ភាគទី24

117 2 0
                                    

សំណល់ស្នេហ៍ក្បែរបេះដូង❤️ភាគទី24

ថ្ងៃនេះដូចជាថ្ងៃធម្មតាពួកគេត្រូវមកធ្វើការតាមទម្លាប់ប៉ុន្តែឈៀលលីនាងបែរជាត្រូវទៅធ្វើការពេលយប់វិញព្រោះការងាររបស់នាងវាខុសពីគេពិសេសនឹងជីមីនដូច្នេះជីមីនក៏នាំនាងមកក្រុមហ៊ុនរបស់គេតែម្តងមិនឪ្យនាងដេកយកកម្លាំងនោះទេ
ឡានខ្មៅសេរីទំនើបបើកមកឈប់នៅមុខក្រុមហ៊ុន បុគ្គលិកទាំងអស់មកឈររង់ចាំទទួលវៅហ្វាយចូលមកក្នុងក្រុមហ៊ុន តែអ្នកនៅក្នុងឡានកំពុងតែភ្លឹកជាខ្លាំងអីក៏ម្លេសៗគ្រាន់តែមកធ្វើការសោះចាំបាច់នាំគ្នាឈរចាំទទួលដូចស្តេចចូលប្រជុំ
"នេះពួកគេចាំទទួលអ្នកណាមែនទេ"ហេយ៉ុន ចង្អុលទៅអ្នកខាងក្រៅឡានទាំងអស់ដែលកំពុងតែឈរជាជួរៗ
"គេមកចាំទទួលអូន" សម្តីជីមីនច្នៃប្រល័យទ្រូងនាងហើយ នេះគ្រាន់តែមកក្រុមហ៊ុនជាមួយគេសោះចាំបាច់ត្រូវមានអ្នកទទួល អ្នករង់ចាំដូចជាព្រះនាងទៅកើត
"នេះបងនិយាយអីនឹង បងមិនព្រមហៅទាំងប៉ូលីសមកហែរហមតាំងពីផ្លូវចេញពីផ្ទះមកដល់ក្រុមហ៊ុនតែម្តងទៅ" នាងមិនដឹងថាត្រូវនិយាយជាមួយប្តីសម្លាញ់របស់នាងយ៉ាងមិចទេ ចូលចិត្តធ្វើរឿងឪ្យធំដុំណាស់
"មកចុះមក នៅដល់ណាទៀត"ជីមីនចុះពីលើឡានក៏មកឈរចាំនាងឪ្យចុះពីលើ តែនាងនោះកំពុងតែអង្គុយហួសចិត្តមិមដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងមិចឪ្យសមពេលនេះនាងមិនបានរៀបចំខ្លួននោះទេ ទោះនាងជាម្ចាស់កាសុីណូ ក៏នាងមិនដែលធ្វើខ្លួនជាអ្នកមានមុខមានមាត់អ្វីដែលគឺធម្មតាៗ
"ជំរាបសួរ លោកប្រុសលោកស្រី" ពួកគេដើរចូលមក បុគ្គលិកទាំងអស់នៅក្នុងនេះក៏នាំគ្នាឪនគោរព ជំរាបសួរនូវវត្តមានរបស់ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ហេយ៉ុននាងដើរចូលមកខាងក្នុងដោយក្នុងខ្លួនភ័យ ញ័រខ្លួនអស់ហើយព្រោះមិននឹកស្មានថាគេលើកនាងដល់ថ្នាក់នេះ
"នាំគ្នាទៅធ្វើការរៀងខ្លួនទៅ"ជីមីនស្រែកប្រាប់កូនចៅរបស់ខ្លួនឪ្យទៅធ្វើការរៀងខ្លួន ឯគេក៏ដឹកដៃនាងចូលទៅបន្ទប់ការិយាល័យរបស់ខ្លួន គេឪ្យនាងអង្គុយចាំនៅលើសាឡុងឯគេក៏ទៅអង្គុយធ្វើការនៅតុរបស់ខ្លួន
