Kore Maceram

(Bölüm 1) Rüyam Gerçekleşiyor

O gece rüyamda Kore'ye gidiyordum. Bavul hazırlıyordum.Hatta enn yakınarkadaşımTaeminle yemeğe çıkmak istediğini,beni havaalanından alacağını söylemişti ve bende bu heyecanla haırlanıp havaallanına gitmiştim. Uçağa bindim saatlik bir yolculuk beni bekliyordu ve ben çok mutluydum. Sonra annemin sesi ile uyandım. *Kızımm hadi kalk kahvaltı hazırrr!!* meğersem bu bir rüyaymış. Uyku sersemi halimle kalkıp lavaboya gidip bir güzel elimi yüzümü yıkadım. Ama hala dün gece gördüğüm rüyanın şokundaydım. Hızlı adımlarla  aşağıya indim annem ve babam birlikte bana *Günaydın Fıstık* dediler. Bende onlara *Günaydın* dedim. Annem ve babam benim Kore'ye karşı olan ilgime saygı duymuyorlardı. Onlara kaç defa azıcık ta beni anlayın desem de bu fikirlerinin değişeceği   anlamına gelmiyordu. Ben artık 17 yaşındaydım,daha doğrusu 18 diyebiliriz çünkü 1 hafta sonra benim doğum günüm. Ama onlar hala benim Kore'ye gitmeme izin vermiyorlardı hatta 25 yaşını bekleyeceksin diyorlar. Ben onların bu görüşlerine hiç ama hiç saygı duymuyorum. Kahvaltımızı yaptık. Odama çıkıp üstümü giyindim. Bugün tatil okulda yok zaten herhalde dışarı çıkabilirim diye düşündüm. Saçlarımı düzleştirdim üzerime güzel askılı bir badi giydim,altıma da güzel bir etek giydim. Güzel olmuştum. Birden telefon çaldı. Arayan okuldan arkadaşımdı.Bana birlikte sah,le gitme teklifini sundu. Bende kabul ettim dışarı çıkıp yalnız başıma dolaşmaktansa arkadaşımla dolaşırım daha iyi olur diye düşündüm. Çantamı alıp evden çıktım. Sahile doğru sakin adımlarla ilerledim. Ahh işte arkadaşım orada,hemen onun yanına gittim. Oda büyük bir Korecan. Ona dün gece gördüğüm rüyayı anlattım. Arkadaşımı annesi de babası da onun Kore'ye olan ilgisine saygı duyuyorlar. Hatta o 1 hafta sonra Kore'ye gidecek ailesi izin verdi. O 18 yaşında. Ne fark ederki bende 1 hafta sonra 18 yaşıma gireceğim.Arkadaşım ne kadar da benim ailemi ikna etmeye çalıştıysa da olmadı. 1 hafta geçti,nihayet doğum günüm gelip çattı. O gün annem benim için bizim evimizde bir parti düzenlemişti. Ve benden habersiz en yakın arkadaşlarımı çağırmış evde bekliyorlardı. Benim bu olanların hiçbirinden haberim yoktu. Eve geldiğimde heryerde *İyiki Doğdun* sesleri yükseliyordu. Sevinç göz yaşlarına boğulmuştum adeta. O gün benim en mutlu günlerim arasına girdi. Saat geç oldu herkes dağıldı. Annemle babamdan bir hediye beklemiyordum ancak babamın burada olmasını isterdim. Babam işi gereği yurt dışına çıkmıştı. Birden kapı çaldı, annem hemen kapıya koştu. Gelen babamdı meğersem bana süpriz yapmışlar. Babamın elinde birşey vardı. Uçak bileti hatta Kore'ye gitmek için bir uçak bileti..

ARKADAŞLAR UMARIM HİKAYENİN BİRİNCİ BÖLÜMÜNÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR.

HER BÖLÜM 1 SAYFA OLUCAKTIR HİKAYE HAKKINDA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM..