SES

Gariplikler

; Sabah 7.30 civarlarında daha okula saatler varken büyük bir gürültü ile yataktan fırladım, hayır yani bu saatte bu denli büyük bir ses...Yine ne haltlar döndüğünü anlamak için odamdan adımımı atar atmaz tekrar aynı büyüklükte bir ses.Sanırım mutfaktan geliyordu. Yavaşça merdivenlerden indim evdede kimsenin olmaması beni teirgin etmeye yetiyordu.(Zaten pekte normal bir evde yaşandığım söylenmezdi) Mutfağa vardığımda kapısının yavaşça hareket ettiğini gördüm ve geriye doğru birkaç adım attım. Hayır kaçmıycacaktım , omuzlrımı dikleştirdim ve kendimden emin adımlarla mutfağın kapısına doğru elimi uzattım. Ve beklenen son kapıyı açtım fakatne bir dağınıklık nede bir varlık ( canlı veya cansız! ) Derin fakat tedirgin bir nefes aldıktan sonra kendime bir fincan kahve hazırladım ve odama doğru uykulu şekilde yürüdüm. Tamam annem ve babam benim duyduğum bu seslerden dolayı beni doktora götürmek istiyorlardı ama hayır , gitmemekte kararlıyım. Ve zaten şu durumda bu sesleri duyduğumu ailem dışında kimse bilmiyordu. Ne doruk ne de Tuğba..( Doruk sevgilisi olur ana karakterimizin ve Tuğba'da bbf'i ) Doruğa belki söylemeliydimama korkuyordum. Sonuç olarak 3 yıldır beraberiz ve benim sadece 2 haftadır duyduğum bu saçma sesler yüzüne onu kaybetme riskine girmek istemiyorum. Herneyse... Telefonumun birden ciyaklamasıyla derin süşüncelerden sıyrıldım ve arıyana baktım. ''Bilinmeyen Numara'' ne heyecan ama (!). Umursamadan açtım , Alo dedim fakatne bir yaşam belirtisi ne bir ses derken birden duyduğum tiz çığlık sesi ( sanki birisi derisini yüzüyor gibi ) telefonu elimden fırlatmama ve etrafa küfürler savur-mama yetti. Telefon'un kapandığından emin olduktan sonra korkuyla karışık sinirle Tuğba'yı aradım. Artık Tuğba ile bu konuyu konuşmam gerekiyordu...