{ Morgue } (დასრულებული)

20

- მისმინე თეჰიონ! - კაბინეტში შევვარდი და მაგიდაზე ხელი დავაბრახუნე
- რა ხდება აელინ? უნდა მომკლა? გეფიცები იმ დღის მერე იუნმისთვის არ მიკოცნია - ამაზე აელინმა სიცილი დაიწყო მაგრამ წამებში დასერიოზულდა
- არც აკოცო!!
- ხო რათქმაუნდა - თვალები ააატრიალა თეჰიონმა
- ხოდა ახლა რისთვის ვარ მოსული დღეს იუნმის დაბადების დღეა
- ვიცი საჩუქარიც ვუყიდე
- ხოდა სადაც გინდა როგორც გინდა იქ წაიყვანე და სანამ არ გეტყვი სახლში არ მოიყვანო გაიგე?
- კი
- კარგი ბიჭი ხარ აბა კარგად და ხო შუგა დღეს არ იქნება
- რატომ?
- უნდა დამეხმაროს! აიშ
- ხო კაი უიმეე
- უი შენდა - კარებიდან მივაძახე და სახლში წავედი დეიდაც იქ იყო - დეიდა მოვედით - ვთქვი და მე და იუნგი სახლში შევჯლაგუნდით
- ძვლივს ყველაფერი აქაა შეგიძლია სახლის მორთვა დაიწყოთ მე კი პროდუქტებზე წავალ
- კარგი დეიდა - ერთ-ერთ ყუთს მივუახლოვდი და ნივთების ამოლაგება დავიწყე რადროსაც დეიდას ჩურჩული მომესმა
- კარგი ბიჭია აელინ
- დეიდა!!!
- მივდივარ რა გაყვირებს - ამაზე კი სიცილი დავიწყე შუგა კი გაკვირვებული მიყურებდა
- რაოო?? - როგორც კი დეიდა წავიდა მაშინვე ეს მკითხა
- არ მოეწონე რას გავსო
- მართლა? - ქვედა ტუჩი გამობერა შუგამ
- იცი რა? დეიდას თუ არ მოეწონები ერთად ვერ ვიქნებით
- რააა??? - ამაზე სიცილი დავიწყე - ვერ გიტან!!
- მეც მიყვარხარ იუნგგ - საქმეს შევუდექით ყველაფერი გარეთ გავიტანეთ უამრავი ბუშტები დავბერეთ რამდენიმე ხელებშიც შეგვასკდა. რამდენიმე კი ისე გასკდა. ულამაზესი ნათურები დავკიდეთ და ყველაფერს იდეალური ფორმა შევძინეთ.
- ბახ - კიდევ ერთი ბუშტი გასკდა.
- ჯანდაბა!! ჯანდაბა!! მერამდენე ბუშტი შემასკდა საერთოდ ვინ მოიგონა ეს ბუშტები?
- რამე არ მოგწონს სიძევ? - გავიგონე დეიდას ხმა მე კი გაკვირვებულმა შევხედე
- რა სიძე დეიდა რა სიძე??
- ქალბატონი მინჯუ არაფერი საწინააღმდეგო არ მაქვს
- ჩემი სახელი საიდან იცი? - იუნგის გაკვირვებულმა შევხედე მეც და დეიდამაც
- ამმ...საიდან და....აელინმა მითხრა - მართლა? მსგავსი არაფერი მახსენდება თუმცა რა მნიშვნელობა აქვს??
- კარგით უკვე სტუმრებიც დაიწყებენ მოსვლას
- მართალია ჩვენ ყველაფერი მზად გვაქვს
- მშვენიერი.