Collega - A Resse story

Hoofdstuk 3

Een paar weken verstreken waarin Rob niets anders deed dan af en toe een kort, nonchalant gesprek houden met Jesse waar hij zo snel mogelijk uit wilde vluchten. Hoe erg hij het ook probeerde, zijn gevoelens veranderde niet. Hij probeerde ze hardhandig te onderdrukken, bewust van hoe onprofessioneel ze waren, maar tevergeefs. Rob stond in de hoek van de zaal, toekijkende naar hoe de rest van zijn collega's gezellig aan het borrelen waren. Hanneke, een van Rob's mede-partijleden, stond druk tegen hem aan te babbelen over een onderwerp waar Rob geen enkele seconde aan aandacht aan besteed had. Hij had vaag door dat ze het tegen hem had, maar had geen enkel idee wat ze precies zei. Hij knikte af en toe en humde instemmend om niet onbeleefd over te komen. Zijn blik stond gevestigd op Jesse. Voor de eerste keer in tijden kon hij hem ongegeneerd aankijken, zonder dat hij of een ander het doorhad. Jesse was namelijk druk bezig met het entertainen van niemand minder dan Jolein. Rob begreep waarom ze verscheen op borrels als deze; bijna elke vaste partner van belangrijke Kamerleden deden dat. Toch vond hij het onuitstaanbaar. Hij snapte waarom Jesse voor haar gevallen was. Ze was nou eenmaal mooi, en charmant. Ze was intelligent, en kon Jesse bijhouden zonder probleem in alles wat hij deed. De ideale partner. Op een dag zou ze een ideale moeder zijn voor zijn kinderen, en zouden ze samen gelukkig oud en grijs worden. Dat idee alleen al deed Rob zijn grip on zijn bierflesje versterken. Hij nam snel nog een slok, nog steeds meeknikkende met het verhaal van Hanneke. Zijn ogen verlieten Jesse voor geen seconde. 
'Maar, Rob.' Hanneke gaf hem een zachte duw. 'Ik zit nu al zo lang te lullen,'
Rob kon het niet helpen om in stilte met haar in te stemmen.
'Hoe zit dat eigenlijk met jou dan nu?' vroeg ze.
Rob trok zijn wenkbrauwen op. 'Hoe zit wat nu?' God hij had beter moeten opletten.
Hanneke lachte kort. 'Nog leuke dates gehad?'
'Oh,' Rob drukte zijn lippen kort tegen elkaar. 'Niet perse, eigenlijk.' Zijn ogen schoten voor een splitseconde terug naar Jesse. Hij draaide zich direct terug naar Hanneke echter toen hij doorhad dat Jesse terugkeek.
'Niemand op het oog ook?' Hanneke keek hem op en neer met een lach op haar gezicht.
Rob haalde zijn schouders op. 'Niet echt. Heb er de tijd ook niet voor.'
Hanneke klakte haar tong tegen haar gehemelte. 'Dat snap ik nou echt niet.' Ze schudde haar hoofd zachtjes. 'Hoe kan het dat de mannen niet voor je in de rij staan?'
Rob liet een zacht lachje uit. 'Dat zou je niet aan mij moeten vragen.'
Hanneke ging weer verder met, blijkbaar, het vertellen over een afgrijselijke date waar ze op was geweest. Rob deed zijn best om het deze keer wel te volgen, en dwong zichzelf om niet richting Jesse te kijken. Na enkele minuten draaide hij toch zijn hoofd naar hem toe. Een direct gevoel van spijt overweldigde hem. Jesse kuste haar, precies op het moment dat Rob zijn kant op gekeken had. Daarnaast stond Jesse ook precies naar hem toe. Rob slikte hard en drukte zijn lippen op elkaar in een dunne lijn. Hij wilde wegkijken, maar kon het niet. Er ging een vreemd gevoel van gemengde jaloezie en verdriet door hem heen. Toen opende Jesse ineens zijn ogen, en staarde recht in die van Rob. Rob bevroor op zijn plaatst, niet wetende wat hij moest doen. Jesse hield zijn blik strak vast; zo strak dat het bijna wreed was. Seconden passeerden waarin Rob niets anders kon dan terugkijken. Eindelijk liet Jesse zijn vrouw weer los, en verbrak hij de zoen. Voor nog een enkel moment hield hij het oogcontact met Rob, voordat hij weer terugkeek naar Jolein.
Rob zette zijn bierflesje langzaam neer; zijn hand trilde enigszins. 'Ik moet echt even naar de wc, ben zo terug.' excuseerde hij zichzelf bij Hanneke, voordat hij gehaast de ruimte uit liep. 

A/N: IK KAN NIET MEER MET MEZELF. Wat de fuck doe ik met mijn tijd jongens. Ik schrijf trouwens echt nooit meer in Nederlands dus dit is echt wennen wat de fuck??? Maar ok. Geen thierry cameo deze keer sorry pikkies. Oh en ik heb trouwens ook een tentamen over n week dus lmao sorry dat t tempo niet zo hoog ligt.