𝐼𝑛𝑜𝑥𝑒𝑛𝑡𝑒𝑠 2: 𝒲ℯ ℬℯ𝓁ℴ𝓃ℊ♡

EPILOGUE

I wanna thank you all again for reading, commenting, and voting the second Inoxentes Series of mine

I am truly grateful for the love and support that you're giving to me.

And I hope that you'll still continue on following me, and reading my upcoming stories. Salamuch!😘💕

I'm blessed.. Te amo!😘

______________________________________

EPILOGUE

CZAREN WAS peacefully lying on the recliner not so far from the water falls. She was softly caressing her belly, and chuckled when her baby kicked inside her. Yes, she's pregnant again with their second child and she's thirty weeks pregnant.

"Mommy help!" Matinis na sigaw ng kanilang limang taong gulang na anak na si Mayven. "Daddy keeps on tickling me. Help!" Humihingi ito ng saklolo sa kanya pero tawa naman ito nang tawa habang kinikiliti ng kanyang asawa.

Mayven ran towards her and hide on her side. Ang magaling niya namang asawa ay nangingiti pa habang kunwari ay hindi nito nakikita ang anak nila.

"Mayven, baby? Where are you? Come out. Come out. Yohoo, baby Mayven! Daddy's going to get you." Kunwaring babala pa nito pero tawang-tawa naman dahil kahit anong gawing pagtago ng anak nila ay halata naman at makikita agad. "Gotcha!" Dali-dali nitong kinarga ang anak at napa-upo ang mga ito sa recliner na kinahihigaan niya kaya iniiwas niya agad ang kanyang tiyan sa kanyang mag-ama. Mahirap na at baka masagi pa ng mga ito.

Huminto rin naman si Nate sa pagkiliti sa anak nila at kinintalan siya ng isang halik. Habang si Mayven naman ay humaplos sa kanyang tiyan.

"Hi baby brother or sister!" Ren and Nate both chuckled upon hearing that words from Mayven.

Hindi pa nila inaalam ang kasarian ng kanilang anak. They're planning to have an ultrasound when it is her due. Okay lang naman din sa kanila ng asawa niya dahil ganun din naman ang ginawa nila noong nagdadalantao pa siya kay Mayven.

Ren smiled.. It has been almost six years when the revelation happened. Sa ngayon, ang alam nila ay sa Germany na naninirahan ang kanyang ina at ang ama ni Nate. Di niya lang sigurado kung kasama rin pati si Beatrice. Pero ayaw niya nang mag-isip ng mga ganung bagay.

She's just so sad dahil kahit paghingi man lang ng tawad ay hindi nagawa ng ama ni Nate. Matigas ang puso nito - pero mas matigas ang puso ng asawa niya. She doesn't know if Nate already forgive her mother. That's life.. Sometimes it's hard to forgive, but harder to forget too. At iyon ang nangyayari sa asawa niya mula pa noon.

Ayaw niya naman itong kausapin tungkol sa mga magulang nila dahil alam niyang pagsisimulan lang ito ng kanilang away. And as much as possible, she don't want to argue nor fight about that topic.

Paminsan-minsan, tumatawag pa rin sa kanya ang kanyang ina. Kinakamusta siya. Pero hanggang ngayon, mataas pa din ang pader na nakaharang sa pagitan nila ng kanyang ina. Lalong-lalo na't lumaki siyang walang kinikilalang ina. Si Lola Carina lang ang tanging mayroon siya — noon. Pero ngayon? Mayroon na siyang sariling pamilya na kanyang-kanya talaga.

"O, halina kayo. Kain na!" Tawag sa kanya ng kanyang Lola Carina.

"Yehey! Food! Food! Food!" Napapalakpak pa si Mayven habang sinasabi ang mga katagang iyon.