- და რომ გითხრა შემიყვარდითქო?
- დიდი სისულელე მე და შენ სხვადასხვა ფენისგან ვართ. დარწმუნებული ვარ ჩემნაირს არასდროს შეიყვარებ კიმ თეჰიონ - ვთქვი მშვიდად მას კი ეტყობოდა რომ მოთმინებას კარგავდა ყველა ძარღვი დაეჭიმა და ისიც შევნიშნე როგორ შეკრა მუჭი...
გოგნამ თვალები ნელა გაახილა ყველაფერი გაახსენდა....ამაზე კი გაეღიმა გვერდით გადატრიალდა იმის იმედით რომ თეჰიონი დახვდებოდა მაგრამ არ იყო. შიშმა შეიპყრო ნუთუ დატოვა??? მაშინვე სინანული იგრძნო იუნმიმ ანერვიულდა თუმცა მაშინვე დამშვიდდა როცა აბაზანის კარების ხმა მოესმა შემდეგ კი თეჰიონის ტკბილი ხმა - გაიღვიძე? - გოგონა ხმას არ იღებდა მხოლოდ უყურებდა თეჰიონს როგორ იკრავდა პერანგს
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
- პატარავ? - თეჰიონი მასთან ახლოს მივიდა და ცხვირზე აკოცა იუნმიმ კი ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და თეჰიონს გაუღიმა - ხო....ისა....რაუნდა მეთქვა.....ამ....- ბლუყუნი დაიწყო თან გარშემო აცეცებდა თვალებს თეჰიონმა კი ჩაიცინა და მშვიდად უთხრა - ეს პირველად არ გინახავს - რაზე ამბობ? აიშ სამსახურში მაგვიანდება უფროსი მეჩხუბება - ეცადა თავი აერიდებინა ფეხზე ადგომა დააპირა მაგრამ წამებში თეჰიონმა ლოგინზე დააბრუნა და მის ზემოდან მოექცა - შენი უფროსი აქააა - ტუჩებზე ენა გადაისვა და ჩაისმირკა - მაგრამ მაინც სამსახურში უნდა წავიდე - გოგონამ ბიჭი მოიშორა სწრაფად მოიფარა ტანზე თეთრი ზეწარი და აბაზანაში შევარდა. კარებს მიეყრდნო და ღრმად სუნთქვა დაიწყო - ჯანდაბა! რატომ მცხვენია ასე? - თქვა და გაეღიმა წამებში სარკეში ჩაიხედა მთელ სხეულზე დალურჯებები ქონდა - ჯანდაბა ეს რომ ვინმემ დაინახოს?? ან აელინმა? დამაკლლავს......- კარებზე კაკუნი გაიგონა და ოდნავ შეაღე - რაიყო თეჰიონ? - ტანსაცმელი არ გინდა? - თქვა და დაკეცილი ტანსაცმელი მისცა - აა ჰოო მადლობა - გაიღიმა და კარები დაკეტა. რამდენიმე წუთში მზად იყო.
