GECELERİN GÖLGESİ

🍷1. Bölüm"ATEŞ KRALI"

SELAM GECELERİN GÖLGESİ OKUYUCULARI! BEN S.

Uyarı : Mantık hataları ve küfür olabilir.Zaten küfür fazlası ile kullanılıyor.Yazım yanlışları bulunabilir.Sizden ricam bunlara dikkat ederek okumanız.

İlk kez böyle bir kitap yazıyorum umarım linç yemem.

Sınır ; 50 Vote,50 Yorum.

İyi okumalar...

🍷🍷🍷

Kendimi küçük bir kutuda gibi hissedip boğuluyorken,kalp ritmim beni zorlayacak derece de artmıştı. Artık dilimden dökülen sözcüklere bir cümle bulmakta zorlanır hale gelmiştim. Belirsizlik,beynimin duvarlarına çarparak,beni kendini bilmez bir yola sokuyordu. Hayat döngüsü beni bir kez daha şaşırtmadı. Hayatım,dilimden dökülemeyecek kadar anlamsız cümleler içerisinde kaybolmuştu.

Sürekli takip ettiğim döngü en sonunda durmak zorunda kaldı. Karmaşık duygular halinde bu çıkmaza kapılıp gittim. Hayatımın en zehirli yıllarını yaşamaktan vazgeçip geldiğim bu şehir beni daha büyük bir zehir'e bulaştırdı. Yüzünden tebessümü eksik olmayan bir insan olmak için çok çabalamıştım fakat kendimi farklı durumlar içinde buldum.

Bilinmezlik,kendini kaybetmek.

Eski benden eser yoktu artık. Hayat bana adil davranmadı,kendimi kaybetmemi sağladı. Kayboldum kendi zihnim içinde. Beynim artık boşluktan fazlası değildi. O zehir dedikleri beynim beni zehirlemişti.

Yarıda bırakmış olduğum kahvede dolandı gözlerim. Daha sonra ise üst üste yığılmış kağıtlara baktım. Her gün düzeltip yerine bıraktığım kağıtlar,yine dağılmıştı. Tıpkı burada düzeltmeye çalıştığım insanlar gibi.

Mesai biteli 2 saati geçmişti. Fakat hala odamda duruyor,boş duvarı izleyip düşüncelerime hakim olmaya çalışıyordum. Ne düşündüğümü bile bilmeyen beynim,bana istediği acıyı vermekte zorlanmıyordu.İç çekerken, gözlerim duvardaki saati buldu.

20.30

Saatin çıkmak için epey geç olduğunu fark ettiğimde oturduğum koltuktan, masadan destek alarak kalktım. Üstümdeki önlüğü çıkarıp,kenardaki askıya astıktan sonra, açık olan sarı saçlarıma düzen verdim. Daha sonra şişme montu üzerime geçirip,çantamı ve telefonumu aldım.

Odamdan çıktığım sırada loş olan koridorda gezdirdim gözlerimi. Normal olarak herkes çıkmış,sadece nöbetçi hemşireler kalmış olmalıydı. Psikolog doktor olarak çalışsam da,kendi psikolojimin ne kadar iyi olduğunu bilemiyordum. Çoğu zaman kendimi sorguluyor olsam da,bir yandan bu mesleğe alışmıştım.

24 yaşındaydım.

Yaklaşık 2 yıldır Laska'ya gelmiş,hayatıma düzen vermeye çalışıyordum.(Laska,kendi hayal dünyamda üretmiş olduğum bir şehir...) Psikolog olmanın bir sürü zorluğu vardı. Bu zorluklarla başa çıkabilecek bir kadın olsam da,bu mesleğe adım atmıştım bir kere. Ne geri dönüşü vardı,ne de başka bir yolu.

Odam 2. Katta bulunduğu için bazen asansör kullanma gereği duymazdım. 2 adım merdiven inmekten aciz değildim.Bu yüzden yine gerek duymadım ve adımlarımı merdivenlere yönelttim. 2. Kattaki danışmada, nöbetçi hemşire gördüm ve baş selamı verdim. Gülümseyerek aynı karşılığı aldıktan sonra yavaş adımlarla aşağı inmeye başladım.