I Loved You First.

~11~

Ανοιξα τα ματια μου απο το ενοχλητικο φως που εμπαινε απο το παραθυρο. Κοιταξα διπλα μου και ειδα τον Λιο να κοιμαται οποτε σηκωθηκα χωρις να τον ξυπνησω. Κατεβηκα αργα τις σκαλες καθως ζαλιζομουν ακομα και πηγα στη κουζινα για να παρω ενα ντεπον.

Μα:καλημερα κορη μου.
Ε:μερα.
Μπ:τι εχεις;
Ε:το κεφαλι μου.
Μα:αυτα παθαινετε οταν ξενυχτατε και πινετε οτι βρειτε μποροστα σας.
Λ:καλημεραα.
Ε:σσσ, το κεφαλι μου.
Λ:καλα να παθεις με τις μαλακιες σου.
Μπ:γιατι τι εκανε;
Ε:γιατι τι εκανα;
Λ:πες μου οτι δε θυμασαι.
Ε:θα πρεπε;
Λ:ΝΑΙ. Ελα μαζι μου.

Ανεβηκαμε παλι στο δωματιο μου και εκατσα στο κρεβατι. Μου ειπε τι εγινε εχθες και εμεινα να τον κοιταζω.

Ε:ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑ.
Λ:ΤΙ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΜΩΡΗ ΠΑΡΔΑΛΟ; ΣΚΑΤΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙ.
Ε: να σου πω το σχεδιο ηταν να δουμε αν ζηλευει. Αυτος γραμμενη με ειχε χθες οποτε τι να εκανα κι εγω;
Λ:να του μιλησεις ισως;
Ε:ας μη καθοταν με την αλλη για να του μιλουσα.
Λ:ναι πες μας οτι φταει κι ολας.
Ε:φυσικα και φταει.
Λ: καλα επειδη δε μας βλεπω να βγαζουμε ακρη, αντε ετοιμασε τα πραγματα σου για να τα παμε στο σπιτι σου.
Ε:καλα.

Μαζεψαμε τα πραγματα μας, χαιρετησαμε τους δικους μου και φυγαμε για τα σπιτια μας. Πρωτα περασαμε απο του Λιο και μετα απο το δικο μου. Οταν τα τακτοποιησαμε ολα καθισαμε στον καναπε και αρχισαμε να μιλαμε. 

Λ: μου εστειλε μυνημα ο Μαριος.
Ε:τι λεει;
Λ:ειναι Αθηνα. Να του πω να βγουμε;
Ε:ναι, φυσικα.
Λ:ωραια, στς 9 στη παραλιακη. Παω να ετοιμαστω,τα λεμε.

Εφυγε και εφοσον εκανα καποιες δουλειες ακομα αρχισα να ετοιμαζομαι και ξεκινησα για το μαγαζι. Τους ειδα να καθονται απο εξω και πηγα σε αυτους.

Ε:γειαα.
Μ: επ μικρη τι κανεις;
Ε:μια χαρα, εσυ;
Μ:κι εγω.
Λ:τωρα που ηρθες κι εσυ παμε μεσα.

Βρηκαμε ενα τραπεζι διπλα στη τζαμαρια και καθισαμε εκει. Παραγγειλαμε να φαμε και αρχισαμε παλι να μιλαμε. Ακουσα ομιλιες απο πισω μου και οταν γυρισα ειδα τον Χρηστο με τους υπολοιπους και μαζι τους ηταν ο Αρης με αυτη που ειχε φερει στο παρτυ. Γυρισα αμεσως μπροστα και προσπαθησα να κρυφτω.

Λ:τι επαθες καλε;
Ε:κοιτα στην εισοδο.
Λ: Ε ΟΧΙ. Κοριο μας εχουν βαλει;
Ε:παμε να φυγουμε.
Λ:θα μας δουν. Κατσε εδω και κανε σαν να μη τους ειδες. Αν ειμαστε τυχεροι δε θα μας δουν ουτε αυτοι.
Β: Κατερινα;
Μ:γκαντεμοσκυλα.
Ε:σκασε. Γεια σας παιδια.
Χρ:κι εσεις εδω;
Λ:κι εσεις ε; Τι τυχη.
Ε:πως απο εδω;
Χ:ειπαμε να βγουμε για να φαμε τιποτα αλλα δεν εχει αδειο τραπεζι. Μιας και σας βρηκαμε να κατσουμε μαζι σας;
Λ:και το ρωτας.

Ο Μαριος με τον Λιο και τον Σταυρο καθισαν απο τη μερια μου και οι υπολοιποι απεναντι. Ηταν λες και ειχαμε χωριστοι σε στρατοπεδα.

Β:σε ξερω απο καπου;
Μ:ειμαι ο Μαριος, ο πρωην της Κατερινας.
Σ:'ωχχ' ακουσα τον Σταυρο να ψιθυριζει και δε μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο μαζι του.

Χρ:ααα μαλιστα. Και εμμ τι κανεις εδω;
Μ:ηρθα για λιγο καιρο και θα ξανα φυγω.
Χ:εχεις σπιτι εδω κοντα;
Μ:βασικα ναι αλλα κανω καποιες δουλειες οποτε θα με φιλοξενησει η Κατερινα.

Ειπε και με κοιταξαν παλι ολοι και κυριως ο Αρης. Καλα ξεκινησαμε παλι.