Biyolojik Aile mi?

~7 Bölüm

ALMİLADAN

Şuan biyolojik abilerin arabasında "yeni evime"gidiyorum. Annemlerde büyük ihtimalle şuan havalanındalar. Vedalaşmamız çok zor oldu ama başka çaremiz yoktu. Annem ve teyzemin benim yüzümden hapise girmesine izin veremezdim hem 6,7 ay falan ayrı kalıcam onlardan ama illaki yanlarına giderim yada onlar gelir. Ama ben annemden ayrı kalmadımki en fazla 1 hafta ayrı kalmışlığım var .Evet teyzem almanyada yaşıyordu ama 3 haftada 1 ya biz almanyaya gidiyorduk yada o türkiyeye geliyordu. hergün görüntülüde konuşuyorduk ama şimdi çok farklı annem yok tıpkı onlar gibi...(eheheh spoiler;) Ben bunları düşünürken elime 1 damla gözyaşımın akması ile hemen kendimi topladım. hemem gözyaşımı sildim ve derin nefes aldım. Ben insan içinde ağlamaktan nefret ederim bilmiyorum doğru mu düşünüyorum ama insanaların içinde ağlarsam beni güçsüz zayıf biri olarak görüceklerini düşünüyorum. Ben adelye bulutun kızıyım güçlü olmak zorundayım. Ama şuan annem güçlü mü en çok onu merak ediyorum. Adam denilmeye bin şahit isteyen üvey babam gittinde çok zor toparlamış. Şimdi bendende ayrı kalınca nasıl toparlanıcak bilmiyorum çok ağladı ve eminimki şuan teyzeme sarılmış biçimde hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Şu ev denilen yere gidelim ilk işim onları aramak zaten. Biyolojik abilerden en büyük olanı diye bildim adam arabayı kullanıyor onunda yanında bi küçük olan Yamaç arka koltukta benim yanımda ikizlerden aras oturuyor. Arasın gözü ara sıra bana değsede hiç oralı olmayıp kafamı yoldan çevirmedim. Aras aklına bişey gelmişçesine konuştu;
"Bu arada bizim dışımızda kimse sizin kaçmaya çalıştınızı ve bizimde sizi durdurmaya gittimizi bilmiyor. Annem bunu öğrenirse çok üzüleceği için söylemedik ve söylemiceğiz eve gelince üvey annen ve teyzenin erken gitmesi gerektiğini buyüzden bizimde seni alıp eve getirdiğimizi söylicez tamam mı?" Dedi. Ah bu adam neden bu kadar konuştu. Bana onaylamam için bakıyordu. Sadece kafa sallamakla yetindim. Ağaçlarla dolu bir yola girdikten sonra ciddi anlamda büyük olan bir eve geldik. Yani bizim evin 7 8 katı büyüklünde diyebilirim. (Ev⬇️)

