LILLY'S POV
de volgende morgen werd ik vroeg wakker niet door mijn wekker ofz maar gewoon vanzelf dus ik besloot maar even te douchen dus ik deed mijn muziek aan en stapte in de douche af en toe zong ik ook mee en daarna kleedde ik me om en liep naar de keuken om te ontbijten . toen ik daar aankwam zag ik dat pietro ook al wakker was en hij zei : goede morgen goed geslapen? ''ja hoor jij ook?'' ''ja hoor'' antwoorde , toen liep ik naar de keuken om melk en cornflakes te pakken ik vroeg aan pietro : wil je ook of heb je al ontbeten? ''ow nee hoor ik heb al ontbeten maar dankje" toen zei hij verder : misschien als je het op hebt kunnen we de zoonsopgang bekijken? '' ja hoor maar ik moet me nog wel omkleden'' ow ik ook hoor zei hij . dus toen ik het op had liep ik naar mijn kamer om te omkleden en pietro deed het zelfde
PIETRO'S POV:
ik was ik mijn kamer en ik trok snel een broek en t shirt aan gewoon simpel het is niks speciaal ofz ..... stiekem heb ik er wel zin in maar oke ik was omgekleed en ging naar de woonkamer Lilly was nog niet klaar dus ik ging maar naar wanda want die zat er wel ''hey'' zei ik ''hey ....heb jij nu je speciale t-shirt aan?'' vroeg ze ''nee......'' ''jawel'' zei ze weer ''die trek je alleen aan als er iets speciaals is! '' ik keek haar aan met een deadstare en liep weg naar Lilly haar kamer om te vragen of ze klaar is dus ik klop op de deur en vraag ; ''Lilly? ben je bijna klaar?" ze antwoorde '' ja bijna kom er zo aan''
LILLY'S POV:
ik trek een broek aan met een leuk topje en doe wat mascara deo enz alles wat je doet als je je aankleed voor mijn gevoel was ik heel snel klaar maar blijkbaar was pietro nog veel sneller klaar en vroeg of ik bijna klaar was dus ik zei : ja bijna klaar ik kom er zo aan'' en was toen met mijn mascara bezig dus ik maakte dat even snel af en liep naar buiten daar stond pietro al ik schrok een beetje want ik had het niet verwacht en begon te lachen hij lachte een beetje mee en zei : ''sorry liet ik je schrikken" klein beetje zei ik aar dat maakt niet uit hoor en we liepen weg naar buiten te gaan
(ik ga nu even in script schrijven omdat ik geen idee heb hoe ik het hele gesprek anders moet schrijven)
lilly: duss vertel is een beetje over jezelf *beetje lacherig*
pietro: nou uhm ik ben pietro maximoff tweeling broer van wanda ik ben 17 jaar oud en uhm ja ik heb superspeed en nu jij
lilly: nou ik ben lilly 16 jaar ik heb geen tweeling ofz mijn beste vriend is peter zo lang ik me al kan herrineren en ik ben er dus net achter gekomen dat ik healing powers heb alleen tony zei dat er nog iets was wat ze niet konden achterhalen dus ja...
pietro: dat is zoo cool! kan je ook andere mensen dan beter maken ?
lilly: geen idee maar zolang we dat niet hoeven te gebruiken is dat goed toch
pietro: ja dat betekend dat er niemand gewond raakt
lilly: ja dus maar dat is ook hoe ik het ongeluk heb overleeft enz de rest denk ook dat het mentaal werk omdat ik nu weer happy ben enz maar zo werkt het denk ik niet ik probeer gewoon zoveel mogelijk op een dag te doen om er niet aan te denken
pietro: nou dan doe je het al veel beter dan wanda en ik deden wij gingen naar een criminele organisatie die op ons zou testen omdat we nergens hadden om naar toe te gaan dus zo kom ik aan mijn super speed
lilly: komt wanda ook zo aan haar powers?
