Neden Ben

nb-giriş

Merhaba bunu okuyan kişi  bu benim ilk kitap deneyimim ve kitaptaki bazı yerlerde hata ve saçmalıklar olabilir lütfen aldırış etme yavaş yavaş güzelleşecektir

"Anne gerçekten sana inanamıyorum. lisemin bitmesine bir yıl kalmış ve sen beni başka liseye yolluyorsun hemde yatılı liseye. "Dedim. Bir senem kalmıştı zaten "Nazlı bu lise daha iyi hem üniversiteye hazırlıkta çok yardımcı oluyorlarmış ben seni düşüyorum " Dedi. "Anne benim okuduğum lisenin nesi var " "İtiraz istemiyorum kayıt işlemlerin de tamamlandı. Yaz tatilin de bitti. İstesekte geri alamayız konu kapanmıştır" Dedi . Tam ağzımı açıyordum ki parmağıyla sus işareti yaptı. Bende malesef susmak zorunda kaldım .

Odama çıkarken annem arkamdan selendi " Valizini hazırlamayı unutma . Yarın babanla birlikte liseye gideceksin" Dedi . Başımı salkayarak yanıt verdim.odama son kez göz attım. Burayı çok özleyecektim. Dolabımdaki en sevdiğim kıyafetlerimi valizime doldurmaya başladım. Ardından banyoya gidip bana ait olan herşeyi topladım ve valize yerleştirdim. Başkasının eşyalarını kullanmakta hassas olduğumdan dolayı ayrı bi valıze yatak takımı yerleştirdim . Ardından en sevdiğim pandalı panduflarımıda ve pijamamı yerleştirdim.

Valiz işini bitirdikten sonra geriye evdeki diyer eşyaları toplamaya geldi . Diz üstü bilgisayarın  bütün parçalarını topladıktan sonra çantasını hiçbir yerde bulamadım. En sonunda lanet çantayı kışlıkların arasında buldum . Niye herşey bu kadar zor olmak zorundaki . Valize hiç kışlık koymamıştım. Sinirimden dolayı sesli bir şekilde " valiz toplamaktan nefret ediyorum" diye bağırdım. Ardından annem " zorundasın " diye seslendi. " evet malesef" diye cevap verdim "anneye cevap verilmez" dedi ve odamın kapısına o harika terlik atışından birini yaptı " şimdi o terliği geri getir" terliğini anneme geri verdikten sonra odama geri döndüm.

Kıyafet valizini tekrar düzenledikten sonra kendimi yatağa attım. Daha saat 5 di ve benim uykum gelmişti. Annemin yanına gittiğimde masayı düzenliyordu " anne benim çooook uykum var yemeden yatsam olmaz mı " diye yalvardım " aç aç yatarsan gece açlıktan karnın ağrır bunu biliyorsun" dedi bende masaya oturdum ve başımı kolarmın arasına alarak dinlenmeye çalıştım. Yardım etmek isterdim ama hiç halim yoktu.

Gözlerimi geri açtığimda başım ağrıyordu . Annem masayı hazırlamıştı ve bana sesleniyordu. Zor da olsa başımı kaldırdım ve ona baktım. Bana bakarken hem gülüyor hemde gözlerini büyütüyordu . " anne gülmeyi keser misin "dedim

"Tamam tamam hadi sana yemeyini koyayım yoksa baban gelene kadar uykun artacak mazallah kafan çorbanın içine düşer sonra " dedi gülerek " ha ha ha çok komik " dedim ve kafamı geriye doğru yasladım. Annem yemeği önüme koyduktan sonra tabağa özlemle baktım. Çok özleyecektim bu yemekleri çok. Yemeyimi bitirdikten sonra tabağımı bulaşık makinesine yerleştirip iple çektiğim yatagıma sonunda kavuştum. Çocukluğumdan beri sevdiğim yatağımdaki büyük peluş pandaya sarıldım. Herkez çocukça olduğunu düşünebilir ama gerçekten çok yumuşaktı. Gözletim ağırlaşmaya başladı ve uyudum.

" 'Kimse var mı? 'Saatlerdir boş ve karanlık koridorlarda dolaşıyorum ama kimseyi bulamadım. En sonunda bir ışık gördüm ve ona doğru koşmaya başladım oraya ulaştığımda karşıma birisi çıktı ve bana doğru seslendi

'Merhaba ben batu ' dedi ama ben konuşamadım"

Bir anda başımı yastıktan kaldırdım. Kan ter içinde kalmıştım çocukluğumdan beri bu 4. oluyor . Hep aynı yer aynı kişi . Yatağımdan kalktım ve annemin yanına gittim. Salonda babamla birlikte oturuyorlardı. Yanlarına gittim " yine aynı şeyi gördüm" dedim ve yanlarına oturdum. Babam bana sarılarak " merak etme büyüdüğün için oluyodur " dedi ve beni odama yolladı. Kesin bunun hakkında konuşacaklar. Odama çıkıyomuş gibi gittim ve onların görmiyeceği bir şekilde merdivene oturdum. Bu yaptığım doğru bişey değil ama benimde bilmeye hakkım var.