Vampire's Tale

3.5K 143 37
                                    


We are gathered around the long table discussing about another case. I sighed dreamily while I am looking at the immaculate man. Hindi ko siya gusto, crush lang. Madami kasi akong crush na lalake but among them, Captain Amauri is the real deal. 

Just look at his moreno skin, tapos ang katawan pa, perfect. Muscular pero eksakto lang, hindi OA tignan. Ang itim na itim niyang buhok ay malinis ang gupit. Ang kulay lupa na mata ay nang-aakit lagi kaya hindi na kataka-taka na maraming babae ang patay na patay sa kaniya. The structure of his face is just so manly kaya mararamdaman mo talaga ang pag-uumapaw ng pagkababae mo kapag tinititigan siya.

"Psst, ako naman ang tignan mo."

Nilingon ko ang katabi ko na si Arthur. He pouted at me. I just hissed at him and rolled my eyes.

I am easily attracted to gorgeous men, just like my seatmate now. Pero alam mo 'yon, kapag nagkakagusto rin sila sayo, turn off. Parang baliw, 'di ba?

While a lot are dreaming to be liked back by their crushes, here I am, losing all her feelings when they flirt back. 

In the nature of my work, I am surrounded by mga gwapo and matitikas na lalake. We are a special, secret, and a small task force. Kung may mga police at detective para sa mga tao at normal na pangyayari sa mundo, kami naman ay police against sa supernaturals. 

They do exist. Although, vampire pa lang ang na-encounter namin. Pero knowing that they exist, hindi malabo na maliban sa kanila ay may iba pang nilalang ang narito sa mundo. We are after those dangerous creatures, harming the humans. May idea rin akong naiisip with that fact. May bampira kaya o ibang nilalang na nakikihalubilo sa aming mga tao na 'di namin nalalaman?

"Did you undestand it, Miss Alba?" Captain Amauri's baritone voice filled my ear.

Dali-dali akong napatayo nang tuwid at sumaludo sa kaniya. "Sir, yes, Sir!"

I heard a lot of my comrades' chuckle. I remained standing, displaying my straight face. I took that opportunity to stare at Captain Amauri. 

"It seems like every meeting we do, you are spacing out and not listening. You could get out if you want to," seryoso niyang saad habang magka-krus ang braso.

Gusto ko mangiti dahil sa kilig pero hindi pwede dahil nasa trabaho. Stay professional.

"I apologize, Captain. I'll not do it again, Sir."

His jaw clenched as he stared at me intensely. Pakiramdam ko ay pumupula na ang pisngi ko dahil sa titig niya. He muttered something under his breath before he nodded, signaling me to sit again. I sighed in relief.

"H'wag mo na kasi ako masyado isipin," bulong na naman ng katabi ko.

Nilingon ko siya at pinandilatan ng mata. Crush ko talaga siya dati pero no'ng naramdaman ko na may gusto siya sa akin, ayawan na. Nangalumbaba ako at pinakinggan ang sinasabi ni Captain Amauri. I sighed again. What a meal. 


I parked my ducati and got down from it. Dala-dala ang aking helmet ay pumasok na ako sa building. Sumakay ako ng elevator para makarating agad sa floor ng condo. As soon as I arrived on the unit, I straightly went to the kitchen with light steps.

I stopped and watched his back.

"You're here."

Napasimangot ako at padabog na naglakad palapit sa gilid niya.

"Na naman!" I whispered.

We were trained to have inaudible footsteps. Ako ang pinakamagaling pa nga ro'n sa team namin. Pero pagdating sa kaniya, pumapalya. How come he has that sharp hearing?

Bloodstone: Drops of Untold MemoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon