Uyuşuk adımlarla odama ilerlerken bir yandan da yarınki saçma doğum günü partisini düşünüyordum. Ne olurdu sanki dışarıda kutlasaydık? Ama maalesef annemin partileri evde vermek gibi bir huyu vardı.
Dün akşam epey bir yorulmuştum, saat on ikiye doğru herkes dağılmıştı. Odama girdiğimde tek yapmak istediğim şey üstümdeki elbiselerden kurtulup, muhteşem bir uykuya dalmaktı.
Düşündüğüm şeyle kullandığım dolabımdan bir pijama takımı çıkardım ve yatağa attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimdekileri çıkarıp, banyodaki yuvarlak küçük halının üzerine attım. Sonra alırdım nasıl olsa. Yatağımdaki inek desenli pijamamı da giydiğimde artık uyuma vaktim gelmişti.
Siyah çarşafımı açıp, tam yüzümü yastığıma gömmüş yatacağım, gel gör ki saatin birinde bilmem kim beni rahatsız ediyordu.
Bir kez daha tıklatılan kapıyla yastığıma gömdüğüm kafamı kaldırmadan boğuk çıkan sesimle sitem ettim. "Kimsen git ve zıbar lütfen. Çünkü biliyorum ki ikimizin de uykuya ihtiyacı var."
Kapı kolunun indiğini çıkan sesten anladığımda bu sefer de adım sesleri doldurdu kulaklarımı. "Zaten uykuya ihtiyacımız olduğu için buraya geldim. Hem sen abinle nasıl konuşuyorsun öyle? Zıbar falan." Çakır abimin konuşmasıyla az önceki ettiğim sitemden dolayı pişman olup, sevinçle kafamı yastıktan kaldırdım.
Benim gülen yüzümü gördüğünde o da yüzüne yerleştirdi gülüşünü. Yatakta biraz doğrulup yer açtım, "Gel." dedim açtığım boşluğu gösterirken.
Gülümseyerek yatağa yarı yatıp, beni de kolunun altına aldı. "Ee, bana şu elbise işinden biraz bahset bakayım." diyince gözlerimi devirmeden edemedim. "Yemin ediyorum, annem zorladı o kumaş yetersizliğini almaya." diye kendimi savundum.
"O kumaş yetersizliğini giyip giymemen sorun değil ama," dedikten sonra biraz duraksayıp devam etti. "Benim için." Kaşlarımı çatıp, anlamaz bir surette abime baktım. "Sen, Kerem'in o elbiseyi sana giydireceğini falan düşünmüyorsun herhalde." abim böyle diyince kaşlarımı kaldırıp, indirerek anladığını belirttim.
Omuzlarımı silkip, "Benim için sorun yok, hatta işime gelir. Ama annem..." diyerek cümlemi yarıda kestim.
Gülerek omzumdaki kollarını daha da sıkılaştırdı ve göğsüne yasladı. Bende kollarımı beline sardığımda sonunda istediğim o muhteşem uykuya kavuşmuştum.
***
Gözlerimi açtığımda burnuma dolan koku ile tekrar yatmak istesem kafamı kaldırıp, abime baktım. Azıcık aralanmış dudakları ve dağılmış saçları ile çok tatlı duruyordu. İster istemez gülümsemiştim.
