The Mad Class

CH01| Madrid Son

[note;: advance apologies for loopholes, typographical and grammatical errors.]

CH01| Madrid Son

Madrid's POV

    Everyone's eyes were stuck on him as he successfully landed an untouchable spike.

Kinuha ko ang isang unan na nasa paanan ko at niyakap ito while my eyes are still on the screen. I'm currently watching anime, it's haikyu!! . Sa tantiya ko mga alas-syete ako nagsimulang manuod, pero ang alam ko wala pa akong planong matulog.

Wala na din akong oras magcheck ng oras, ang mas importante makapanuod ako. Nginuya ko ang bubble gum sa bibig ko at medyo hininaan ang volume ng laptop ko, nakasuot ba naman ako ng headphones. Kasalukuyan akong nasa third season ng pinapanuod ko, hangang-hanga talaga ako sa character development ng mga bida. Pero alam ko, in real life, I mean in this trash world there's no such things.

"JUSKO PO, GISING KA NA?" a familiar voice exclaimed.

Napalingon ako doon at nakita ko si Manang Porsha na nakatayo sa nakabukas na pinto ng kwarto ko. Sapo nya pa ang bibig na tila hindi sya makapaniwala sa nakikita.

Manang hindi po gising na, it's gising pa. Nais ko sanang isagot but instead I just rolled my eyes and stared back at my screen, when I realized I skipped few minutes of the episode. AY SATANAS.

Pabagsak kong binaba ang suot kong headphones.

"YUDISHUUUU..." nanggigigil ko na saad habang tinitipa ang rewind arrow.

Para ng masisira ang keyboard kakatap ko dito ng hindi man lang nagpplay ang video. I checked the internet and I unnoticeably grabbed my phone ang threw it.

SINONG PUMATAY NG WIFI?!

Eto yung pinaka-nakakasira ng araw bukod sa ads na paulit-ulit. Yung tipong andun ka na eh, nasa climax ka na, atat na atat kana sa susunod na mangyayari tapos papatayan ka lang ng wifi. Like anong problema nyo at naninira kayo ng fucking life ng iba ha?!

" YUNG WIFI!" wala sa oras akong napasigaw dahil sa gigil.

" Ay jusko, wag ka nang sigaw ng sigaw Madrid, alas-singko palang ng umaga." natataranta nyang lintaya.

" Manang, yung wifi." matabang akong ngumiti at tinignan sya ng maigi.

" Utos ho ni Maam Nedina na patayin ho ang wifi. At saka mag-ayos na daw po kayo, Lunes ngayon Madrid."

I remained silent and let my eyes stay stiff staring at her.

Look's like I care?

Kaunting napabuga ng hangin ni Manang Percy at umiling. Nagsimula na din sya maglakad palapit sa akin.

"Halika kana, maligo ka na." akma nya akong hahapitin nang naglakad ako sa pinto papunta ng veranda.

Sa oras na iyon alam kong alam na nya ang iniisip ko. I curved a smile and hurriedly climb up on the edge and waved my goodbye as I jumped off the veranda. Hindi na nya ako nahabol at para sang mababaliw habang nakatanaw sakin mula sa taas.

"Saan ka pupunta?!" gigil na gigil nya saad.

"Bibili ng phone at wifi!" I hissed and laughed hystericaly.

Though I know it's impossible for this hour.

Mabigat na ang paglalakad ko ng makaramdam ako ng puyat. Tanginang hangin kasi to. Tumigil muna ako at humiga  sa bubong namin. Mga 5:30 na siguro, nakipaghabulan pa kasi kina Manong Cesar, they wanted me to get ready for the Monday ceremony, just like what grams ordered them.