just catch the rope

Kesikler ve Kan

"Marinette sen hiç uyuyor musun? Bitkin gözüküyorsun."

"Günde 2 saat falan uyuyorum."

"İki mi? Salak, soygunun ortasında bayılmazsın umarım."

"Uyku düzen seni ilgilendirmez Chat Noir. Cam kesiciyi kemerime tak."

"Aptal. Kendine dikkat etmelisin."

"Kendime dikkat etmeliyim? Yarın okula gideceğim ama elimde büyük bir kesik var sayende, vücudumdaki yaraları da atlamamak gerek."

"Sanki ben kestim halatı."

"Aptalsın! Hâlâ benimle tartışıyorsun. Ekipmanları kontrol et."

Aklımda iki gün önceki kavgamız vardı. Tartıştığımız için halatın inceldiğini fark etmemiş, sonuç olarak cam kırıklarının üstüne düştüm. Pek çok yerimde kesikler var fakat neyse ki kasayı araca yükleyebildik.

 Eğer benimle tartışmaya başlamasaydı halata bıçak darbesi geldiğini fark eder ve yere yumuşak iniş yapardım. Böylece yakalanma tehlikesi yaşamazdım. Şimdi ise okul için hazırlanmalıyım. Bugün antrenman yapamam.

Okulda...

İleri Matematik dersinde iyiydim çünkü soygunlarda çok fazla hesaplama yapmamız gerekiyordu. Lâkin yine de derse giresim yok. Sınıftan içeri girdiğimde Chloe elini salladı. Yanına doğru ilerlediğimde bana sıkıca sarıldı, "Sana bir şey olacak diye ödüm koptu Ash.". Evet, Chloe de ekibimizden biri. Bu aralar Luka ile flörtleşiyorlardı. Chloe hepimizden farklı, bizim aksimize takma bir adla yaşamıyor. Ayrıca Luka'nın bazı bilgileri toplamasında önemli rolü var. Chloe'ye cevap vermeyi unutmuş olmalıyım ki beni sarsmaya başladı. Hissettim. Kabuklar soyuldu. Bandajlara kan bulaşacak. Suratımı buruşturdum. Yaptığı hatayı anlamış olmalı ki aniden bedenimi kucağına aldı ve lavabolara koştu.

Sanırım... Bir derse daha yok yazılacağım?