Duyguların Mürekkep Hali

Ben Daha Küçüğüm

Ben daha küçüğüm, büyümedim

Aşk kelimesini tutuşturdular yüreğime

Henüz sevebilmeyi öğrenmeden

Sev dediler sevil demediler ki

Öğrenecekmişim, zamanla alışacakmışım

Nereye kadar sürecek bu tutsaklık

Ben daha küçüğüm, büyümedim

Ben daha küçüğüm, büyümedim

Ayrıl dediler tam bağlandığım anda

Henüz daha yeni yeni sevebilmişken

Kilit vurdular yüreğime acımasızca

Unutturmaya çalıştılar her geçen saniyeyi

Sildiler hafızamdan yaşanan her şeyi

Ben daha küçüğüm, büyümedim

Ben daha küçüğüm, büyümedim

İçmeyi öğrettiler her gün kahrolurken

İçkiyle tanıştırdılar sana ihtiyacım varken

Derdimi paylaşmayı öğrendim boş şişelerle

Yerden yere vurdum anılarımı

Sövdüm çaresizce, sensiz geçen her günüme

Ben daha küçüğüm, büyümedim

Son satırlarım, son mısralarım bunlar

Bak artık büyüdüm, büyüyorum

Anlayabiliyorum artık yaşanan her şeyi

Hazırlanıyorum büyük bir telaşla o sonsuz boşluğa

Bekliyorum acılarımın, anılarımın cellâdını

Alsın artık bende bıraktığı bütün emanetlerini

Bak ben artık büyüdüm, bekliyorum büyük bir ustalıkla ölümü