(CONTINUATION)
....
Lumabas si marta at naabutan nya si lisa na umiiyak sa bisig ni jennie.
Lumapit sya dito .
"Bakit umiiyak sya?" Marta ask
Lisa pull away and look at marta with teary eye.
"Halika. Doon tayo sa loob" marta said .
...
Pumasok sila sa loob at don ay ikinuwento ni jennie lahat ng kinuwento ni lisa.
Nakaramdam ng awa si marta at piniling yakapin si lisa.
At muli ay napahagulgol ito .
...
Lumipas ang ilang minuto ng makatulog si lisa sa bisig ni marta dahil sa kakaiyak .
Inihiga nila ito sa mahabang upuan at nilagyan ng unan sa ulo.
"Nakakaawa" marta said
Jennie look at her mother at sinabi nya ang mga kinuwento sakanya ni lisa nuong nakaraang araw.
Halos hindi makapaniwala si marta .
"Kaya naman pala ganon ang batang ito. Hinusgahan pala at sa pamamagitan ng pananakit at pag tawa sa mga nasasaktan nya ay napapawi ang sakit na nararamdaman nya" she shaking her head.
Jennie stood up "ma. Aalis ako. Ikaw muna ang bahala kay lisa"
"Saan ka pupunta?" Marta ask
"Don sa mga tao na syang dapat na mas naniniwala kay lisa" jennie said at pumasok sa kwarto para kuhanin ang walet tapos ay mabilis na umalis.
Marta stared at lisa "ikaw ang biktima" she said.
.....
Umalis si loisa para hanapin si lisa.
Nilakad nya lang ang kahabaan ng kanto sa isipin na baka nasa bukid lamang ito.
Habang nag lalakad ay may nakita syang ulam na nakasabog sa lapag na tila parang tinapak tapakan.
Tapos non ay naalala nya ang sinabi ni lisa na may dala syang ulam na pinabibigay ni jennie para sakanila. May nakita din syang 1.5 ng softdrinks na nasa lapag.
Muli syang nag lakad ng mapadaan sa isang sari sari store at bigla syang tinawag ng may ari .
Lumapit sya para itanong ang kailangan.
"Ano yun?"
"Aling loisa. Mukhang mabait naman pala ang anak mong si lisa"
"Huh?" Loisa confused
"Alam mo kasi. Takot ako dyan sa anak mo kasi nga basagulero kaya twing bibili yan dito. Walang gusto mag benta gawa ng takot sakanya lahat.
Pero kanina tumawag sya at walang gusto lumabas para mag benta pero nag salita sya.
............
'Pabili ako ng 1.5 na softdrinks. Pleeeeeeeaaase!"
...........
Dahan dahan ako lumabas at nakita ko na nakangiti sya.
Parang medyo napawi ang takot ko.
Tapos sabi nya.
......
Yung super lamig po para masarap ang kain nila mama at papa.
......
Nakangiti nyang sabi yan at don parang natuwa naman ako bigla . Tinanong ko sya kung bakit mama at papa nya lang. Kung sya ba e hindi kakain.
Ang sabi nya ay kumain nadaw sya . Para sainyo nalang daw ang dala nyang ulam.
Tapos non inabot ko ang softdrinks.
Inabutan nya ko ng 500 at dahil puro buo din ang pera na nasakin at sinabi ko e magpapabarya lang muna ko. Sabi nya. Saakin nalang daw ang sukli.
Kailangan nadaw nya umuwi kasi baka daw kumakain na kayo at hindi nyo matikman ang dala nya. Tapos non masaya na syang umalis at nag mamadali na umuwi. Masaya nga sya e kasi sabi nya. Yung dala nya daw na ulam ay luto ng mahalagang tao"
Loisa suddenly feel bad
"Aling loisa. Pasensya na kung hinusgahan ko agad ang anak mo ng dahil sa mga kwento ah. Pero nakita ko na talagang mabait ang anak mo na yon" she said
Loisa smile "oo. Mabait sya" she said at nagpaalam para umuwi sa bahay.
...
Pag pasok nya.
Agad syang umupo na bagsak balikat.
"Nasaan ang anak mong sira ulo?" Pablo ask
"Pakiramdam ko ay totoo ang mga sinabi ni lisa na hindi sya ang nauna sa away kanina" loisa said
"Alam mo pag naniwala ka sa anak mong sinungaling. Ibig sabihin ay mas masahol kapa sakanya" pablo said
Maya maya non ay may tumawag sa labasan .
"Aling loisa? Mang pablo?"
"Oh si jennie" pablo said at agad lumabas . "Jennie . Halika . Pasok ka" he said
Jennie nod at pumasok .
"Maupo ka hija. Napadalaw ka?" Loisa ask
Jennie sit "Ah ipapaalam ko lang po kasi na nasa bahay si lisa" she said
"Ano. Sainyo nang gulo ? Ang bata talaga na yan" pablo angry said
"Naku hindi ho." Jennie said
"E bakit nandon" pablo ask
"Kasi po. Ako lang ang nakikita nyang maniniwala sakanya" jennie said
"Maniniwala?saan? Sa kasinungalingan nya?" Pablo shake his head
"Naniniwala ho ako sakanya" jennie said "naniniwala ako na wala syang kasalanan"
"Hindi mo paa aaaa sya kilala ng lubos para maniwala sakanya" pablo said
"Dahil puso po ang pinapagana ko at hindi isip" jennie said
"Jennie hija. Nakita namin kung paano nya hinampas yung lalake .. nasa barangay kami non. Tapos imbis na mag sory. Tinawanan nya pa ng sobra . Nakita na nyang nag papanic kaming lahat don dahil umaagos ang dugo..."pablo iritating said
"Bcos that is her way to show her feelings" jennie said
"What?. The fuck of feelings" pablo shaking his head
"May tanong ho ako" jennie said "kelan nyo nakitang umiyak si lisa?"
"Wala. Never sya umiyak dahil wala syang pakiramdam!" Pablo said
"Mali ho kayo. Dahil ang totoo . Madaming beses nyo na syang nakitang umiyak" jennie said
"Hija. Never pa umiyak ang anak namin." Loisa said
"Nakita nyo na ho. Ang kaso nga lang sa ibang way kung umiyak si lisa" jennie said
"Ano?" Pablo and loisa confused.
"Nakakalungkot ho na anak nyo si lisa pero hindi nyo sya kilala" jennie said
Natahimik ang dalawa.
"Okay ho. Kanina ho masaya kami. Pagkaluto ko. ang sabi ko kay lisa ay dalhan kayo ng ulam. Kaya ayun sya. Nag madali kumain . Kasi gusto nya makauwi kaagad kasi daw baka daw kumain na kayo at hindi nyo matikman ang dala nya.. pagkakain na pagkakain nya ay agad syang umalis dala ang ulam na binigay ko. Sabi nya. Mabilis lang sya at babalik sya agad kasi may usapan kami na mag tatambay sa palaisdaan" jennie said
Pablo ang loisa stared at jennie.
"Pero hindi sya agad nakabalik. Na akala ko ay tinamad o... napagod o nakatulog dahil puyat at nag trabaho.. pero nung bumalik sya. Late na .
Nakangiti sya nung tanungin nya ko kung pwede ba kami mag usap pero maniwala kayo o sa hindi.
Ang ngiti nya na yon. Ay napaka lungkot ng mata nya. Nakita ko ho agad yun" jennie said
Loisa and pablo's face can't read right now.
.....