"បងនាំអូនមកធ្វើអី អូនគ្មានការងារត្រូវធ្វើទេ ឪ្យមកអង្គុយចាំបងអូនអផ្សុកស្លាប់ហើយ" នាងអង្កុយរអ៊ូទាំងពេលមកដល់រហូតគេធ្វើការសឹងតែរួចរាល់ឯកសារដែលនៅសល់ទៅហើយ
"ធុញណាស់មែនទេ" ជីមីនងើបពីកន្លែងអង្គុយធ្វើការរបស់ខ្លួនមករកនាងនៅសាឡុងមុខកន្លែងតុធ្វើការរបស់គេ ជីមីនចូលមកច្របាច់ស្មាឪ្យនាងនៅពីក្រោយ មនុស្សមិនដែលនៅស្ងៀមឪ្យមកអង្គុយរង់ចាំគេវាមិនងាយស្រួលនោះទេ
"បងចាត់ទុកអូនជាតុក្កតាមែនទេបានឪ្យមកអង្គុយបែបនេះ" នាងបែរងារមករកគេទាំងមុខស្អុយបែរនិយាយមិនត្រូវអង្គុយមួយព្រឹកហើយ ធុញក៏ធុញ ខ្ជិលក៏ខ្ជិល ពិបាកបរិយាយណាស់
"ចាំបងជួយកុំឪ្យអូនធុញ"ជីមីនដើរមកអង្គុយជិតនាងលើកនាងមកអង្គុយលើភ្លៅរបស់ខ្លួន ដៃស្ទាបអង្អែលសព្វកន្លែងរបស់នាង
"បងធ្វើស្អី នេះនៅកន្លែងធ្វើការណា" នាងទាញដៃគេដែលបម្រុងលូកចូលមកក្នុងអាវរបស់នាងចេញ គេនេះមិនគិតថាកន្លែងណាគួរមិនគួរសោះ បើមានបុគ្គលិកគេចូលមកត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៅគេមិនយកទៅនិយាយពេញក្រុមហ៊ុនហើយ
"គ្មានអ្នកណាហ៊ានចូលមកទេ ណាតែតិចទេ" ជីមីនយកមុខទៅញក់ញីត្រង់កញ្ជឹងករបស់នាង ដៃរវើកលូកចូលទៅក្នុងអាវច្របាច់កូនភ្នំរបស់នាង ទោះជាចង់ឃាត់គេក៏មិនបានដែលបើនាងមិនទាន់បាននិយាយអីផង គេធ្វើវាទៅបាត់ហើយ ជីមីនខាំបឺតជញ្ជក់សាច់កន្លែងករបស់នាងវាក្លាយទៅជាជាំដុំៗទៅហើយ
"អាស៎"ឈៀលលីលាន់មាត់ស្រែកថ្ងូរពេលជីមីនលូនក្បាឦចូលក្នុងអាវបែតជញ្ជក់កូនភ្នំរបស់នាងដៃមួយច្របាច់មិនអស់ចិត្តទេនៅមានមកបឺតជញ្ជក់ឪ្យនាងស្រៀវនឹងអណ្តាតដល់ក្តៅរបស់គេ ដៃជើងរបស់នាងខ្ញាំចូលគ្នាអស់ហើយនាងខំប្រឹងទប់សម្លេងថ្ងូរមិនឪ្យចេញមកប៉ុន្តែគេម្នាក់នេះតែងតែផ្តល់ភាពស្រៀវស្រាបដល់នាងគ្មានលួសពេលវេលា
"អត់ទោស លោកប្រុសនៅខាងក្នុងទេ" កំពុងតែសុីជម្រៅគ្នាហើយ ជីមីនប្រុងតកដៃទៅប្រឡេះឡាវខោនាងទៅហើយតែក៏ត្រូវផ្អាកលារដំណើរការដោយសារតែកូនចៅរបស់គេ ជីមីនក្តៅស្លឹកត្រចៀកមិនស្ទើរទេខ្វះពេលមកណាមែនទេបានមករំខានពេលវេលាប្តីប្រពន្ធរបស់គេនេះ
"អ្នកណា"ជីមីនស្រែកសួរទៅកាន់អ្នកដែលនៅខាងក្រៅ រង់ចាំការអនុញ្ញាតឪ្យគេចូលមកខាងក្នុងប៉ុន្តែជីមីនមិនទាន់ឪ្យមកនោះទេគេនៅរង់ចាំឪ្យប្រពន្ធរបស់គេរៀបចំខ្លួនសិនអម្បាញ់មិញនេះគេក៏ធ្វើឪ្យនាងមិនស្រួលដែលចឹងមានតែរង់ចាំនាងរៀបចំខ្លួននឹងកិរិយារបស់នាងសិន
