kendini boyle Uşağum. Daha önumuzde birsüru oyin vardur da. Hayde sil göz yaşlarini.

O gece konsey vardı ve karşı takımdan Öykü adaya veda etti. Adaya döndüğümüzde hala çok mutsuzdum en yakın arkadaşım Ayşe de beni arkamdan vurmuştu yalnızdım artık tek sığınacağım Poyrazken oda beni geri itti.

Gece olmuştu biraz sahile gidip dinlenmek istedim ve yürümeye başladım yürürken düşüncelerimin içinde boğuluyordum sanki birden kötü oldum ve hemen bulduğum bir kayanın yanına oturdum. Ve gecenin sessizliğinde denizin sesini dinlemeye başladım gözümden akan yaşları da tutamadım tabii. Neden herşey herkes benim üstüme geliyordu?
Sevilmiyordum bunu herkes belli ediyordu. Evet ben bu yarışmaya sevilmek için gelmedim ama her insanın da sevilmeye ihtiyacı yokmudur ?

Tekrar barakaya döndüm herkes ateşin başında oturuyordu iyi geceler diyip barakaya yatmıştım. Steven ve Reşat abi haricinde iyi geceler diyen kimse yoktu, şaşırmamıştım da zaten. Gözümden yaşlar süzülürken tekrar uykuya daldım. Sabah erken saatte uyanmıştım bugün market oyunumuz vardı açlık beni çok fazla zorlamıyordu ama mideme bişeyler girsin bende istiyordum bu yüzden oyuna motive gitmek için sahile gittim ve her zaman yaptığım kardiyo hareketlerimi yapmaya başladım. Yaklaşık 1,5 saat spor yapıp koştuktan sonra kendimi Dominik'in güzel okyanusuna bıraktım biraz da yüzdükten sonra barakaya döndüm. Barakaya döndüğümde Reşat abi yanına çağırdı .

Reşat : Nerdesun da Bizim Kız.

Aleyna : Burdayum daa !

Reşat: Bak helee bida benum gibi gonişmaya başlamuş.

Beraber kahkaha attıktan sonra yüksek sesle bağırdı.

'' HAYDE TAKUM BU OYİN BİZİMDUR''

Herkes hazırlandı ve görevli teknenin geldiğini söylediğinde binip oyun alanına gittik.

Murat Ceylan : Arkadaşlar hoşgeldiniz bugün Market Oyununuz va ve benden duymuş olmayın ama harika da bir ödülüm var.
O böyle deyince herkes heyecanlanmıştı.