selamlar
yine ben
bugün yazacağım bölüm diğer hikayemle bağlı olucak
malum asdor hikayesi ve ayber hikayesi yazıyorum ve güzel konuları sadece birine yazamam
ama merak etmeyin diger hikayeyi okumasanızda çokda biçey kaçırmazsınız konudan
umarım seversiniz
iyi okumalar🥰
__________
Aybikeden
bugün günlerden cuma ve ben sıramda oturmuş çaresizce dersin bitmesini bekliyorum.
kolej bile olsa okul okuldur.
ben sessizce hayatımı sorgularken bir anda sınıf öğretmenimiz sınıfa gelmişdi
"kusura bakmayın hocam dersinizi bölüyorum ama çocuklara bişey söyleyip gidicem"
sınıf öğretmenimiz bioloji hocasıyla konuşdukdan sonra bize doğru yüzünü çevirdi
"evet çocuklar, bir çoğunuzun bildiği gibi her sene bir çok aktivitelerimiz oluyor. Bu sene bir kaç sınıfla birlikde kamp alanına gitmeye karar verdik.
gitmek isteyen arkadaşlar yarın saat 8 de kolejin bahçesine gelsin. ha bu arada yanınızda bir kaç eşya almayı unutmayın."
ben duyduklarını daha idrak edemezken Asiye kolumu dürtmeye başlamışdı
"Aybike"
Aslında şuanda herkes herkesle konuşuyordu.
"efendim Asiye"
sesimizi kısarak konuşmaya gayret ediyorduk
"sence gidermiyiz?"
aslında bu soruyu benim sormam gerekiyordu ama son zamanlarda Asiye eski neşesine dönmüşdü adeta
aslında düşündüğümde çokda kötü bir fikir değildi hatta gayet güzeldi.
"ben gitmek isterim tabi ama Ömerler ne der bilemem"
dersin ortasına adeta bomba gibi düşne bu haber sonucu zaten öğretmende dersden umudu kesmiş ve sınıfdan gitmişdi
bizde istediğimiz gibi bu konuyu konuşa bilmişdik
Asiye ve ben Oğulcan ve Ömerle daha rahat konuşa bilmek için arkaya doğru dönmüşdük
tabi bu hareketin sonucunda bir tek onları değil bazı kişileri daha göre biliyorduk
Berkle göz göze geldiğimizde sanki bu anı bekliyormuş gibi telefonu işaret etmeye başlamışdı
ben tam umursamayıp önüme dönecekken o kafasını aşağı eymiş bişey yapıyordu ve aniden telefonumun titremesiyle nr yapdığını anlamışdım
ee geliyormusunuz?_Gerizekalı
evet onu öyle kayd etmişdim
ama hak etmişdi bunu
içimden hiç cevap yazmak gelmiyordu ama yazmazsam bu sefer diğerlerinin yanında sormasındam çekinerek yazmışdım
- bilmem daha karar vermedik_ben
o bişeyler daha yazıcakken ben telefonu montumun cebine koymuşdum zaten o da konuyu anlamışdı
bol konuşmalı bir "dersin" sonunda eve gelmişdik
esas iş annemlerden izin almakdı ama o düşündüğümüzden daha kolay olmuşdu.
Asiyelerinde Kadir abiden izin alması sonucunda hepimiz yarın için çantalarını hazırlamaya koyulmuşduk
tüm işlerimi bitirmiş güzelce yatağıma girerek uykuya dalıcakken telefonuma gelen mesajla gözlerimi açdım ama pek takmayarak geri kapatdım
ama dururmu?
durmazz
arka arkaya gelen mesajlarla birlikde sinirle telefonu elime aldım
bilin bakalım kim yazmış
Aybike
cevap versene kızım
düşündünüzmü?
öğretmen kararı alırken bukadar düşünmedi bişey söylesene _ Gerizekalı
aslında ilk zamanlardakı ben olsaydım bütün bunlara sevinmem gerekirdi. Fakat Berkin bana karşı olan tavrının gerçek yüzünü bildiğimden olayın rengi değişmişdi bana göre
daha fazla mesaj yazmaması için geleceğimizi belirtmiş daha sonra ise telefonu sessize almışdım
.en son hatırkadığımsa sıcak yatağımda uykuya dalmamdı
____ertesi sabah___
sabah gözlerimk güneşin yüzümü vurduğu güzel ışığıyla açmayı çok istesemde sabah sabah Oğulcanın evi bir birine katması sonucu olmuşdu herşey.
saate bakmamla gözlerimin sonuna kadar açılması aynı anda olmuşdu.
ayı gibi uyumuşum resmen
hayır normalde Oğulcanın uyuyakalması lazımken böyle olması nekadarda saçmaydı.
Allahdan çantamı akşamdan hazır bir şekilde koymuydum aksi takdirde gecikmem kesindi.
ben üzerine uygun ve rahat bişeyler giyerken annemin içeri girmesi ve beni azarlaması tam olmuşdu
" kızım sen daha hazırlanmadınmı yahu. bende sen hazırsın sanıyorum çabuk ol herkes seni bekliyor dışarda"
üzerimi giyip dışarı çıkdığımda gerçekdende herkesi bekletdiğimi anlamışdım
kolejin bahçesine Mazlum abinin arabasıyla gelmişdik. Herkes otobusler olduğu yere toplanmışdı.
kısa sürede biz de oraya gitdik. ben öylesine otobüse çantamı koymahı brklerken aniden kolumdan çekilmemle dengemi bir anlığına kayb etdim ama beni tutan kol düşmemi engelledi
"inatçı keçi, mesajlarımı görmezden gelmeni bu seferlik aff ediyorum."
aha bide sırıtıyor
ben kolumu ondan kurtardıkdan sonra dik dik bakmaya devam etmişdim
"olum senin başka uğraşıcak işin yokmu. Git Melisaya yürü bişey yap bana ne diye takdın kafayı"
sözlerim beyefendiye dokunmuş olacakki aramızda zaten az olan mesafeyi biraz daha azaltmış ve garip garip bakmaya başlamışdı
"ben bişey yapmıyorum inatcı keçi, sen bana ne yapdıysan olay bu hale geldi"
devam edicek...