Araba evin büyük demirli kapısından girdikten sonra arabadan indik. Evi incelerken üs katta çatı katı olmasının dikkatimi çekmesiyle gözlerim parıldadına emin olabilirim. Benim her zaman çatı katı odalarına düşkünlüğüm oldu. Önceki evimizde çatı katı odam yoktu ama almanyaya gitseydik odam çatı katı olucaktı. Almanyada evler dublex olduğu için çatı katı vardı. Annemlerde benim çok büyük hayalim olduğunu bildiği için orası benim odam olucaktı. İnşallah orası boşturda benim odam olur sonuçta 6 7 ay falan burda kalıcam odam benim için önemlidir. Ve odamı ben düzenlerim. Boyasına kadar yaparım önceki odamıda annemle ve teyzemle yapmıştım beraber boyamıştık. Bu düşüncelerimden çıkmamı sağlayan şey ise evin içinden güçlü bir ağlayış sesi oldu. Evin içinde kıyamet kopuyor anladığım kadarıyla. Biyolojik abiler koşarak eve girdiler. Ve şuan dikkatimi çektide evin etrafı koruma dolu ve ayıptır söylemesi maşallah hepsl duba gibi kocamanlar ve daha dikkatli baktımda bellerinde silah olduğunu gördüm. Mafya oldukları kesinleşmiş oldu. Korumalardan birkaçtanesi valizlerimi içeriye götürürken hala kapıda dikildiğimi fark edip içeriye adımladım ev ciddi anlamda her ayrıntısına kadar düşünülmüş. Evde nereye gideceğimi bilmediğim için ağlayış ve bağrış seslerinin olduğu yere doğru adımladım. Sonuç olarak at koşturcam bir salona geldim altın rengi ağırlıklı, kapının karşısında duvarın çoğu cam olan ve havuzu gösteren bir salondu. Yerde berçin hanım ağlıyor kocası Atahan bey'de karısını sakinleştirmeye çalışıyor. En küçük çocuk olan ve en küçük abi olanların gözlerinde ciddi anlamda öfke görünüyordu ellerini yumruk yapmış annelerine bakıyolardı. İkizlerin adını Ayaz olarak bildiğim çocuk ve yanında berçin hanım yaşlarında olan bi kadınla telefona bakıyorlardı. Aras,Yamaç bide en büyük olan katil tipli olanda ne oldunu anlamaya çalışıyordular. Berçin hanım Atahan beye sarıldında gözleri şaşkın ördek gibi etrafa bakan beni buldu. Önce inanmak istercesine birkaç kere kırptı.Benim olduğumu anladığı gibi;
"BURDA"dedi. Ve Atahan beyin kollarından çıkarak ben daha ne oldunu anlamadan bana sarıldı. Herkesin bana gözü dönerken Ayaz olan telefonunu yere düşürdü o an telefona baktımda benim story'ime baktını gördüm. Herşey kafama yavaş yavaş yerleşti. Anladığım kadarıyla benim kaçtımı düşündüler aslında doğruda düşündüler ama sonuç olarak burdayım. Aras,Yamaç ve katil tipli olanda olayı anlamış olacaklarki öfkeyle bana bakıyorlardı.
Aa a a sanki bişey yaptım bakışlara bak alt tarafı story koyduk. Yani benim yaptımda saçmaydı kaçarken story koymak neya. Ama anladığım kadarıyla bunlar ben annesini üzdüğüm için öfkeyle bakıyolar. Sanki ben üzdüm ha bakışlara bak.
Berçin hanım benden ayrılıp saçımı öptü ve konuştu;
"Gittin sandım"dedi. O kadar ağlamaklı ve üzgün söylemiştiki içim pişmanlıkla doldu.
"Amacım oydu"diğemedim. O sırada korumalar elleriyle valizle yukarı çıkınca ev halkının bakışları önce oraya döndü sonra Aras,Yamaç ve katil kılıklaya baktılar.Hepsi benim kaçmaya çalıştımı anladılar tahminimce. Berçin hanıma baktımda gözlerinde hayal kırıklığı gördüm. Ve burukça gülümsedi. Şuan kendimi çok kötü hissettim lan. Atahan bey ortamın kötü olduğunu anlayıp konuşmaya başladı;
"O zaman oturalım bi konuşalım"dedi. Ve hep beraber koltuklara oturduk ben 2li koltuğa oturdum yanımada aras oturdu. Karşıda anladığım kadarıyla aile fotoğrafı var. Onun yanında bütün sülale fotoğrafı var. Ve maşallah istanbulun yarısı heralde ben bu akrabalık ilişkilerini şahsen çok bilmem bir teyzem birde annem vardı. bide kan bağı olmadan kardeş gördüm insanlar ama yoklar... neyse bu konuya sülale fotorağfından nasıl geldim bunuda anlamadım. salondaki insanlar arasında gözlerimi dolaştırdım hepsi bana bakıyor. ama çoğu öfke ve nefretle bakıyor. sanki bişey yaptım manyaklara bak. Atahan bey tanımadığım kadını gösterek konuştu; "halan Sevda benim kardeşim"dedi. Kadına tebessüm edip konuştum;
" Almila bende memnum oldum"dedim. Sevda hanım tebessüm edip aynı şekilde karşılık verdi;
"Bende memnum oldum"dedi. Salonda herkes birbirine bakıyor. Sanki hint dizisi çekiyoruz. ikizlerden Ayaz olan ortaya bomba atar gibi herkesin merak ettiği soruyu sordu;
"Kaçıyormuydunuz"dedi. Beni durduran abi tayfası hariç herkes meraklı gözlerle bakıyordu. Berçin hanım bana umutla bakıyordu o umut kırıntısı kırıcam diye içimi büyük bi üzüntü,pişmanlık garip bişey kapladı. Boğazımda düğümler oluştu gözlerimin içine bakıyordu. Zorlukla yutkundum ve gözlerimi kaçırarak cevap verdim;
"Evet"diyebildim sadece. Berçin hanım burukça gülümesedi ve sol gözünden yaş geldi ama hemen eliyle sildi. Şuan ona sarılmamak için kendimi zor tutuyorum. salondakilarde gözlerimi gezdirdimde çoğu yere çevirmiş bakışlarını. Atahan bey gerginliği bozmak adına;
"yarın konuşuruz bunları hadi herkes odasına"dedi ve ayağa kalktı. Berçin hanım bana dönüp;
"gel kızım ben seni götüreyim"dedi.
Ben kafamla onaylayıp peşinden gittim. Çatı katınıda sormam gerek. Berçin H. beraber merdivenleri yavaş yavaş çıktık 1. kata geldimizde konuştu;
"Bu katta Pamirin, Egemenin bizim odalarımız var"dedi. Kafa salamakla yetindim ve 2. kata çıktık ve konuşmaya başladı;
"Burda Ayaz ve Arasın odası var ve misafir odalarının çoğu var"dedi. ve bir kapının önüne geldik kapıyı açıp içeri girdik;
(Misafir odası⬇️)

