ASYA (ASKIDA)

TANITIM

Merhabaaaaaaaa.

Başlangıç tarihlerinizi buraya bırakabilirsiniz

🍷

“Böyle anlaşmamıştık.” dedim sakin olmaya çalışarak. Yavaş yavaş tüm hücrelerimi kaplayan sinire hakim olmaya çalışıyordum. Ona kızamazdım, buna hakkım yoktu ama varlığını da kaybetmek istemiyordum.

Sesimi duymasıyla beraber yeşil gözleri daha da koyulaştı. Oturduğu yatak ucundan kalkarken içine sığamıyormuş gibi derin bir nefes çekip parmaklarını saçlarının arasından geçirdi. Gözlerini üzerime dikti fakat ağzını açıp tek kelime etmedi.

Tıpkı ben de onun gibi yataktan kalkıp ince sabahlığımı üzerime geçirirken gözlerimle de onu tartıyordum. Kıpırdamadan hala ayakta durmuş bana bakıyordu. Bir şey dememi beklediği belliydi ama ne dememi bekliyordu ki?

“Asya…” dedi sert sesiyle. Sesinin kalınlığı bile tüylerimin ürpermesine neden olurken hala bunun nasıl olduğuna inanamıyordum. Kendimden şüphe ederdim ama onun taş gibi suratının böyle çatlayacağından, beni bozguna uğratacağından şüphelenmezdim.

Şüphelenmem gerekirmiş.

Çıplak ayaklarıma bir şey geçirmeden odadan çıktığımda “Bir şey söyle…” dedi arkamdan gelirken.

“Ne söyleyeceğimi biliyorsun.” dedim kızmayarak. Onu suçlayacak değildim.

“Gidiyorum bu gece.”

Mutfağa girdiğimde kafamı biraz çevirip onunla göz teması kurdum. Çıplak kaslı vücudu belki de ilk defa ilgimi çekmedi.

Parmak uçlarımda dönerek ona bir adım yaklaştım. Bağırıp çağırmamı beklediği belliydi ama niye bağıracaktım ki? Tanımıyor muydu beni?

“Sen askersin.” deyip avuçlarımı iki yanağına sardım. Gözleri hissettikleriyle kapanırken verdiği küçük soluk yüzüme çarpmıştı. “Elbette gideceksin, gitmelisin.” Gülümseyecek gibi olduğunda ben de gülümsedim. “Fakat döndüğünde buraya gelme… Anlaşma bitti.”

🍷

Asya NEFEL & Alp DEMİRKAN