Ölmek İçin Yaşamak

9.Bölüm

Eve geçtim ve ailemle güzel bir akşam yemeği yiyip odama çıktım. Telefonu elime aldığımda mesaj geldiğini gördüm. Mesaj Buğra'dandı.

Buğra: Cidden mi? (9.53)

Ne demekti cidden mi? Neyi kastetmişti?

Deren: Anlamadım

Buğra: Gerçekten bu kadar saf ve salak mısın?

Deren: Ne demeye çalışıyorsun Buğra anlayamıyorum

Buğra: Cidden sana aşık olduğumu, sana yakınlık kurmaya çalıştığımı düşündün değil mi?

Deren: Aşık olduğunu falan düşünmedim

Buğra: Kendini kandırıyorsun bal gibide, bana aşıktın ve sana yakınlık kurduğum için benim de sana aşık olduğumu düşündün, yazık.

Deren: Asıl sana yazık! Bir insanın duygularıyla oynayabilecek kadar adi bir insansın sen!

Buğra: A a çok ayıp! Sen sevilecek insan mısın? Seni kim neden sevsin be?!

Buğra: Keşke ölsen!

Deren: Ben

Buğra: Ben ne? Ölmen gerektiğini mi anladın?

Deren: Zaten ölüyorum

Buğra: Ne?

Buğra: Ha anladım. Kendini acındırmak için yazıyorsun böyle. Ama acındırmaya çalışma ölmen umrumda değil.

Okuduğum anda kalbime bir ağrı saplanmıştı. Gözlerimi açamayacak hâle gelmiştim.

İçimden "Bitirecek miyim hikâyeyi? Yoksa kalacak mı olduğu yerde?" demiştim ve gerisini hatırlamıyorum.

Buğra: Tamam biraz ileri gittim özür dilerim. (12:34)

Buğra: Ama sende çok safmışsın be

Buğra: Tabii ki ölmeni istemiyorum

Buğra: Alınmadın değil mi?

Buğra: Neyse uyumuşsundur belki iyi geceler.