សំណល់ស្នេហ៍ក្បែរបេះដូង ❤️

ភាគទី106

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី....
  ម៉ោងដើរដូចជាលឿនខ្លាំងណាស់ នេះគេដេកឪបប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់មិនទាន់នឹងឆ្អែតឆ្អន់ផង នាងក៏ត្រូវភ្ងាក់ពីព្រឹករៀបចំខ្លួនទៅធ្វើការទៅហើយ ចំណែកគេបានត្រឹមតែដើរតាមនាងអង្វរមិនឪ្យនាងទៅក្រុមហ៊ុនតែគិតថាពាក្យរបស់គេនាងនឹងស្តាប់មែនទេ រឿងអ្វីដែលនាងត្រូវស្តាប់គេនោះ នាងមានតែផ្គើនគេបន្ថែមទៀត។ជីមីនអង្គុយនៅលើពូកសម្លឹងមើលប្រពន្ធដែលឈរឆ្លុះកញ្ជក់ មើលរាងរបស់ខ្លួន គេកំពុងតែមួលម៉ៅនឹងរឿងនាងមិនស្តាប់គេហើយនៅមានពាក់ខោអាវរឹបរាង បញ្ជេញសាច់ឪ្យអ្នកដទៃមើលទៀត
"បងមីន!!មើលមកអូនស្អាតទេ?"នាងងាកឆ្វេងងាកស្តាំ ដើម្បីឪ្យគេសសើរតែគេអាចនឹងសសើរនាងចេញទេបើភ្លើងប្រច័ណ្ឌកំពុងតែដុតពេញទ្រូងទៅហើយ ស្រីផ្សេងពេលមានកូនគេស្លៀករ៉ូបដើម្បីងាយស្រួលចុះនាងបែតជាពាក់ខ្លីៗរឹបរាងមិនខ្វល់អ្វីសោះ
"មិនស្អាតប្តូរចេញភ្លាម"នាយកំលោះសម្លឹងមើលទៅនាងទាំងទឹកមុខកាចខ្លាំងណាស់ នាងក៏រាងញញើតនឹងគេដូចគ្នា ចេះប្រច័ណ្ឌទៀតទាំងដែលនាងជារបស់គេហើយគ្រាន់តែបញ្ជេញឪ្យគេមើលបន្តិចក៏មិនបាន សាច់នាងខំប្រឹងថែឪ្យសរស្អាតបែបនេះបើមិនបញ្ជេញវាស្តាយខ្លាំងណាស់ រាល់ដងនាងពាក់តែខោអាវវែងវាធុញណាស់ហើយអីឡូវចង់បញ្ជេញម្តងវាមានទៅខុសស្អី
"មិនប្តូរ"
"ឈូ ឈៀលលីអូនជឿថាបងរំលោភអូនឪ្យដេកនៅនឹងកន្លែងបានទេ ម្តេចក៏ចូលចិត្តប្រឆាំងយ៉ាងនេះ?"នាយកំលោះស្រែកគំរាមនាងទាំងចិត្តឆេះឆួលខ្លាំងណាស់ អ្នកណាទៅទ្រាំបានបើសំពត់នាងខ្លៅក្រញិចៗអាចមើលឃើញគល់ភ្លៅសខ្ចី អាវសស្តើងអាចមើលឃើញដើមទ្រូងដែលគេតែងតែប្រលែងលេងរាល់ថ្ងៃ អ្នកណាអាចទៅអត់ទ្រាំបាននោះ នេះបើនាងមិនប្តូរទេគេនឹងធ្វើដូចអ្វីដែលបាននិយាយអម្បាញ់មិញនេះហើយ
"អីឆុយ!!អាងតែខ្លួនប្រុសចង់រំលោភពេលណាក៏បាននឹង ប្តឹងយកលុយចាយអីឡូវ"នាងនិយាយស្អីជាប្តីប្រពន្ធគ្នាហើយគ្រាន់តែរឿងនឹងនាងក៏ចង់ប្តឹងគេដែល សូម្បីតែគិតក៏វាមិនអាចនឹងកើតឡើងបានដែល ប្តឹងគ្នារឿងលើគ្រែបែបនេះឡិតទៅឡូយម្យ៉ាងដែលប្រពន្ធគេនេះរករឿងថ្មីៗមកឪ្យគេសើចតែរហូត
"បងសួរថាដូរឬក៏មិនដូរ?"
