Намайг Эмилия гэдэг. Би өөрийгөө энэ дэлхийн дээр байдаг л нэг охин гэж бодохийг хүсдэг байсан ч зарим зүйлс намайг тэгэж бодохыг зөвшөөрдөггүй байлаа...
10 настайгаасаа би дуу сонсож түүнээсээ дээд гэмээр мэдрэмжийг авдаг гэдгээ мэдэж дуу хөгжмөөр амьсгалж эхэллээ. Энэ хорвоо дээр надад чихэвч байхад л би тайвнаар мэдрэгддэг болсон боловч удаан үргэлжилсэнгүй. 15 хүрлээ. Хорвоо ертөнц дээрх юу ч сонирхолгүй болж өөрийгөө юунд авъяастайг мэдэхээ ч байж зав зарсан гараагүй уйддаг байлаа. Би бүр өөрийгөө сонирхолтой амьдралын эрэл хайгуулч, мөрөөдлийн багийн ахлагч л гэж боддог атал надад ганц ч олигтой сонирхол байсангүй. Ёстой л нөгөө Анударын "Сонирхол минь намайг сонирхсонгүй" гэдэг шиг. Энэ чигээрэээ 1 жил явж саяхан лби багаасаа зурагнаас тэр мэдрэмжийг авдгаа санаж турштал нээрээ л тийм байв. Миний авъяас зурах байсныг мэдэрлээ!!! Хамгийн гол нь би "мэдэрлээ".
Vincent Van Gogh
Гэвч зураг зурах нь намайг яг ч "Бүрэн" болгож чадсангүй. Би амьдралаа сонирхолтой болгохыг маш их хүсдэг байлаа. "Өсвөр насны хөөрхөн, дараа дурсахад сайхан хайр" би үүнийг хүсч байв. Гэтэл төгсөх дөхөхөд минь ...