Yarış , ben doğmadan çok önce başlamıştı bile.Belkide bir ömür farkında olmadan dahil olacağım bir yarış. Mutluluk ve mutlu etmek kendi benliğimdeki ilk amaçken, birden kendimi bu koşuşturma ve heyecanin içinde buluverdim, amacını bilmeden.
Anne rahminde başladiğını tahmin ettiğim bu koşuşturma, en iyi yüzücülerin kazandığı, aynı zamanda da aydınlığa ulaşacağım karanlığın, başlangıcı idi.
Karanlığın içinde tüm benliğimle dururken, bedeniminde yavaş yavaş oluştugunu hissediyordum. İşte dokungaçlarim orda , biraz aşada, kulaklar da burda ve artık ağzımı oynatabiliyorum. Ara sıra emme çalışması yapsam iyi olcak . Bunları nerden mi biliyorum ? Çok basit iç güdülerim.Hayatım boyunca çoğu kez başvuracağım, en güvenilir yol göstericim.
Bu karanlıkda ne kadar kalacağımı ve nekadar gelişeceğimi bilmiyorum, ancak çok sürmeyeceğini ve bu sıcak yüksek güvenlikli yerden ayrılmak zorunda kalacağımı biliyorum. Peki istiyormuyum ?bilmem.. zaman benimlemi ,bana karşımı görecegiz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
For Show #Wattys2015
AdventureBaşlangıçta Karanlık Vardı... Aydınlık yakında... Güven... Görmek, Duymak, Hissetmek... Öğren, Hatırla... Herşeyin Sonunda... Tek Kalan... BEN