Duyguların Mürekkep Hali

Anne

Korkuyorum anne

İnsanlardan, bu karanlık sokaklardan

Sen yoksun yanımda

Kahretsin ki bunu biliyorum

Babama da üzülmesin diye belli etmiyorum

Ama seni çok özlüyorum be anne

Kokuna doyamadan gittin

Anne diyemeden gittin

Ama yine de her gece yazıyorum sana

Her gece anne diyorum bak satırlarımda

Sen merak etme, üzülme sakın

Ben kendime de bakıyorum, babama da

Zor olsa da bunu başarıyorum anne

Geçen Gizem Abla geldi beni okuldan almaya

Babam bir iş için uzaklara gitmiş

Yoksa senin gibi geri dönmeyecek mi?

Yok, anne yok, bunu kaldıramam

Seni kaybettim, onu da kaybedemem

Bırakma beni, sıkıca sar

Gel de gözyaşlarımı sil ellerinle

Gel de al beni kollarının arasına

Kimsenin dolduramadığı gibi

Doldur içimdeki sensizliği

Kalbim var ya, çok acıyor anne

Bugün Cuma, babam gelmedi hala

Yalan söylüyorlar değil mi?

Benim üzülmemi istemiyorlar güya

Bak hıçkıra hıçkıra ağlıyorum oysa

Boğazımda bir şeyler düğümleniyor anne

Öyle bir şey ki acıtıyor, kanatıyor sanki yüreğimi

Babamda bıraktı beni senin gibi anne

O da gitti sonu gelmeyen ölüme

Azrail onu da aldı benden

Tıpkı seni aldığı gibi, ayırdı beni babamdan

Özür dilerim sözümü tutamadım

Babama da bakamadım, kendime de

Yanına geliyoruz bekle bizi anne