Η γίδα της Γουργουτσέλας μου

Εκείνη την νύχτα στην ορεινή Γουργουτσέλα

Η Γωγώ ανέβηκε στη σκηνή με βαρύ βήμα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τραγούδαγε σε τόσο κόσμο, ωστόσο σήμερα, η βραδιά ήταν ξεχωριστή. Για πρώτη φορά θα είχε την ευκαιρία να συναγωνιστεί  το είδωλο και νέμεσή της. Την ξακουστή Έφη Θώδη.
 
  Σαν παιδί θυμόταν να παίρνει σβάρνα τα πανηγύρια όπου θα εμφανιζόταν, μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία να ακούσει αυτή τη θεσπέσια φωνή. Ο ήχος του κλαρίνου τη μάγευε, μα σαν άκουγε τη τραγουδίστρια να αρθρώνει τις πρώτες συλλαβές δεν υπήρχε τίποτε άλλο πια στο κόσμο της. Μόνο η Έφη και το γαργαριστο τραγούδι της.

  Ήταν το ίνδαλμα της. Η έμπνευση για να γίνει η ξακουστή προσωπικότητα που ήταν σήμερα. Όμως οι φιλοδοξίες της ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Δεν ήθελε απλά να φτάσει... Ήθελε πλέον να ξεπεράσει το  είδωλο της παιδικής της ηλικίας. Σήμερα ήταν η μέρα. Σήμερα ήταν η ευκαιρία που περιμενε μια ζωή. Η στιγμή να αποδείξει σε όλους την αξία της σαν καταξιωμένη καλλιτέχνιδα. Άλλωστε το πανηγύρι της Άνω Γουργουτσελας ήταν το πιο πρεστιζιεζ γεγονός της χρονιάς.

Η Τσαμπά πήρε βαθιά ανάσα. Σιγή ιχθύος επικρατούσε στο ακροατήριο. Όλα τα βλέμματα συγκεντρωμένα πάνω της, κρεμονανταν απ' τα χείλη της. Δεν τολμούσε να κοιτάξει την αιθέρια μορφή που βρισκόταν λίγα μέτρα παραπέρα, από φόβο μήπως αποσπαστεί η προσοχή της.
《Μπορώ να το κάνω!》 μονολόγησε σε μια προσπάθεια να πείσει τον εαυτό της.

Με το που ο κλαριτζης φύσηξε  την πρώτη νότα δεν σπατάλησε ούτε λεπτό, αλλά άρχισε με πάθος να τραγουδά το πιο φημισμένο άσμα της.

《Άιντε σαν χορεύουν τα καγκέλια κοριτσάκια με τα γέλια!

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Τι καημός…
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Θα τρελαθώ!

Άιντε χόρεψε το καγκελάκι όμορφο μου κοριτσάκι!

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Τι καημός…
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Θα τρελαθώ!

Άιντε παίξε μας το καγκελάκι…

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Τι καημός…
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω….
Θα τρελαθώ!》

Σταγόνες ιδρώτα έτρεχαν  στο μέτωπο απο την προσπάθεια που κατέβαλλε, ενώ κοίτουσε το κοινό να παραληρεί με ένα ικανοποιημένο χαμογελο στο πρόσωπο της.

  Σίγουρη πια για το θρίαμβο της, η Γωγώ τόλμησε επιτέλους να συναντήσει τα μάτια του ινδάλματός της. Όμως εκεί που ήλπιζε να βρει θαυμασμό και φθόνο, συνάντησε μια πρωτόγνωρη φλόγα σε συνδυασμό με ένα αυτάρεσκο μειδίαμα.