Berçin hanım konuştu;
"Bak burası misafir odası şuanlık burda kalıcaksın yarın oda tasarımcı çağırırız istediğin gibi yaptırırsın"dedi. Bende biraz çekingen tavırla konuştum;
"Şey sizden bişey isteyebilirmiyim?"dedim.
"Tabiki"dedi tebessümle. bende konuştum;
"Benim küçüklükten beri hayalim çatı katı odasıydı almanyada çatı katı odam olucaktı. Ama malum gidemedim ve dışarıdan gördüğüm kadar yukarıda çatı katı var. Acaba benim orda kalma şansım var mı?"dedim. Berçin hanım bu dediklerime tebesüüm edip konuştu;
"Tabiki şuan yarısı depo gibi kullanılıyor yarısıda boş istersen gel bakalım"dedi kafamla onaylayıp Berçin hanımı takip ettim. Varlığından yeni haberim olduğu asansöre binip son kata bastık. Asansörün içi siyah ağırlıklıydı. Çok asil duruyordu.
(Asansör⬇️)

Ev 4 katlıydı ve çokça genişti 4. Kata geldimizde asansörden indim ve burası MUHTEŞEM VE KOCAMAN şuan gözlerimin parladına yemin edebilirim buraya ne istersem koyabilirim ciddiyim biraz pis ama buraya benim elim değsin varya mükemmel olur. Berçin hanım bu gözlerimdeki parıltıyı ve mutluluğumu görmüş olacakki konuştu;
"Beğendin galiba"dedi. Cevap verdim;
"Beğenmek ne kelime bayıldım burası muhteşem Berçin hanım"dedim. Ama anladığım kadarıyla berçin hanım dedim için gözlerinden hüzün geçti. Ama hemen kendini toparlayıp cevap verdi;
"Beğenmene sevindim burayı istediğin gibi kullanabilirsin yarın tasarımcı çağırı-"derken sözünü kestim;
"Olmaz yani ben odamı kendim yaparım odama fazla önem veriyorum'da"dedim. Berçin hanım şaşırmış gözüküyordu ve konuştu;
"O zaman duvarlar için badanacı ve temizlik için görev-"derken yine sözünü kestim ayıp oluyor böylede ama neyse;
"Yok ben duvarları boyarım. Önceki odamıda ben boyardım. Temizlik işinide ben halledebilirim yarın alışverişe çıkarım boyayı ve mobilyalarıda alırım oyuzden kimseye gerek yok"dedim. Berçin hanımın şaşkınlığı yüzünden okunuyordu neye şaşırdınıda pek çözemedim ama neyse berçin hanım şaşkınlığını atıp konuştu;
"Tamam o zaman hadi geç oldu"dedi. Kafamı onaylar biçimde salladım ve asansöre bindik. Benim kalacağım odaya gelince asansörden inerken berçin hanım;
"İyi geceler kızım"dedi tebessümle bende;
"İyi geceler"dedim ve tebessüm edip odama ilerledim. Aslında iyi geceler derken sonuna bir an "berçin hanım"da ekliycektim ama üzülmesini istemedim. Odaya gelince valizimi açıp pijama takımımı giydim;
(Pijama takımı⬇️)

Yatağıma zıplayıp telefonumu çıkardım ve annemleri aradım 2. Çalışta açtı. Annem ve teyzemle neler olduğunu falan konuştuk. Ama uçak saatleri geldiği için yarıda kesildi yarın konuşcağımızı söylemek kapattık. Telefonumu şarja takıp yorganımın içine girdim. Ve hayatımda en değerli olan ilk 5 şeyin içinde olan uykuma daldım...

UZUN BÖLÜM OLDU:)
1426 kelime