pietro: ja ook toen zijn we eindelijk ontsnapt en toen gingen we weer naar de badguys toen gingen we met ultron mee maar toen wou hij de halve wereld zowat vernietigen maar gelukkig kwamen toen de avengers en mochten we met hen mee en dat ik de beste belissing die ik in mijn hele leven heb gemaakt
lilly: ja snap ik je hebt hier een huis vrienden en je hebt wanda nog enz e praat er wel makkelijk over
pietro: over de avengers?
lilly: nee je verleden over je ouders enz
pietro: ja ik heb me er over gezet het is nu een herrinering en tenslotte je leert van fouten dus ik ben nu hier en ik ben hier blij dus en ja de herrineringen doen soms pijn maar dat is alles als je naar jezelf nu kijkt met alle vrienden die ik gemaakt heb dan word het steeds makkelijker om er over te praten
lilly kijkt pietro met een glimlachje aan
Lilly: dan zal ik dat proberen om er over te praten
pietro: je hoeft nu nog niet er over te vertellen hoor als je nog niet klaar bent
lilly : dankje
het bleef even stil
pietro: als we daar op dat gras veld gaan zitten kan je zo de zon zien opgaan maar als we even doorlopen is een mooie oever waar je het kan zien waar wil je heen?
lilly: zullen naar de oever gaan?
pietro: oke
en lilly en pietro liepen richting die over en gingen daar zitten
lilly: waar ben je eigenlijk geboren
pietro: sokovia hoezo?
lilly: soms heb je een klein accentje als je praat
pietro: owja dat * hij lacht even* ja nat en steve proberen wanda en mij een amerikaans accent te geven om er bij te passen vooral op missies
lilly: ik vind het wel schattig het komt vooral als je ergens opgewonden over praat *ze lacht even*
pietro: dankje vroeger leerden mijn vader en moeder ons ook engels omdat sokovia op het punt stond van vallen dus...
lilly: wat was sokovia eigelijk voor een land hoe was het daar?
pietro: niet geweldig hoor maar ik heb er wel op school gezeten even maar er kwamen vaak groepen met mensen die gingen rond schieten enz er toen werd ons appartament gebombardeerd dus... het is hier veel beter
lilly: ow sorry dat moest zeker vreselijk zijn
pietro: ja maar ik weet nog wel wanda en ik waren nog heel jong 6 jaar ofz en we liepen met onze ouders door het bos kastanjes aan het zoeken en er was een groot grasveld net als dit maar dan met heel hoog gras en dat wanda en ik daar door renden en lachten het was geweldig
*het bleef hierna stil en de zon begon op te komen en we keken daar allebei naar*
lilly: ik wou dit altijd al doen
pietro: hoezo heb je dat dat dan nooit gedaan
lilly: ik was altijd een uitslaper dus werd altijd pas wakker van de zon *ze lacht
* lilly gaat op haar rug liggen in het gras en pietro doet dat ook*
pietro: dit moeten we vaker doen
lilly: ja klopt dit moeten we echt vaker doen
*de zon scheen op pietro en lilly en het werd gelijk warm*
lilly; als we zo een tijdje blijven liggen worden we mischien nog eens bruin *lachend
*pietro en lilly lachen en pietro staat om en trekt lilly ook op*
pietro: kom we zullen maar eens terug gaan naar de compound * hij trekt lilly mee aan haar arm*
lilly: ja klopt als we dan daar zijn zullen we dan een film kijken
pietro: oke welke film
lilly en pietro tegelijk: HARRY POTTER!?
en ze lachen en lopen terug naar de compound
---------------------------------------------------------------------------------
okee voor het eerst een lang deel
ik hoop dat julie het leuk vinden
byee-❤
JE LEEST
my avengers story
Actiondit verhaal speelt zich af na endgame en het is eig een soort avengers 5 maar natasha,tony en pietro leven nog lilly is een meisje met een gewoon leven totdat er een verschrikkelijk ongeluk gebeurt waar er een soort van radioactive bom afgaat in ha...