I Loved You First.

~13~

KATEΡΙΝΑΣ(POV)
Εφτασα στο σπιτι των γωνιων μου και μπηκα μεσα χωρις να χτυπησω μιας και ειχα ακομα τα κλειδια. Στο σαλονι καθοταν παλι ο Χρηστος με τα παιδια και οι γονεις μου ηταν στη κουζινα.

Χ:επ μικρη πως και απο εδω;
Ε:το ιδιο θα ρωταγα κι εγω εσας.
Χ:ειπα να ερθω επισκεψη στους θειους και ηρθαν και τα παιδια.
Β:εσυ;
Ε:'εμμ τσακωθηκα με τον Λιο και δεν ηθελα να κατσω σπιτι.' τους ειπα και ειδα τον Αρη να με κοιταζει σχεδον χαμογελωντας. 
Ε:Αρη θες να μου πεις αυτο που ηθελες χθες;
Α:ναι, παμε πανω.

Ανεβηκαμε στο δωματιο μου και καθισαμε στο γραφειο μου.
Α:εγω βασικα...
Ε:πριν ξεκινησεις θελω να σου πω εγω κατι.
Α:φυσικα, πες μου.
Ε:λοιπον εγω οταν ειμασταν στο νοσοκομειο μετα το ατυχημα εμαθα οτι...

Του ξεκινησα να του λεω οταν ανοιξε αποτομα η πορτα και μπηκε μεσα ο Λιο. 
Ε:τι κανεις εσυ εδω;
Λ:εσυ τι κανεις μαζι του;
Α:μιλαμε, υπαρχει καποιο προβλημα;
Ε:Λιο σε παρακαλω φυγε.
Λ:θα ερθεις μαζι μου.
Ε:δε μπορω τωρα, θα ερθω να σε βρω μετα.
Λ:'Κατερινα πρεπει να μιλησουμε τωρα.'μου ειπε και με πηρε παλι βγαζοντας με απο το σπιτι και ξεκινωντας για το δικο μου.

Ε:εισαι σοβαρος; Ειχα ξεκινησει να του λεω τι εγινε.
Λ:το ξερω, ενα λεπτο να ειχα καθυστερησει και θα ειχε μαθει την αληθεια.
Ε:ακριβως. Γιατι με πηρες απο εκει;.
Λ:γιατι πρεπει να μαθεις και την δικια μου αληθεια.
Ε:για ποιο πραγμα μιλας;
Λ:'σε αγαπαω ρε Κατερινα.' μου ειπε και σταματησε το αυτοκινητο σε ενα παρκο.

Ε:Λιο εγω δεν..
Λ:ξερω οτι αγαπας τον Αρη αλλα πρωτου του μιλησεις πρεπει να ξερεις οτι εχω αισθηματα για σενα. Μενουμε μαζι 6 χρονια και εχουμε ζησει τοσα πολλα που απλα σε αγαπησα. Σε εχω δει να γελας, να κλαις, να μαχαισε για αυτος που αγαπας, σε εχω ζησει απο τοσο κοντα που δε μπορω να σε δω σαν φιλη μου πια. Δεν θελω να ειμαστε μονο φιλοι πια γιατι δεν μου αρκει. Οποτε το μονο που σου ζηταω ειναι να σκεφτεις ολες σου τις επιλογες γιατι σε αγαπαω και θα σε αγαπαω για παντα και ειμαι σιγουρος οτι κι εσυ εχεις αισθηματα για μενα.
Ε:'Λιο...χρειαζομαι λιγο χρονο.' του ειπα και βγηκα απο το αμαξι.

Περπατουσα ολο το μεσημερι στη πολη προσπαθωντας να σκεφτω τι θα κανω. Τον Αρη τον αγαπαω παρα πολυ και ξερω οτι και αυτος με αγαπαει ακομα αλλα ο Λιο ηταν παντα διπλα μου οταν τον χρειαζομουν και δεν θελω να τον πληγωσω. Δε ξερω αν εχω αισθηματα για αυτον γιατι μετα τη πρωτη μερα που γνωριστικαμε  και μου ειπε οτι ειναι gay δεν τον ειχα κοιταξει με αλλον τροπο. Οπως και να εχει δεν ηθελα να χασω κανεναν απο τη ζωη μου αλλα και οι δυο μου ειχαν ξεκαθαρισει οτι δε θα μπορουσαμε να μεινουμε απλα φιλοι.

Επεστρεψα στο σπιτι μου και βρηκα τον Μαριο να καθεται στον καναπε και να βλεπει τηλεοραση.

Μ:αμαν μωρη που ησουν τοσες ωρες; Ανησυχησα, αυτο το ριμαδι το κινητο τι το εχεις αν δε το σηκωνεις ποτε;
Ε:συγγνωμη ηθελα να μεινω λιγο μονη μου.
Μ:'τι επαθες;'μου ειπε και καθισα διπλα του ενω αρχισα να του λεω τα παντα. 
Μ:για αυτο ηταν σαν την μεγαλη Παρασκευη η μουσιτσα οταν γυρισε.
Ε:ειναι εδω;
Μ:οχι, ηρθε πηρε τα πραγματα του και ξανα εφυγε. Τι σκεφτεσαι να κανεις;
Ε:δεν εχω ιδεα. Δεν θελω να τους πληγωσω.
Μ:πηγαινε να του μιλησεις. Εκεινος σου ειπε τι ενιωθε, σειρα σου τωρα. Ο,τι και να ειναι πρεπει να το μαθει.