Silent Scream: a short story

3

Weeks pass by, lumalapit na lumapit ang end ng 4th year. I can't believe na malapit na din mag graduate sila pia, since four years course lang yung mga kinuha nila.

Mas naging busy kaming lahat dahil nga sa patapos na ang sem and graduations nila, at nag simula na din akong mag umpisa sa thesis ko since next year na graduate na din ako.

Nag pasya akong kumain mag isa dahil wala silang lahat ngayon at merong ginagawa sa school ng tinawagan ako ni hadi na nag papasama daw si primus at ang mga ka band mates niya around ust since wala naman daw akong gagawin kaya pumayag na ako.

"Hi aki!" A tall guy who look bubbly waved at me. "Um hi" i said and continued scrolling through my phone. "Dude ouch di ata ako kilala" narinig kong pagsabi niya sa mga kasama. "Aki" may tumawag sakin isang malamin na boses. My heart skipped a bit. Ng tinignan ko di nga ako nag kamali, it was primus " hi prim" i said ngumiti naman siya bilang tugon "so saan niyo balak pumunta?" I asked sabi nila ako nalang daw bahala. Since di pa kaming lahat nag lulunch ay napag desisyonan namin na kumain nalang sa carpark.

"So aki's your name?" Tumango ako sa lalaking matangkad na may dimples. "Ohhh great you have the same name kay kuya aki" napatawa naman ako ng mahina sa sinabi niya "oh really? Who's aki ba?" Tinuro niya yung katabi niyang lalaki.

So after namin kumain ay nag pakilala na silang lahat sakin. Si Aki, gelo, kian and gio.

4:50 na nung napag pasyahan nilang umuwi na since may sched pa daw sila pag dating ng 7 pm at pumayag na ako dahil da pagod at madami pa akong gagawin.

After we waited for jerome to come and see them ay umuwi na sila " babye stone it was nice to see you again" ngumiti naman diya at pumasok na. Ng maka alis sila ay hinawakan ko ang puso ko, it was like bursting and I was feeling something that I never felt before. "Nako panget dahan dahan ang puso natin ha. Bawal ka pa naman sa sobrang emotions nako." I rolled my eyes at jerome "alam mong daga ka manahimik ka nalang at uuwi na ako, puso puso ka jan sakalin kita eh" rinig ko naman na tumawa siya sa likod ko pero di ko na pinansin

After I went home at nakapag bihis na ng may tumawag sa phone ko. Pag katingin ko ay si lola, bigla akong kinabahan.

"Hi akira" kinakabahan ako sa tunog ng boses ni lola, ever since bata ako palagi akong takot sa lola ko, she would do everything just to stop me from playing outside the house kasi nga daw madumi don. "Hi ama" i replied "have you heard anything from your mom?" Nag taka naman ako sa sinabe, di ko na kasi na follow up si mama si mula nung naging budy na ako sa school "wala pa ama, naging busy po kasi ako sa school, sorry" I said "sabi ko kasi sayo wag ka na mag architect walang pera sa pagiging architect akira, you should have listened to me before at dapat nag business ka nalang para maka tulong sa mama mo sa company, my gosh" napayuko ako at napansin na nag iinit ang mata. "Pero ama dito po ako magaling, eto po talaga yung passi-" she hanged up on me.

Nag dali dali akong pumunta kay mama upang ma check ang kalagayan nito.

My mother and I suffered so much simula ng mawala si papa and even my little sister. They were the sunshine of our family.

"Hi nanay mira asan po si mama?" Tanong ko ng maka pasok ako. "Nasa kwarto ata ang mama mo iha, buti at napadalaw ka, ilang araw ka ng hinahanap ng lola mo dito, tinawagan ka na ba?" Tumango ako sakanya at nangumiti "oh siya sige puntahan mo na ang mama mo" tumango naman ako

I knock at my mama's door. "Hi ma" i greeted her after I went inside. "Hello baby how are you? Ok ba ang studies mo? Next year graduate ka na ah nako im very proud" ngumiti naman ako "mama thankyou, I promise makaka akyat ka sa stage, im gonna be a magna just like you and daddy want me to be" she smiled sadly "thankyou for making me always so proud, ilove you anak" i hugged her "I love you mama"