Biz kızlara hep şey öğütlendi. "gece dışarı çıkma, başın eğik yürü sağa sola bakarak yürüme, çok açık giyinme biraz düzgün giyin, erkek arkadaşın olamaz, onu yapamazsın şöyle diyemezsin vs."
Neden? Çünkü biz bir kızız. Hiç bir şey yapamayız. Dizlerimizi kırıp oturmalıyız evimizde.
Peki o kıymetli oğullarınıza gelince iş neden değişiyor? Erkek sevgili yapar, babası aferin oğlum der. Gece dışarı çıkabilir her haltı yapabilir neden? Çünkü o bir erkek.
Kızlarınıza sahip çıkın demek yerine oğullarınıza biraz sahip çıkın. Küçükken vermediğiniz o terbiye yüzünden evet artık geceleri değil gündüz bile dışarı çıkmaya korkuyoruz. Kızları okutmak istemezsiniz, okuyup da napacak dersiniz. Ama eşiniz hastalandığında "kadın doktor yok mu? O baksın." Demeyi iyi bilirsiniz.Siz tecavüz edebilirsiniz, dövebilirsiniz, taciz edebilirsiniz değil mi? Çünkü kızları bu kadar değersiz görüyorsunuz. Unutuyorsunuz, sizi 9 ay karnında taşıyan da bir kadın. Başınızda bekleyen, önünüze bir tabak yemek koyan, çamaşırlarınızı yıkayan da bir kadın.
Eskiden şey derdim. Hiç mi vicdanları yok ya, hiç mi içleri acımıyor, nasıl kıyıyorlar? Yokmuş. Siz de o kalp yok ki. Siz sadece bundan haz alırsınız. Bir gün bende Özgecan Aslan gibi haberlere çıkabilirim, sende çıkabilirsin. Çünkü burada adalet diye bir şey yok. Bir gün bizim de arkamızdan ağlayabilirler, bir gün bizimde tabutumuzu sadece kadınlar taşıyabilir. Bir gün bizi de yakabilirler. Bir gün bizimde katilimiz tekrar dışarıda özgürce gezebilir. Her an her şey olabilir.
Biliyor musunuz? Sizden nefret bile etmiyorum çünkü size bir duygu bile yüklemek istemiyorum. Çünkü siz onu bile haketmiyorsunuz. Sizden sadece tiksiniyorum, iğreniyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ya'Aburnee
Non-FictionUnutma güzel okyanusum, bir balık öldü diye Okyanusa bir şey olmaz.