Chapter 28

26 1 0
                                    

Forgetting is like a wound. The wound may heal but it has already left a scar.--Annalyn Verga

THE DUCHESS AND ANNALYN

ANNALYN POV

Umuwi kaagad kami sa palasyo pagkatapos naming magpaenroll sa academy.

Napabuntong hininga naman ako dahil kay taylor.

nag alala na kami sakanya, lalo na kay tita asla.

"hoy! bat ka nakatulala diyan!?"

nagulat naman ako dahil kay ginny, binatukan ko naman siya sa ulo.

"aray! ang salbahe mo!" reklamo ni ginny sakin

"bat kasi? ginugulat mo ko e!" reklamo ko din sakanya

nag pout naman siya.

"Kanina ka pa kasi nakatulala" ginny

hindi ko namalayan na kanina na pala akong nakatulala.

"may iniisip lang ako"

"nga pala anna, diba sabi mo may ibibigay ka samin? asan na?"

"Tama! mabuti naman pinaalala mo. Nakalimutan ko tuloy dahil sa bruhang bumisita na unwelcomed naman!" inis na sabi ko

naiinis talaga ako kapag naalala ko ang babaeng bruha(queen margarette)

kinuha ko sa space ring ang mga bracelet at binigay lahat kay ginny.

"sakin lahat to?" tanong niya sakin

binatukan ko naman siya sa ulo ulit. Bat ang slow poke ng babaeng to? ano bang pumapasok na isip niya?

"ikaw na ang magbigay sa kanila niyan matutulog nako kaya umalis kana sa kwarto ko"

"luh! ang salbahe talaga nito! pinapaalis muna ako?!" ginny

"shooo! shoo!" ako

"oo na aso! ahahah thanks dito anna!" ginny at umalis sa kwarto ko

rereklamo na sana ako ng makaalis na si ginny.

"i hate this. Cant sleep" bulalas ko

nag bihis muna ako at kumuha ng cloak. Lumabas ako sa kwarto at naglakwatsa.

(ಠ ل͟ ಠ)

Shit! hindi ko alam kung san ako pupunta, tumingin naman ako sa paligid ko.

Nasa Rooftop na pala ako. Hindi ko akalaing dinala ako dito ng mga paa ko.

Umupo naman ako sa bench.

ang tahimik at ang sarap ng hangin.

Kung ganito lang sana ang buhay-tahimik.

Tumingin ako sa mga bituin at biglang pumasok sa isip ko si taylor at si tita asla na nakangiti, i saw king livius to, he's watching her daughter and her lover.

They're complete family now.

im glad taylor's happy now.

"life is unfair" mahinang bulalas ko

pumikit naman ako at nilanghap ang masarap at tahimik na lugar at hangin na humahampas sa mukha at buhok ko.

"Annalyn?"

binuka ko naman ang mga mata ko dahil may tumawag sa pangalan ko.

Nakita ko naman si Duchess Rita sa harap ko.

"What are you doing in here?" tanong niya sakin

"Hindi kasi ako makatulog, Duchess Rita" sagot ko sakanya

Darkness Within MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon