Kısa Kısa - DicBar

Özlem

Dicle, kahvesini yudumlarken gazeteye göz atıyordu. Gördüğü haberle kaşlarını kaldırdı.

Ege, Dicle'nin yanağına bir öpücük kondurmuş, masaya oturmuştu.
Gözü önce gazeteye sonra Dicle'nin yüz ifadesine gitti.

"Ece'nin haberine mi bakıyorsun?"

Dicle kafasını salladı. Ege kahvesinden bir yudum aldı. "Canını acıtmıyor mu haberler?"

Dicle gazeteyi katlayıp kenara koydu. "Acıtıyor acıtmasına. Sen bırak şimdi benim aşk acımı. Dün gece geç geldin konuşamadık."

Ege oturduğu yerde dikleşti.
"Sana bir teklif yaptım. Buraya geldik. Şimdi yine bir teklif yapacağım. Kabul edersen geri döneceğiz."

Dicle kaşlarını çattı. "Dinliyorum."

"Ceyda Yücesoy Ego'nun ortaklığından ayrılıyor. Ego'ya ortak olabiliriz."

Dicle bir süre düşündü. "Ben geri dönmek istediğimden emin değilim."

Ege arkasına yaslandı. "Eğer kafanı karıştıran Barış ise... İstediğin zaman boşanabileceğimizi biliyorsun Dicle."

Dicle onaylar biçimde kafasını salladı. Gözleri dolu dolu olmuştu. Bunu fark eden Ege ayaklandı.

"İçimizi dökme saatimiz gelmiş."

Dicle de ayağa kalkmış Ege'yi takip ediyordu. Belgrad'ın manzarasını gözler önüne seren terasa çıktılar. Salıncağa oturdular.

"Canım o kadar çok acıyor ki Ege. Haberleri her gördüğümde canımdan can gidiyor sanki. Bunu neden yapıyorsun diye de kızamıyorum ki ona. " Dicle ağlamaya başladığında kafasını Ege'nin omzuna koydu.

"Nasıl kızabilirim? Hakkım yok ki. Her ne kadar gerçek olmasa da kağıt üzerinde evlendim ben kariyerim için. O da kariyeri için o kızla sevgili numarası yapıyor."

Ege hüzünle ona baktı.

"Sen sırf onun için Belgrad'a geldin Dicle. Ego'yu bıraktın. Menajerliği bıraktın. Erasmus'la üniversitene gelen arkadaşının teklifini kabul ettin. Evet biz bir yapım şirketi var ettik. Edemeyebilirdik..."

Dicle ne demek istiyorsun dercesine ona baktı burnunu çekerken.

"Kızmaya hakkın var Dicle. Sadece bu haberler için değil. Kimse bilmiyor mu sanıyorsun? Formaliteden evli olduğumuzu herkes biliyor, herkes... Onun için her şeyi bıraktın sen. O ne yaptı?"

Düşündü Dicle yaşananları. Barış'ın filmi için onunla beraber Belgrad'a gelişi... Ege'yle kurdukları yapım şirketinin büyümesi... Barış'ın filminin çekiminin bitişi...

"En çok da benden vazgeçmemi istemesine kızmalıyım değil mi Ege? Tırnaklarımla kazıya kazıya kurduğum, büyüttüğüm şirketten vazgeçmemi istemesine. "

Barış, Türkiye'ye dönecekken Dicle ve Ege'nin yapım şirketi yükselişteydi. Dicle onunla beraber gelemeyeceğini belirtti. Şirketi bırakamazdı. Barış ise bu durumu hoş karşılamadı.

"Onun için egodan vazgeçtim ben. Ege, ne yaptığımın farkında değilim biliyor musun? Onun gözünde o kadar değersizmiş ki. Bana o kadar değersizmiş gibi hissettirmiş ki. Ben hayallerimden vazgeçtim. " Dicle farkına vardığı şeyle hıçkırıklarla ağlamaya başlarken Ege sarıldı ona.

Aylardır bunu fark etmesini istiyordu genç kadının. Fark ettirmeye çalışıyordu. Boşu boşuna suçlu hissediyordu kendisini.

"O yüzden şimdi Ego'yu alıyoruz. Sen hayallerine kavuşuyorsun. Barış'a da kavuşuyorsun. "