ELLERİ ELLERİME

Seni gerçekten düşünüyorum

RÜYA'DAN: (KIZ OLAN RÜYA :D ASDASDSADSA)

  Uzayların devasal evine geldiğimizde ellerimdeki poşetlerin gazabına uğramıştım.Uzay ile kimseye gözükmemek için arka kapıdan girdik.Uzayın odasına girdiğimizde ellerimdeki poşetleri bırakarak ''Bunların cezasını ödeticem kuzu.'' dedim.Bana bakarak gülen Uzay mavi bir pufa yayıldı ve ''Biraz konuşalım mı?'' diye sordu.Aslında ilk baştan beri bunu yapmamız gerekiyordu.Kafamla onu onaylarak ben de bir pufa oturdum.

 Uzun bir süre sessiz kalarak -2 dk oldu- iç sesime yenik düşerek ilk konuşan ben oldum ''Uzay.Çok hızlı olmadı mı herşey daha arkadaş bile değiliz ama bir oyuna girdik.'' dedim.O da her ne kadar sakin gözükse de endişeliydi.Başına geleceklerden ve gelmemişlerden dolayı.''Biliyorum hepsi benim suçum.Kendi sorunlarıma seni karıştırmamalıydım.Gidebilirsin sana kızmam.'' dedi.Gözlerim kapıya ve Uzayı'ın çağresizliğine kaymıştı.Kalmalıydım çünkü bu anlaşmaya en az onun kadar ihtiyacım vardı.İfadesizce ''Senin için değil aptal.Benim için.'' dedim.Kaşları hafif çatılır gibi oldu.Cümlelerimi ''Babamın beni alması için peşime taktığı adamlar.Hala peşimdeler.'' diyerek tamamladım.

    Ben daha 13 yaşındayken yani 5 yıl önce babam annemi para peşinde bir sürtük ile aldattığı için  ailemiz yıkıldı.Annem Altındağ Koleji'nde öğretmen olarak çalışmaya başlayınca bana da orda eğitim bursu verildi.Annem iyi bir üniversieye gitmemi istiyordu.Bunu da normal bir devlet lisesinde başarmam imkansızdı.Bu yüzden ısrarlarım sonucunda Altındağ Koleji'ne geçmiş bulunmaktaydım.Adamlar konusuna gelecek olursakta ben 14 yaşındayken velayet davasını annem -Altındağ Kolejinin Arzu Hocası- davayı kazanmış oldu.Annemin biricik kızı değilim ya da babasının kartıyla hergün touklu ayakkabı peşinde koşan bir kız.Ben benim.Her gün sokaklarda takılan.Gece yarısı eve giren.Uyuşturucu,sigara ve esrar kullanan bir kızdım.Tehlikeliydim.Her gün yasa dışı otomobil yarışlarında ya arkadaşımla katılır ya da yarışı başlatacak kadar tehlikeli işlere kalkışırdım.Ölüm benim için kurtuluştu fakat yaşayacaktım.

  Uzay,derin bir sessizlikten sonra ''Serserisin kendini korursun.'' dedi.Gülerek ''Aksini iddia etmiyorum aptal.'' dedim.Bizim arkadaş olduğumuzu filan mı zannediyordu.Puftan kalkarak ''Bir dakika arkadaş filan değiliz.Hala sana sinir oluyorum ama işim düştü.'' dedim.Üzülmüştü.Onun gibi eziklerle arkadaşlık kuramazdım.Kafasını sallayarak 'tamam' demek istediğini belli etti.''Herneyse kızın fotoğrafı nerde?'' diye sordum sert sesimle.Telefonunu birkaç dakika karıştırdıktan sonra bana uzattı.Cidden bu kızdan kurtulmak mı istiyordu.Kızın kusursuz bir yüzü vardı.''Bu kızdan mı kurtulmak istiyorsun?Saçmalık.Mükemmel bir hayatın var bu yaptığın şımarıklık.'' diyerek ayağı kalktım.Çantamı alıp alışveriş yaptığımız paketleri de orda bırakarak odadan çıktım.''Nereye gidiyorsun?'' diye sordu.Kolumu tutmaya çalıştı ama ondan hızlı davranarak kolunu arkasına çevirdim ve duvara dayadım.''Ben bir çaresizin yardımını onaylamıştım.Şımarığın değil.'' diyerek onu bıraktım ve odadan çıktım.

*****

 Eve -oraya ev denirse artık- yani kulübemize geri döndüm.Annem masayı hazırlamış beni bekliyordu.Ona babamın peşindeki adamları söylemedim inşallah beni takip etmemişlerdir idye düşünürken yemek yemek için masaya oturdum.Hızlıca yemeğimi yedikten sonra odama kapanmaya karar verdim.

***** 10 DAKİKA SONRA ********

  Odamda her zamanki gibi son ses Cem Adrian dinliyordum.Ayaklarımı yukarı kaldırmış haylimce tavanda yürürken biraz sonra gideceğim kavganın adresini hatırlamaya çalışıyordum.Saat gelmişti.Arkadaşımı yalnız bırakamazdım.Zarar görmeyecektim ama garantiye almak iyidir diyerek dikkat çekmemek için siyah bir kot,Uzun kollu bir kazak giymiştim.Saçlarımıda sıkıca topladıktan sonra aynada yansımama bakarken annem elinde kek ile içeri girdi. ''Kızım nereye?'' diye sordu.Ağzım açık kalmıştı kavga etmek için toplanıcaz diyemezdim.Oscarlık bir performans sergilerken ''Annecim ya evde canım çok sıkıldı kızlarla Betül'ün evinde toplanıp film izliycektik.Gidebilir miyim?'' diye sordum.Kafasını hayır anlamında salladı.Yalan söylediğimi anladı galiba çünkü ben anneme hiçbir zaman annecim demezdim.Telefonun çalmasıyla ekrana döndük.Betül arıyordu.Betül'ün kavgası olacağı için araması normaldi.Telefonu açarak ''Ya ben gelicektim de annem sorun çıkardı.Siz izleyin yarın bana anlatırsınız.'' dedim.Betül şaşkınlıkla ''Ne diyorsun kızım sen?'' dedi.Belli etmeden hemen cevap verdim ''Korku filmi izlemeyin korkarsınız.'' dedim.Anneme bakarak ''Anne lütfen off.'' diye dudaklarımı oynattım.Annemde işaretle bana ''Sadece bir saat'' dedi.Yanağından öperek odadan çıktım ve ayakkabılarımı giydim.