Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ʙɪʀ ɪᴍᴢᴀ ɴᴇʏɪ ᴅᴇɢɪꜱᴛɪʀɪʀ?
1700'lü Yıllarda yaşayan genç adam, üstüne yüklenen onca sorumluluğa rağmen yere sert ve seri bir şekilde ayaklarını basarak askerleri kontrol ediyordu.
Yaşadıkları şeyler kolay değildi. Ancak onun bu durumda soğuk kanlılığını koruması ve herkesin güvenliğini sağlaması önemliydi. Son aylarda ülkesinde yüksek tansiyonlu kavgalar yüzünden savaşa sürüklenmişlerdi. Bu onun için problem değildi ama masum insanların vefat etmesi canını sıkıyordu.
Haru sonunda cephedeki kontrolleri yaptıktan sonra ülkenin karşı tarafında olan başkan ile görüşeceği için hızla oradan uzaklaştı. Bu görüşme onun için çok önemliydi, belki de savaşı durdurmak için bir anlaşma bile yapabilirlerdi. Haru'ya göre ülkenin başkanı baş belasından başka birşey değildi. Birde kibirli olduğunu unutmayalım -ki Haru en çok onun bu huyuna sinir olurdu. Ancak sevgili(!) başkanına hakaret etmek ne haddineydi. Tıpış tıpış ayağına gider, emirlerini yerine getirirdi...
Uzun bir yolculuk ve uykusuz geçen gecelerden sonra nihayet başkanın sarayının önündeydi. Genç komutan derin bir nefes aldı. Ülkenin yarısı savaş halindeyken, yarısı ise hiç birşey yokmuş gibi günlerini gün ediyor ve eğleniyorlardı. Bu saraya kaçıncı kez girmeden önce ki sözlerini fısıldadı boşluğa.
" Bu sefer olmayacak Haru. "
Saraya girdiğinde gördüğü hazırlıklar, her zamanki gibi bir balo düzenleneceğinin habercisiydi. Haru ülkece bilinen bir asker olduğu için başkan onun her gelişinde kutlama yapması toplum tarafından bilinen bir alışkanlık haline gelmişti. Genç asker bundan şikayetçi değildi, onun asıl canını sıkan hiçbir şey olmamış gibi gülüp eğlenmesiydi...
" Sizi burada görmek ne büyük bir şeref bay Kato. "
Haru, bu sesin kime ait olduğunu çok iyi bildiği için umursamayarak ilerleye devam etti.
" Daha beni ne zaman görmezden geleceksin. Pişmanım dedim ya!! "
" Onca şeyden sonra pişman olman bir boka yaramıyor Ryo!! "
Ryo, Haru'nun saraya ilk geldiği zamanlarda tanıştığı bir koruma görevlisiydi. İkili yakın zamanda iyi arkadaş olmuş ve birbirleri ile herşeyini paylaşmışlardı. Fakat son zamanlarda yaptıkları ufak kavgadan sonra Ryo Haru'nun sırrını kullanarak onu tehdit etmişti. Sonradan çok pişman olsa da artık çok geçti. Haru bir daha onla konuşmama kararı almıştı. En azından şimdiye kadar...
" Bak Kato, yaptığım hiç hoş birşey değildi. Kendimi savunmam için hiçbir bahanem yok. Özür dilerim... "
Haru derin bir nefes aldı. Ryo'ya elbette tekrar güvenemezdi. Ancak birbirlerine bu zamana kadar destekleri ve arkadaşlıklarını da öylece kenara atıp gözden gelemezdi.
