2.bölüm

68 26 11
                                    

umarım beğenirsiniz

"Adını söyledi lan nerden biliyo acaba gerçekten senin hakkında her şeyi biliyomu" dedi duygu. "Sanmam bazı konular var cemreype benden başka kimse bilmiyo dimi cemre" dedi mina. Haklıydı bunu söyleyince sadece ikimizin bildiği en kötü hatıram geldi aklıma annemle babamın öldürülmesi.

Daha 10 yaşındaydım babamla annem gözlerimin önünde vurularak öldüğünü hatırladım sinir kırizine girmiştim. 2 ay boyunca konuşamamaştım "özürdilerim hatırlatmak istemezdim" dedi pişman bir şekilde. Bende "götümde değil yedi lafı oturdu aşağa piç kurusu" dedim gülerek. Onlarda güldü.

*********************

Eve geldiğimizde hemen odama çıktım. Üstüme eşofmanlarımı geçirdim ve aşagı indiğimde mina mısır patlatmıştı ve içecek abur cubur falan vardı filimlere bakıyodu.

"Sanırım filim izliycez"dedim. "Evet de hangi filmi" dedi. Gülümsedim "paranormal aktivite" diye fısıldadım. Biliyorum çünkü korkuyo kız. Nihahaha yaşasın kötülük. "Tamam lan bu sefer tamam" diyince şaşırdım sonra sırıttım "hadi bakalım"dedim. "ama ışık açık durcak ona göre" dedi. Gülümsedim "tamamm" dedim.

Filimin ortasına geldik mina hayla filimle konuşuyodu "lan karı kapama ışığı........ ne bırakıyonuz bebeyi tek başına......... Langg korkuyommm" gibisinden şeyler. Dayanamadım "bakıyorumda götün üç buçuk çekiyo" dedim. "Ne alakası va aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa" diye bağırdı çünkü ışık kapandı.

"Cemre hiç komik değil hemde hiç" dedi. "Lam ben kapamadım ışığı" lan bunu demeseydim iyiydi "sen kapamadıysan hayır sus bizi duyuyo olabilir sus çok sessiz ol" diye fısıldadı sonlara doğru. "Ne saçmalıyor ımm ımm " iki el ağzımı kapamıştı mina çığlık atmaya başladı. O ellere sahip olan kişi konuştu "lan şaka yaptik lan şaka nasilda yediler dimi duygu" dedi anladimki merti.

Gülmeye başladılar minayla birbirimize bakmaya başladık ikimizinde gözleri seyiriyordu. Başımızı salladık ve o duyguya ben merti yastıkla vurmaya başladım "ah ah tamam öz özür özürdilerim lang vurma acıyo" diye bagırmaya başladı mert bende "zaten amaç bu" dedim gülerek.

Dövme merasimimiz bittikten sonra geçtik ve filimin geri kalanını izlemeye başladık. Mert "ben arabadan bi şey alicam" dedi. Bende " eminim öyledir sigara içcen dimi sazan" dedim sırıtarak. "Herneyse işte" dedi ve çıktı.

2 3 dk sonra zil çaldı ben "mert gelmiştir ben açrım" dedim ve kapıya yaylana yaylana gittim. Sonuçta biraz bekleye bilir. Kapıyı açtığımda iki korkutucu beyaz gözle karşılaştım tam " geç hadi gi-" lafımı bölen bi bez parçasıydı.

En son hatırladığım ise bi arabaya bindirilişimdi!!

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

Ağzımama kapatılan bez deki ilaç kokusu burnuna gelerek gözlerimi açtım. Elim veya Ayağım yada ağzım bağlı değildi. Etrafa iyice bakınınca büyükçe bir arabanın bakajında olduğumu fark ettim. Arbanın önünden gelen şiddetli müzik kafamı ağrıtırken çatlayana kadar bağırsam bile beni duymayacağini akıl edebilmiştim. Acaba bana ne yapacaktı?

Bi anda araba durdu, ani firenle kafamı bagaj kapağına çarptım. Acıya inledim. Kapak açıldı. "Biraz dikkatli ol ufaklık" sert bir ses işittim. Işığa gözlerim yavaşça alışırken kırpıştırarak açtım. "Sen.." bu oydu "evet ben merak etme yemem seni sadece konuşucam o kadar eyer sana zarar vermek isteseydim şimdi burada olmazdın" sadece düğümlenen boğazımı sanki düzeltmek elimdeymiştesine yutkunma bildim. "O zaman niye beni bayılttın?" derin nefes aldı ve konuşmaya başladı. "Birincisi seninle kavga ettim ve şunun farkına vardım seninle 2 dk konuşan bir insan bile anlar çok inatcısın ve benimle hayatta bir yere gelmezdin ikincisi ellerinin ve ayaklarının bağlı olmamasından bile anlayan bilirdin sana zarar vermeyeceğimi bu kadar da aptal olma" kaşlarımı iyice çattım. "Birincisi bana aptal deme milka nın mor ineği ikincisi benim le konusacaksin?" iç çekti "çok fazla konusuyosun çok çok fazla da soru sorup beni hayatimda konusmadığım kadar konuşmaya teşvik ediyorsun arkadaşlarım beni görse asarlar senin yüzünden 4 sene boyunca konumamam gerekicek simdi zorluk cikarma ve eve gir" kafasıyla bi yeri işaret etti sanırım eviydi. Bakajdan yavaşça çıkarak eve baktım. Ama bu gerçekten çok güzeldi......

Merhaba gençlik biliyorum bu 2. Bölüm o kadar çok geç geldiki gençler değilde moruklar demeye başlayacağım gerçekte. Cok geciktirdim lütfen affedin ama bundan sonra düzenli olarak bölümler gelecek lütfen okunmaya devam edin tahmin edemeyeceğimiz kadar seviliyorsunuz vote ve yorum bekliyorum :D sizi seviyoruumm

Şans İşi #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin