devamkee herşey daha iyiyi olucak merak etmeyin..
-
yatağın üzerinde bir elinde benim kırmız defterim diğer elinde ise telefon hemen aşağıya doğru bağırdım"Park Jimin çabuk koş" söylene söyleme yukarı gelirken oda aynı tepkiyi verdi ben hala içeri giremezken Jimin direk daldı ve bir elindeki kırmızı defterimi alıp bana verdi
diğer elindeki telefonun hala ışığı yanıyordu yani bayılalı çok olmamıştı hemen 119'u aradım.. 2 dk içinde orda olduklarını söylediklerinde telefonu suratlarına kapadım
Jimin Jeonguk'un diğer elimdeki telefonu alıp ekrana baktığımda buz gibi kesilmişti. seslenişlerime bile cevap vermedin sadece bir
Jeonguk'a birde bana bakıyordu..ben ne olduğunu anlamdan yanına gittim ve bana telefonu uzattı
ekranı hala açık olan telefona bakınca bende buz gibi kesilmiştim.. bir kaç dk sonra gelen ambulans sesler ile kendime geldikten sonra ambulans ile Jeonguk'un gönderdim ve Bay Kim'i arayıp oraya gitmesini söyledim..çok ısrar etmedi,bende telefonu kapatıp bir elimde defter bir elimde jeon'un telefonu öylece mutfak masasında Jimin ile oturup birbirimize bakıyorduk..
ikimizde şuan tam anlamıyla s*çtığımızı ve ne yapmamız gerektiğini düşünüyorduk derken jimin" knk bence herşeyi anlat gitsin" dedi ben pek korkuyordum kötü tepki verir diye' o yüzden başka yollar aramaya çalışıyordum..
ama tam anlamıyla sıkışmıştım o yüzden jimin'in söylediğini yapmaktan başka çare yoktu...
kapı çaldı gelen Jeonguk'dur diye koşarak kapıya gittim ama kapıda Yoongi vardı oda üzülmüştü olanlara (nerden mi haberi olucak Jimin sağolsunkddkdö) beni teselli etmek için gelmiş olmadı lazım.. o yüzde içeriye nuyu ettim...
içerde Jimin ile konuşmaya başlamışlardı belki Yoongi bu olaylardan anlar diye onada ne yapabilirim diye sormuştum ama onunla 'Jeonguk'a söylemeliyiz!' kelimsei dışında bir şey söylemiyorlardı onlardan izin isteyip odama gittim..
ve bir an gerçekten anlatırsam ne tepki vereceğini merak etmiştim. ve gerçekten üzülür diye çok korkuyorum.. geriye tek yapmam gereken şey var oda tek sonuç olan herşeyi anlatmak...
akşama kadar yoongi jimin hoseok ve ben hoseok bir kaç dk önce gelmişti. Jeonguk'u ve Bay Kim ile Bay Seok'u evde bekliyorduk... kapı çalınca kapının önünde bağıran çocuklar sesini duyunca çok sevinmiştim geldiklerine..
Kapıdan içeri ilk Minho ve Hyejin girdi ardından Bay Seok ve Bay Joon... sonrada gönlümün sahibi Jeonguk...
içerisi çok kalabalıktı konuşmak için ve içerde çocukta varken böyle konuşmak mantıksız olurdu o yüzden herkesin gitmesini bekledim...
herkes gittikten sonra evde sadece ben jimin ve jeonguk kalmıştık...
sonra Jeonguk'a olan herşeyi anlattım
doktorun anlatmayın demesine rağmen dinlemedim ve herşeyi anlattım...jeon'un birkaç dk ağlayıp yükü üstünden kaldırmaya çalışırken onu bekledik...
sonra bizden milyarlarca kez bizden bizi unuttuğu için özür diledi ve amerika'da arabayı düzgün sürmediğinden kaza yaptığı için kendine on bin kere tokata attı...
artık yapmaması için durdurmaya çalıştığımda bana kocaman sarıldı ve "Her şeyi hatırlıyorum Taehyung-shii" dedi...
o anki duygusallıkla bende ağladım...
göz yaşlarımız birbirine karışmıştı sonra geri çekilip Jeonguk'un dudağına yumuşak bir öpücük kondurdum,gözyaşlarımız dudağımıza aktığı içim tadı baya güzeldi Jeon'un...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
son bir kez daha | taekook💌
Fanfictionplanı boş ver Jimin ona herşeyi hatırlatacağım🤓