kamp 2

2.8K 121 36
                                    

selam uzatmadan bolume gecelim💕

______

Aybikeden

Ben berkin sözlerinin etkisinden daha çıkamazken o beni otobuse doğru çekmişdi bile.

Neye uğradığımı anlamadan pencere kenarında oturtmuş kalkmamam için ise kendisi yanıma oturmuşdu

"kalk yanımdan Berk manyakmısın?"

Umursamadan bana bakarken halinden gayet memnundu

sinirden yüzüm renkden renge girerken o kafasını omzuma koymuş otobusun hareket etmesinj bekliyordu

"kalksana gerizekalımısın olum sen bir gören olucak"

omzumu silkmemle başını kaldırmış ve sahte bir sinirle yüzüme bakmışdı

"bi sakin dursana kızım uyuycam burda. Tüm gece uyuyamadım sayende"

ne dediğini anlamayarak mal mal bakmaya başladım yüzüne

ne yapmışdımki ben yine

"ne saçmalıyorsun Berk yine?"

yerinde dikelerek konuşmaya başladı

"tüm gece mesajlarıma cevap vermeni bekledim ama hanımefendi bir tek sözle konuyu kapatmış bakıyorumda"

kendime engel olamayarak resmen kahkaha atmışdım. tabi herkesin garip bakışlarına maruz kalınca susmak zorunda kaldım

"salakmısın berk, ben zaten sana cevap verdim hem akşamın o saatınde seninle muhabbet edecek halim yokdu her halde.

tam konuşacakken herkesin otobuse dolması ve harekete geçmemiz sonucu tüm laflarını biraz ertelemişdi.

yol boyunca inad ederek ona taraf bakmamışdım

bir süre sonra merak ederek ona taraf bakdığımda kafasının arkaya doğru düşdüğ gördum.

Uyumuşdu

ve pozisyoni hiçde rahat degildi.

bir seferlik insafa gele bilirdim bence. Elimle kafasını omzuma yasladım ve yolculuğun bitmesini usulca bekledim

Yolculuğun bitmesiyle herkes otobusden inmişdi.

Etrafa bakdığımda bizimkilerin her birinin bişekilde bir işi vardı bense sap gibi ortada kalmışdım

omzuma atılan kolla aslında pekde sap olmadığını anlamam uzun surmedi

"ee inatcı keçicik bak yine sana kalan ben oldum"

evet haklıydı ama bunu onun bilmesine gerek yokdu dimi

aynı alaycı ses tonuyla bu sefer ben konuşmuşdum

"sana da bakıyorumda bitek ben kalmışım Berkcim"

ikimizinde söyledikleri aslında tüm gerçekleri özetliyordu.

ama henüz ikimizinde bundan pek emin olduğu söylenemezdi

kamp alanına kadar Berkin saçma safan konuşmalarını çekmek zorunda kalmışdım

tabi ayağım takılana kadardı bu

"aahh"

ayağımın gözümden kaçan bir gaşa takılması sonucu yeri boylamışdım

ayağım takılmasə sonucu kolum sıyrılmış ve bacağım baya bi acımışdı

ben yerde acının geçmesini beklerken Berk telaşlı bit şekilde yanıma eğildi
.

"iyi misin, a hayır kolun.."

kolumun kanamış kısmına doğru üfkerken çantasından su şişesinj çıkararak üstüne dökmüş ve yıkamışdı

Herkesden en arkada olduğumuz için kimse bizi görmemişdi

gerçi bizden daha arkada Asiye ve Doruk vardı

Berk tüm dikkatini koluma odaklarken benim tüm dikkatim ondaydı

endişelenmişdi hemde benim için

minik bir sıyrıkdı aslında ama o sanki kolum kopmuş gibi titriyordu üzerine

bir mendille kolumu sardıkdan sonra bir daha kontrol etmek ustercesine süzdü beni

"başka bit yerinde daha yara varmı?"

aslında bacağım ağrıyordu ama pekde önemli degildi bu yüzden söylemrmişdim

ben yağa kalkarken aslında çokda önemsiz bir ağrı olmadığını anlama çokda vaktimi almadı
.ağzımdan çıkan minik bir iniltiyle direk yağıma bakmış ve yere eğilerek sırtını bana doğru dönmüşdü

"ne yapıyorsun Berk?"

"bin sırtıma "

yok daha neler

"gerek yok zaten önemli degil"

ben istemediğimi söyledikce o daha da direnmiş ve en sonunda zorla sırtına almışdı beni

acaba ağırmıydım?

utanarak ve birazda korkarak daha da sıkı tutunmuşdum ona

"Aybike ağır değilsin"

aklımımı okuyordu yoksa

cümlesi karşısında daha da utanmış ve kafamı omzuna gömmüşdüm

"biliyormusun inatcı keçi"

ne söyleyecegini merak ederek kafamı kaldırmış ve biraz öne doğru gelmişdim

"daha önce kimse senin bana davrandığın gibi davranmadı"

kabamı?

"nasıl davrandım ben?"

"içden"

gülmüşdü son sözü söylerken

ilk defa fark etmişdim aslında herkese alaycı davranan bu adamın aslında yalnız olduğunu.

geniş çevre çoklu dostluklar bunlar hiçbiri onu yalnız olmakdan kurtaramamışdı demekki
ben bunları düşünürken 

o bana doğru bakmak için başını çevirdiğinde aramızdakı çok az bir mesafe kalmışdı

neydi ve neden yapdım bilmiyorum ama   sadece o an onu yapmak istedim.
yaklaşarak Berkin yanağına bir buse kondurmuşdum

AyBer hikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin