I Loved You First.

~12~

Λ:γιατι δε μου ειπες οτι θα μεινεις με τον Μαριο;
Ε:δεν το εφερε η κουβεντα. Καλα εσυ γιατι κανεις ετσι;
Λ:γιατι δεν τον εμπιστευομαι, κι αν σε θελει ακομα;
Ε:δε με θελει.
Λ:κι εσυ που το ξερεις; 
Ε:το ξερω.
Λ:και γιατι δε ζητησε απο μενα να τον φιλοξενησω;
Ε: ε δε ξερω ρωτα τον. Καλα και να με θελει εσενα ποιο ειναι το προβλημα σου;
Λ: ε; εγω δεν εχω κανενα προβλημα απλα.... εγω για εσενα το λεω.
Ε:δε χρειαζεται να ανησυχεις για μενα.
Λ:καλα οσο μενει αυτος σε σενα θα ερθω να μεινω κι εγω.
Ε:ωπα, δηλαδη τι το καναμε ρε παιδα το σπιτι μου, κεντρο διερχομενων; Μου αρεσει που λεγαμε οτι θα εχω και την ησυχια μου.
Λ:αφου ξερεις εγω δεν ενοχλω, ωπου με βαλεις θα κοιμηθω. Ειμαι ευκολος ανθρωπος εγω.
Ε:τι εισαι;
Λ:ωχου σκασε.

Βγηκαμε απο το μπανιο που ειχαμε κλειστει μια ωρα και επιστρεψαμε στο τραπεζι με τα παιδια.

Λ:λοιπον εμεις να φευγουμε σιγα σιγα. Εχουμε να μεταφερουμε και τα πραγματα του Μαριου.
Α:μισο λεπτο. Κατερινα μπορουμε να μιλησουμε;
Ε:ναι.
Λ:οχι.
Α+Ε:γιατι;
Λ:'γιατι βιαζομαστε.' μου ειπε και σχεδον με εσυρε εξω απο το μαγαζι.
Ε:γιατι το εκανες αυτο;
Λ:ποιο;
Ε:ΗΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΑΒΗΞΕΣ ΕΞΩ.
Λ:μη γινεσαι δραματικη. Εξαλλου δεν ηταν η καταλληλη στιγμη.
Μ:βασικα για να λεμε και του στραβου το δικιο ηταν. Ηρεμος αυτος ηταν, να της μιλησει ηθελε, πιωμενος δεν ηταν κανενας απο τους δυο τους παλι για να εχουμε παρεξηγησεις. Βασικα τωρα που το σκεφτομαι ηταν πολυ καλη ευκαιρια.
Ε: αυτο ηταν, γυρνα πισω.
Λ;γιατι;
Ε:θα παω να του μιλησω.
Λ:δε μπορουμε να γυρισουμε παλι πισω.
Ε:τοτε σταματα το αυτοκινητο.
Λ:οχι.
Ε;γιατι;
Λ;ετσι, σε παρακαλω Κατερινα κατσε ησυχα, θα παμε σπιτι.

Γυρισα απο την αλλη χωρις να του ξανα μιλησω μιας και δε θα με αφηνε να κατεβω και περιμενα μεχρι να φτασουμε σπιτι. Ανοιξα την πορτα και αφου εδειξα τα δωματια στον Μαριο πηγαμε για υπνο. 

Λ:'καλημερα.' μου ειπε ο Λιο οταν μπηκα στη κουζινα και τον αγνωησα.

Λ:'σοβαρα ετσι θα το παμε;' μου ξανα ειπε και εφοσον εβαλα καφε πηγα στο σαλονι με αυτον να με ακολουθει για να μου μιλησει.

Λ:Κατερινα τελειωνε, μη κανεις σαν 5χρονο.
Ε:'δεν ειμαι εγω αυτη που συμπεριφερεται σαν 5χρονο και σε εβγαλα τραβωντας σε απο ενα μαγαζι τη στιγμη που ησουν ετοιμος να πεις κατι για το οποιο περιμενες 6 ολοκληρα χρονια.' του ειπα φωναζοντας και αφησα την κουπα στο τραπεζι.

Λ:συγγνωμη γαμω,νταξει; Συγγνωμη. Τι αλλο θες να κανω τωρα;
Μ:'τι φωναζετε ρε;' ειπε ο Μαριος την ωρα που κατεβαινε τη σκαλα τριβοντας τα ματια του για να ξυπνησει. Ο καθενας με τον πονο του εδω μεσα.

Ε:εγω φευγω.
Λ:που πας;
Ε:'να μη σε νοιαζει.' του ειπα και πηρα τα πραγματα μου και εγυγα για το σπιτι των γωνιων μου.

ΛΙΟ(POV)

Μ:'το ξερει οτι εδω ειναι το σπιτι της και οτι εμεις θα επρεπε να φυγουμε, ετσι;' ειπε ο Μαριος και καθισε στο τραπεζι ενω εβαλε καφε.

Λ:που λες να παει;
Μ:ξερω εγω; Πρωι ειναι παντου μπορει να παει.
Λ:οταν εσεις τσακωνοσασταν που πηγαινε;
Μ:οταν εμεις τσακωνομασταν ειμασταν στην Αμερικη οποτε δεν εχω ιδεα που μπορει να παει.
Λ:σωστα.
Μ:' επισης μην ξεχνας οτι εμεις ειμασταν και ζευγαρι, οχι κολλητοι' μου ειπε ειρωνικα και ηπιε μια γουλια απο τον καφε του.
Λ:ναι οκ.

Ανεβηκα πανω ετοιμαστηκα και κατεβηκα στο σαλονι.

Μ:που πας;
Λ:να τη βρω, πρεπει να μιλησουμε.