Owned.

Chapter 1

Chapter One.

New hope

"Sige sandali lang. I'll just have to answer this call" Sabi ko sa mga kaibigan kong ka-hang out ngayon sa bar. "Alright! We'll just be here" Tugon naman nila habang kumakaway. Lumabas muna ako at humanap ng lugar which is beside my parked car, para tahimik at makausap ng maayos ang kung sino man tumatawag.

"hello?" agad kong tanong. I didn't mind the caller's name that's why. I'm already drowsy from alcohol to still do that. "God, finally! Sumagot ka rin" Sabi ng isang boses bakla mula sa kabilang linya. I can't be wrong about who he is. "What is it G?" I yawned. Pasalamat nalang talaga ako at mataas ang alcohol tolerance ko. I only feel sleepy after 9 shots of tequila, not drunk.

"Nasaan ka ba kasi girl? I've been calling and texting you!" Maarteng reklamo niya dahilan para mapa-irap ako sa kawalan. "Just spill it George. Pasalamat ka sinagot ko pa ang tawag mo sa gitna ng party" I sensed his pout kahit hindi ko siya nakikita.

"It's Georgina, Paige. Gabi na kaya Georgina." I just chuckled, sa dami ng sinabi ko iyong George pa talaga ang pinansin niya. "Whatever, G. Bakit ka ba kasi tumawag?" Naglakad-lakad ako sa parking lot. "Nag-offer kasi yung kaibigan ko from manila ng modelling. I've thought of you...err-baka gusto mo? You know, racket? I'm always hearing from you how much you want to be independent. This is a step, girl. Having a job of your own!" Pag-eexplain niya.

Napaisip naman ako. He's right, to have a feet of my own, dapat matuto ako magtrabaho ng walang hinihinging tulong galing sa pamilya ko. But modelling? Do I fit in there? Sure I have the body and the height. But.. I don't know. I was expecting for it to be some kind of my line, like arts-or dancing. Kahit pagiging DJ.

I gave out a sigh. "I don't know G. I'll think about it" Sabi ko nalang. Ayoko sana magsalita ng tapos, maybe I'd enjoy it too. "Oh you better be, this is kinda big! Maswerte ka at na-offeran kita! Give me an answer ASAP. Sayang naman sa ibang hinihintay yung opportunity" Tumango nalang ako kahit hindi niya nakikita. He's got a point; this is an opportunity. For me as well. "Okay. Bye" Nagba-bye narin siya sa kabilang linya bago ko in-end ang tawag.

Niyakap ko agad ang sarili ko. Jeez, it's so cold out here. Hindi naman pangkaraniwan ang lamig dito sa Batangas, babagyo siguro kaya ganon. Kung bakit hindi ko pa dinala ang cardigan ko para matakpan ang high-neck, midriff kong suot at metallic na itim na palda; Inaantok naman rin talaga ako kaya binalak ko ng umuwi at kuhanin ang gamit sa loob.

"Oh, Paige, have some more drinks!" Nakangising alok sa akin ni Rafael, one of my close friends. Umiling lang ako at ngumiti. "Can't. Dala ko ang sasakyan, and I'm already heavy-eyed. I have to go" Nagpout naman siya bago inilayo ang inumin which I'm guessing is martini base sa amoy nito. "aww, well that's too bad." Sabi ni Rafael. "Oh c'mon! Paige wag ka ngang KJ! You'll be missing the peak of the fun! It's still early anyway, tsaka pwede ka naman namin ihatid or magpahatid" Priscilla, another friend of mine suggested.

Namumula na siya at halatang natamaan na, she even winked and bottoms-up-ed her drink to me saka ito nilagok. Ako naman ngayon ang nagpout. Truth is, I still wanna party. This is a part of me, being wild. Ito lang yata ang nagiisa-isang characteristic ko na katulad ng mga Guevarra. Especially my cousins, they're a lot wilder than I am in fact. "So... ano na?" Nanunukso ang ngiti ni Rafael sa akin habang pinapakita ang inalok niyang martini. Umiling ulit ako but this time, nakangisi na. I rolled my eyes and mouthed "whatever" at them bago tinanggap ang inumin at diretsong inubos.

I've already been partying for quite an hour or so, nang napagdesisyunan namin umuwi ay mag t-two am na. I was also, already drunk and pati ang mga kaibigan ko. Pakiramdam ko nga ang init init, hell masyado yata ako maraming ininom. I feel like puking for the third time, shit.