Skumjas ❦︎ Katsuki Bakugou

14.14

14.14

Katsuki Bakugou:
Nasıl hissettin, özgünlüğün ilk kez  ortaya çıktığında?

Skumjas:
Garipti.
Tek kelime ile garipti.
İlk okulda aniden öğretmenimizin bütün hayatı gözlerimin önünden geçti. Açıkçası korktum.
En kötüsü ile ailemin öleceği zamanı görmüştüm.
En başından itibaren.
Sonra arkadaşlarımın hayatlarını görmeye başladım.
Ama bu korkunçtu çok fazla hemde.
Etrafımdaki insanların yaşadığı kötü şeyler, tramvalar, acılar.
Sanki onlarla beraber hepsini bende yaşıyordum.
Birkaç kişiye bunu söyledim ama kimse bana inanmadı.
İlk okulun son günü öğretmenime, bugün öleceğini söyledim.
Tabii ki bana inanmadı.
Kim inanırki zaten.
Neyse, zaten o gün ölmedi. Ertesi gün öldü.
O an anlamıştım, söylediğim zaman gerçekleşmediğini.
Bir kere arkadaşıma okul çıkışında beni beklemesi gerektiğini yoksa ortaokulda giden bir çocuğun bisikletle ona çarpacağını söyledim. Ama o çocuğa ertesi gün araba çarpmıştı.
O günlerde anladım, söylediğim sürece her zaman daha beteri oluyordu.
Berbat bir histi.
Bu şeyler yüzünden kendimi de sorumlu hissettim.
Berbat bir şeydi.
Kendi içimde yanlızlaştım.
Kaç kere terapiye gittim, kaç tane ilaç kullanıyorum tahmin edemezsin.
Sanki gördüğüm o görüntüler beynimin için fısıldıyordu.
Sanki insanların çektiği acıları ben çekiyorum.
Bu yüzden artık göz bandı takıyorum.
Kimseyi görmek istemiyorum.
Katsuki biliyor musun, en son gördüğüm insanlardan birisin.
Bu çok ama çok güzel.
Özgünlüğümün tek güzel hissi, seni tanımaktı Katsuki.
Peki sen, sen nasıl hissettin?

Katsuki Bakugou:
Zaten bilmiyor musun?

Skumjas:
Hayır ben sadece görebilirim ama senin hislerini asla okuyamam.
Heyecanlı hissetmiş olmalısın, sadece tahmin edebilirim.
Ama sen gerçekten nasıl hissettin?
Merak ediyorum.

Katsuki Bakugou:
Başlarda güzeldi ama sonra korkutmaya başladı.
İnsan düşününce aslında ne kadar negatif bir özgünlük olduğunu fark ediyor.
Ortaokulda işaret dili öğrenmiştim, çünkü patlama sesinin beni sağır edebileceğini düşünüyorum.
Hala öyle düşünüyorum.
Güzel bir özgünlük, anlarsın ya. Patlama, cafcaflı falan.
Ama sanki birilerinin hayatlarını kurtarmak yerine, onları öldürecek bir güç gibi geliyor.

Skumjas:
Seni bu bilinmeyen hislerinden kurtmak istiyorum Katsuki.
Ama sadece elinden tutabilirim.
Elini tutabilir miyim Katsuki?