"មិន!!"នាងក្រវីក្បាលមិនព្រមប្តូរតាមគេនោះទេ ចង់រំលោភណាស់ក៏រំលោភមកនាងដែលខ្លាចគេតាំងពីពេលណាមក
"ល្អរំលោភ10ទឹក អូនបានប្តឹងម្តង ក៏សុខចិត្តដែល"ថាហើយគេក៏ងើបពីលើពូកដើរទៅរកនាង ឈៀលលីក៏ប្រឹងដកជំហានថយចេញពីគេទៀតគេកាន់តែដើរចូលនាងកាន់តែដើរចេញ នេះស្អី10ទឹកទម្រាំនាងបានប្តឹងនឹងមិនស្រួលគេរំលោភនាងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ទៅហើយ
"អាយ៎...!!"កំពុងទេភ័យខ្លាចគេរំលោភផង នេះគេមានយកដៃមកច្របាច់ដើមទ្រូងនាងទៀត
"នេះពេញដៃល្អណាស់"នាយកំលោះនិយាយសម្តីព្រានដាក់អ្នកជាប្រពន្ធឪ្យព្រឺសម្បុរនឹងសម្តីរបស់គេ មិនឪ្យពេញដៃយ៉ាងមិចបើគេច្របាច់ស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃទៅហើយ
"បង-បងមីនអូននិយាយលេងទេ អូនប្តូរក៏បានណា កុំរំលោភអីអាណិតអូន"នាងពេបមាត់សុំអង្វរគេទាំងអម្បាញ់មិញនេះនាងផ្ទាល់ជាអ្នកមាត់ខ្លាំងដាក់គេនោះទេ បើនាងស្តាប់គេពីដំបូងក៏មិនអាចឪ្យគេកេងចំណេញលើនាងបែបនេះដែល បបួលឪ្យគេមានចំណងហើយនៅមានមកផ្តាច់វាទៀត
"គិតថាបងស្តាប់អូនមែនទេ!!"នាងមិនស្តាប់គេផងឪ្យគេស្តាប់នាងធ្វើអី ក្បាលរឹងបែបនេះដាក់ទោសម្តងបានរៀង ក្មេងទំនើងឡើងខូចអស់ហើយដឹងថាគេស្រឡាញ់គេថ្នមក៏បានចិត្តណាស់
"បើហ៊ានតែរំលោភអូន ចាំមើលតែពេលកើតកូនរួចអូននឹងបែកបន្ទប់ជាមួយបងមិនខាន"នាងគម្រាមគេទាំងដែលវាមិនសមទំនង បែកបន្ទប់មិនមែនបែកផ្ទះទេគិតថាគេមិនអាចចាប់អូសនាងមកវិញមែនទេ
"កញ្ញាឈូ ឈៀលលីគិតចង់បង្អត់របបប្តីបែបនេះមែនទេ? មិនអាណិតវាខ្លាំងទេអី?"
"អាយ៎...អាប្តីរោគចិត្ត អាបុិក្មីនឆ្កួត"នាងបិទភ្នែកស្រែកអស់មួយទំហឹងពេលគេចាប់ដៃនាងទៅអង្អែលកូនប្រុសរបស់គេ ឆ្កួតស្អីកាត់ព្រឹកនឹងគ្រាន់តែប៉ះបន្តិចនាងព្រឺរោមបាត់ទៅហើយ។ឈៀលលីនាងរលាស់ដៃចេញពីគេរត់ចូលទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ដោយមិនភ្លេចយកខោអាវផ្សេងមកប្តូរនោះទេ បើមិនស្តាប់តាមគេប្រហែលជាត្រូវសន្លប់កាត់ព្រឹកជាមិនខានទេ ជីមីនបានត្រឹមសម្លឹងមើលទ្វារបន្ទប់ទឹកទាំងអស់សំណើចជាមួយនឹងនាង ពេលមានកូនបែបនេះក៏ផ្លាស់ប្តូរចារឹកអស់រលីស ចេះកំណាញ់ខ្លួនកំណាញ់ប្រាណសម្បើមណាស់ ទាំងមុនៗចូលចិត្តឪ្យគេស្ទាបអង្អែលសឹងអីទៅហើយ។
"អឺយ!!ម្តេចក៏ធំយ៉ាងនេះ?គ្រាន់តែប៉ះបន្តិចក៏ព្រឺរោមបាត់ទៅហើយ"ឈៀលលីនាងក្រញែងខ្លួនខ្លឆចនឹងទំហំកូនប្រុសអ្នកជាប្តី នាងថាគេឆ្កួតតែនាងវិញទេដែលអាចនឹងរោគចិត្តក៏ថាបានមកឈរគិតពីរឿងអម្បាញ់មិញទៅកើត។
នាងសម្ងំផ្លាស់ខោអាវមួយស្របក់ធំនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកទើបសម្រេចចិត្តចេញមកក្រៅក៏មិនឃើញគេនៅក្នុងបន្ទប់នោះទេ នាងក៏ចុះទៅខាងក្រោម គេកំពុងតែអង្គុយចាំនាងនៅតុបាយនេះហើយ។ ឈៀលលីក៏ដើរចូលទៅរកប្តីទាំងរឹងខ្លួននៅនឹកស្រមៃនឹងរឿងមុននេះ ជីមីនក៏មិនមាត់អ្វីបន្ត ទុកឪ្យនាងអង្គុយញុំាបាយតាមសម្រួលដោយមិនចង់ញោះនាងឪ្យអៀនរត់ទៅបាត់ទៀតនោះទេ។
"អូនទៅហើយ"ញុំាបាយរួចរាលជីមីនក៏ដើរជូននាងមកមុខផ្ទះ ឈៀលលីក៏ជ្រអើតជើងមកថើបថ្ពាល់ប្តីទាំងសងខាង ជីមីនក៏ឪនមកថើបថ្ងាស់នាងបន្តិច បបួលឪ្យនាងញញឹមបិតមាត់មិនជិតទេ
"បងចាំនៅផ្ទះណា!!ប្រញាប់មកផ្ទះផង មករំលឹករឿងចាស់ៗ"សម្តីធម្មតាតែក៏អាចបបួលឪ្យនាងព្រឺរោមម្តងទៀតហើយ គេញោះនាងមិនលួសពេលនោះទេ នេះនាងអៀនគេឡើងក្រហមមុខហើយ គេនិយាយស្តីមិនចេះខ្មាស់វ៉ាងដែលឈរចាំស្តាប់នោះទេ ដោយអត់មិនបាននោះទេនាងក៏រត់ចូលក្នុងឡានបាត់ទុកឪ្យគេឈរញញឹមតែម្នាក់ឯង សម្លឹងមើលឡាននាងបលកចេញទៅរហូតទាល់តែផុតកន្ទុយភ្នែកទើបគេចូលទៅក្នុងផ្ទះវិញ។