"ខ្ញុំវ៉ាង ណាលោកប្រុស របស់ដែលលោកប្រុសកម្មង់បានមមដល់ហើយ"វ៉ាងគេក៏មិនចង់មកកាត់ចង្វាក់ប្តីប្រពន្ធគេដែលស្មានថាគេដឹងថាកំពុងតែធ្វើអីគ្នាមែនបើដឹងគេក៏មិនមក
"ចូលមក" ជីមីននឹងនាងសម្រួលឥរិយាបថរបស់ខ្លួនរួចហើយក៏អនុញ្ញាតឪ្យអ្នកនៅខាងក្រៅចូលមកខាងក្នុងរួមទាំងអាហារពេលថ្ងៃត្រង់មកជាមួយ ដោយយកមកតាមបញ្ជារបស់គេដែលឪ្យទៅកម្មង់អាហារសម្រាប់ពួកគេ
"នេះចៅហ្វាយ អាហារមកដល់ហើយ"វ៉ាងយកអាហារមកដាក់នៅលើតុពួកគេ រួចក៏ដល់ជំហានខ្លួនមួយជំហានទៅក្រោយវិញ
"ឯងនៅដល់ណាទៀតមិនទៅ"ជីមីនខាំធ្មេញព្រមទាំងនិយាយទៅកាន់កូនចៅរបស់គេ គេនៅខ្នាញ់នឹងរឿងអម្បាញ់មិញមិនទាន់អស់ចិត្តទេ ឯវ៉ាងលឺបែបនេះហើយក៏ដកជំហានខ្លួនថយចេញពីបន្ទប់នេះបាត់ទៅ
"ហឺយ"ឈៀលលីនាងដកដង្ហើមធំ ពេលនេះដូចដកបន្លាចេញពីទ្រូងអញ្ជឹង នេះបើកូនចៅគេចូលមកដោយមិនសុំការអនុញ្ញាតនោះនាងមិនដឹងថាយកមុខខ្លួនឯងទៅទុកនៅឯណាឪ្យសមនោះទេ សូម្បីតែពេលនេះនាងនៅរឹងខ្លួនអៀនមិនទាន់បាត់ទេ
"អូនញុំាបាយទៅ"ជីមីនឃើញនាងធ្វើមុខស្អុយប៉ែបែបនេះក៏យករឿងនេះកុំឪ្យនាងគិតពីរឿងអម្បាញ់មិញ កុំថាឡើយនាងដែលភ័យគេក៏គាំងមិនស្ទើរដែលដោយសារតែកូនចៅខ្លួន កំពុងតែសុីជម្រៅ កំពុងតែក្តៅក៏មានទឹកមកជះឡើងកកតែម្តង បើមិនមានគេទេពេលនេះប្រហែលគេកំពុងតែសុីជម្រៅជាមួយគ្នាខ្លាំងណាស់ហើយ
ឈៀលលីនាងបែរខ្លួនមកមើលអាហារដែលនៅលើតុនេះ វាមើលទៅទំនងណាស់អាហារគ្រប់មុខសុទ្ធទេទំនងទាំងអស់ ភាពធុញថប់ តប់ប្រម៉ល់ក៏រំសាយចេញអស់ពេលដែលនាងឃើញអាហារដែលគួរឪ្យចង់ញុំានៅលើតុ
"អូនញុំាទៅ"ជីមីនដួសម្ហូបមកដាក់នៅក្នុងចាននាង ចំណែកនាងមានពាក្យអ្វីដេលត្រូវនិយាយក្រៅពីស្នាមញញឹមតបទៅគេវិញ រូបភាពទាំងអស់នេះក៏មិនអាចគេចចេញផុតពីក្រសែភ្នែករបស់វ៉ាងនឹងបុគ្គលិកទាំងអស់ដែលគេចេញទៅមែនតែមិនមែនបានន័យថាមិនលួចមើលឯណា ពួកគេនាំគ្នាលួចមើលចៅហ្វាយតាមប្រឡោះទ្វារដែលបើកបង្ហើបបន្តិចអាចឪ្យមើលដល់ក្នុងប៉ុន្តែរឿងមុននេះពួកគេមិនបានមើលទេ ពួកគេមិនដឹងថាគេទាំងពីរធ្វើស្អីនោះទេ

សំណល់ស្នេហ៍ក្បែរបេះដូង ❤️Where stories live. Discover now